-
381.《次韵孔文仲推官见赠》 宋·苏轼
我本糜鹿性,谅非伏辕姿。
君如汗血马,作驹已权奇。
齐驱大道中,并带銮镳驰。
闻声自决骤,那复受絷维。 -
382.《玉堂栽花周正孺有诗次韵》 宋·苏轼
故山桃李半荒榛,粗报君恩便乞身。
竹簟暑风招我老,玉堂花蕊为谁春。
纤纤翠蔓诗催发,皎皎霜葩发斗新。
只有来禽青李帖,他年留与学书人。 -
383.《次韵孔文仲推官见赠》 宋·苏轼
我本麋鹿性,谅非伏辕姿。
君如汗血马,作驹已权奇。
齐驱大道中,并带銮镳驰。
闻声自决骤,那复受絷维。 -
384.《感旧诗》 宋·苏轼
床头枕驰道,双阙夜未央。
车毂鸣枕中,客梦安得长。
新秋入梧叶,风雨惊洞房。
独行残月影,怅焉感初凉。 -
385.《和子由次月中梳头韵》 宋·苏轼
夏畦流膏白雨翻,北窗幽人卧羲轩。
风轮晓入春笋节,露珠夜上秋禾根。
(或为予言:草木之长常在昧明间,早作而伺之,乃见其枝起数寸,竹笋尤甚。
又夏秋之交,稻方含秀,黄昏月出,露珠起于其根,累累然忽自腾上,若有推之者,或入于茎心,或垂于叶端,稻乃秀实,验之信然。 -
386.《代书答梁先》 宋·苏轼
此身与世真悠悠,苍颜华发谁汝留。
强名太守古徐州,忘归不如楚沐猴。
鲁人岂独不知丘,蹸藉夫子无罪尤。
异哉梁子清而修,不远千里従我游。 -
387.《次韵答刘泾》 宋·苏轼
吟诗莫作秋虫声,天公怪汝钩物情,使汝未老华发生。
芝兰得雨蔚青青,何用自燔以出馨。
细书千纸杂真行,新音百变口如莺。
异议蜂起弟子争,舌翻涛澜卷齐城。 -
388.《表弟程德孺生日》 宋·苏轼
仗下千官散紫庭,微闻小语说苏程。
长身自昔传甥舅,寿骨遥知是弟兄。
(予与君皆寿骨贯耳,班列中多指予二人不问而知其为中表也。
)曾活万人宁望报,(君在楚州,予在杭州,皆遇饥岁,活数万人。 -
389.《法惠小饮以诗索周开祖所作》 宋·苏轼
立着巫娥多少时,安排云雨待清词。
酒酣鲁叟频相忆,曲罢周郎尚不知。
海鹞无踪飞过速,云龙有报发来迟。
从今莫入寻春会,为欠梅花一首诗。 -
390.《吊李台卿(并叙)》 宋·苏轼
李台卿,字明仲,庐州人。
貌陋甚,性介不群,而博学强记,罕见其比。
好《左氏》,有《史学考正同异》,多所发明。
知天文律历,千载之日可坐数也。 -
391.《感旧诗(并引)》 宋·苏轼
嘉祐中,予与子由同举制策,寓居怀远驿,时年二十六,而子由二十三耳。
一日,秋风起,雨作,中夜翛然,始有感慨离合之意。
自尔宦游四方,不相见者十常七八。
每夏秋之交,风雨作,木落草衰,辄凄然有此感,盖三十年矣。 -
392.《用前韵戏赠叶致远直讲》 宋·王安石
叶侯越著姓,胄出实楚叶。
缙云虽穷远,冠盖传累叶。
心大有所潜,肩高未尝胁。
飘飘凌云意,强御莫能慑。 -
393.《寄曾子固》 宋·王安石
斗粟犹惭报礼轻,敢嗟吾道独难行。
脱身负米将求志,戮力乘田岂为名。
高论几为衰俗废,壮怀难值故人倾。
荒城回首山川隔,更觉秋风白发生。 -
394.《山樱》 宋·王安石
山樱抱石荫松枝,比并余花发最迟。
赖有春风嫌寂寞,吹香渡水报人知。 -
395.《和文淑湓浦见寄》 宋·王安石
多难漂零岁月赊,空余文墨旧生涯。
相看楚越常千里,不及朱陈似一家。
发为感伤无翠葆,眼从瞻望有玄花。
唯诗与我宽愁病,报尔何妨赋棣华。 -
396.《次杨乐道韵六首其一——後殿朝次偶题》 宋·王安石
百年文物士优游,万国今方似缀旒。
发策东堂招儁乂,回舆北苑罢倡优。
忽随诸彦登龙尾,尚忆当年应鹄头。
独望清光无补报,更惭虚食太官羞。 -
397.《次杨乐道韵六首其一──後殿朝次偶题》 宋·王安石
百年文物士优游,万国今方似缀旒。
发策东堂招儁乂,回舆北苑罢倡优。
忽随诸彦登龙尾,尚忆当年应鹄头。
独望清光无补报,更惭虚食太官羞。 -
398.《答妇词》 宋·戴复古
江山阻且长,矫首乡关隔。
空闺泣幼妇,憔悴失颜色。
隐闵鹳鸣篇,寄彼西飞翼。
剥封览情素,既喜复凄恻。 -
399.《知府秘书遣帐下持新诗追路赠行,辄次韵寄上》 宋·范成大
冷云去仍来,冻雨落还歇。
平明一篙涨,珍重送船发。
端成南溪泛,宁复东堂谒。
何时公三日,请泽看山笏。
恩勤一未报,终古铭肌骨。
幡幡迹虽远,耿耿心不没。
门阑如水波,永印此孤月。 -
400.《次韵裴仲谟和何先辈二首》 宋·秦观
汝南古郡寡参寻,兀兀长如鹤在阴。
支枕星河棋醉後,入帘风絮报春深。
青山未落诗人手,白发谁知国士心。
多谢名郎传绿绮,愧无佳句比南金。