-
401.《南京妙峰亭》 宋·秦观
王公厌承明,出守南宫钥。
结构得崇岳,岿然瞰清洛。
是时谪仙人,发轫自庐霍。
郊原春鸟鸣,来此动豪酌。 -
402.《长歌行》 宋·陆游
人生不作安期生,醉入东海骑长鲸;犹当出作李西平,手枭逆贼清旧京。
金印煌煌未入手,白发种种来无情。
成都古寺卧秋晚,落日偏傍僧窗明。
岂其马上破贼手,哦诗长作寒螿鸣?兴来买尽市桥酒,大车磊落堆长缾。 -
403.《书感》 宋·陆游
茅檐住稳胜华屋,芋糁味甘如大烹。
静观万事付一默,扫空白发非黄精。
丈人祠西鹤传信,小姑山前鼍报更。
兴阑却挥短棹去,晓渡清伊听玉笙。 -
404.《晚秋农家》 宋·陆游
豢犬使警夜,畜鸡用司旦;彻警盗所窥,失旦固吾患。
岂无糠粞费,施报不可缓。
家居亦为政,发我中夜叹。 -
405.《剑池》 宋·陆游
我壮喜学剑,十年客峨岷。
毫发恐未尽,屠钓求隐沦。
今年独何幸,见此度世人?夜深来较术,雷雨战江津。
剑客行世无知剑人,太阿混凡铁。 -
406.《醉归》 宋·陆游
持酒江头到夕霏,愁城顿觉解重围。
澄波宜月移船看,醉面便风走马归。
末路已惊添白发,故人频报上黄扉。
强随官簿真成嬾,乞我吴松旧钓矶。 -
407.《十月二十六日夜梦行南郑道中既觉恍然揽笔作》 宋·陆游
孤云两角不可行,望云九井不可渡。
嶓冢之山高插天,汉水滔滔日东去。
高皇试剑石为分,草没苔封犹故处。
将坛坡陀过千载,中野疑有神物护。 -
408.《中庭纳凉》 宋·陆游
散发江天嬾出游,衡门日落锁梧楸。
火云突兀方蒸暑,银汉纵横已报秋。
熠熠露萤黏径草,冬冬漏鼓下谯楼。
追凉明日无奇策,聊向林间卜雨鸠。 -
409.《作雪未成自湖中归寒甚饮酒作短歌》 宋·陆游
黑云垂到地,飞霰如细砾。
找从湖上归,散发醉吹笛。
少年志功名,目视无坚敌。
惨淡古战场,往往身所历。 -
410.《雨晴步至山亭欲遂游东村不果》 宋·陆游
村陋垣屋颓,岁晚风雨横。
泥涂绝还往,餐粥养衰病。
药囊杂书卷,白发满清镜。
一榻卧兼旬,不践墙下径。 -
411.《饮伯山家因留宿》 宋·陆游
小醉悠然不作酲,断云飞尽却成晴。
月生檐外见帘影,风下城头闻角声。
岸帻莎庭便发冷,酌泉桐井觉魂清。
鸡号忽报明星上,梦破虚皇白玉京。 -
412.《仲秋书事》 宋·陆游
省身要似晨通发,止杀先从暮拍蚊。
老负明时无补报,惟将忠敬事心君。 -
413.《寄酬曾学士学宛陵先生体比得书云所寓广教僧》 宋·陆游
庭中下乾鹊,门外传远书,小印红屈蟠,两端黄蜡涂。
开缄展矮纸,滑细疑卵肤。
首言劳良苦,後问逮妻孥,中间勉以仕,语意极勤渠。
字如老瘠竹,墨淡行疏疏。 -
414.《成都岁暮始微寒小酌遣兴》 宋·陆游
革带频移纱帽宽,茶铛欲熟篆香残。
疏梅已报先春信,小雨初成十月寒。
身似野僧犹有发,门如村舍强名官。
鼠肝虫臂元无择,遇酒犹能罄一欢。 -
415.《初冬扫东山之麓置数石于乔松巨竹间以眺西山》 宋·陆游
护霜天气半晴阴,小岭苍寒藓径深。
翠霭欲成孤凤舞,青松先作老龙吟。
渔歌浦口生高兴,骑吹边头负壮心。
儿报东村蚤梅发,杖藜与汝共幽寻。 -
416.《壮士吟次唐人韵》 宋·陆游
士厌贫贱思起家,富贵何在发已华。
不如为国戍万里,大寒破肉风卷沙。
誓捐一死报天子,兜鍪如箕铠如水。
男儿堕地射四方,安能山栖效园绮!塞云漠漠黄河深,凉州新城高十寻。
风餐露宿宁非苦,且试平生铁石心。 -
417.《书怀示子遹》 宋·陆游
平生山林几緉屐,何意随人戴朝帻!口言报国直妄耳,断简围坐晨至夕。
道山堂东直庐冷,手种疏篁半窗碧。
但虞风波起平地,岂有亮发能补益。
成书朝奏暮请老,入耳幸免烦言啧。 -
418.《夜坐庭中达旦》 宋·陆游
老矣常嗟去日遒,病来更觉此生浮。
庭花舞影月当午,檐树有声风报秋。
足倦独行惊踸踔,发稀久坐怯飕飀。
鸡号日出闲无事,又向清溪弄钓舟。 -
419.《月下独坐》 宋·陆游
发根萧爽受微风,徙倚阑干月正中。
天宇了无云一点,城楼俄报鼓三通。
庭皋簌簌吹凋叶,江渚翩翩落断鸿。
回首人间尘土恶,骑鲸聊驻水精宫。 -
420.《倦眼》 宋·陆游
看书涩似上羊肠,得睡甘如饮蜜房。
起坐藤床搔短发,数声画角报斜阳。