-
1.《发华州留别张侍御》 唐·刘禹锡
束简下延阁,买符驱短辕。
同人惜分袂,结念醉芳樽。
切切别弦急,萧萧征骑烦。
临岐无限意,相视却忘言。 -
2.《次天元十载华阴发兵,作时有郎官点发》 唐·储光羲
鬼方生猃狁,时寇卢龙营。
帝念霍嫖姚,诏发咸林兵。
天星下文阁,简师临我城。
三陌观勇夫,五饵谋长缨。 -
3.《酬武蕴之,乙丑之岁始见华发余自悲遂成继和》 唐·张祜
贾生年尚少,华发近相侵。
不是流光促,因缘别恨深。
怜君成苦调,感我独长吟。
岂料清秋日,星星共映簪。 -
4.《酬武蕴之,乙丑之岁始见华发余自悲遂成继和》 唐·张祜
贾生年尚少,华发近相侵。
不是流光促,因缘别恨深。
怜君成苦调,感我独长吟。
岂料清秋日,星星共映簪。 -
5.《早发灵芝望九华寄杜员外使君》 唐·曹汾
戴月早辞三秀馆,迟明初识九华峰。
嵯嵯玉剑寒铓利,袅袅青莲翠叶重。
奇状却疑人画出。
岚光如为客添浓。
行春若到五溪上,此处褰帷正面逢。 -
6.《发蕙风馆遇阴不见九华山有作》 唐·孟迟
我来淮阴城,千江万山无不经。
山青水碧千万丈,奇峰急派何纵横!又闻九华山,山顶连青冥。
太白有逸韵, -
7.《伤华发》 唐·罗隐
旧国迢迢远,清秋种种新。
已衰曾轸虑,初见忽沾巾。
日薄梳兼懒,根危镊恐频。
青铜不自见,只拟老他人。 -
8.《华发》 宋·李泳
华发中年感,青阳万物和。
倦寻先友记,贫羡力田科。
江远千帆落,天空一雁过。
还家得新岁,童稚想婆娑。 -
9.《好事近·华发一衰翁》 元·王恽
华发一衰翁,世事眼中看彻。
只为年来薄宦,负东山高节。
冥冥神理到无凭,此外更何说。
安得百壶春酒,埽羁愁如雪。 -
10.《华发》 宋·陆游
华发萧萧老蜀关,倦飞可笑不知还。
人生只似驹过隙,世事莫惊雷破山。
光景半销樽酒里,英豪或隐博徒间。
车帷闭置真何乐,书剑飘然未厌闲。 -
11.《自金陵得郡西归,晓发梅根市,舟中望九华山》 宋·杨万里
山外云浓白,峰头日浅红。
横拖一疋绢,直扫九芙蓉。
奔走来船里,提携入袖中。
寄言杜陵老,不用剪吴松。 -
12.《又和岳祠谢发题岳寺平法华庵》 宋·司马光
宴坐几何年,庭芜与砌连。
焚修真谛苦,功地得无圆。
阙里诗三百,濑级文五千。
厌烦犹不读,何况淤泥莲。 -
13.《龟胜寺枸杞大如椽陈日华发其根而枯堂犹以地》 宋·洪咨夔
地仙蜕骨归何许,独有梭花三四树。
鹿头风月夜三更,老厖吠入青云去。