-
401.《送李少府之任临邛》 唐·无可
邛南方作尉,调补一何卑。
发论唯公干,承家乃帝枝。
山长风袅栈,江荫石和澌。
旧井王孙宅,还寻独有期。 -
402.《送杜司马再游蜀中》 唐·无可
为客应非愿,愁成欲别时。
还游蜀国去,不惜杜陵期。
剑水啼猿在,关林转栈迟。
日光低峡口,雨势出蛾眉。
山迥逢残角,云开识远夷。
勿令双鬓发,并向锦城衰。 -
403.《妙喜寺达公禅斋寄李司直公孙、房都曹德裕…四十二韵》 唐·皎然
我祖传六经,精义思朝彻。
方舟颇周览,逸书亦备阅。
墨家伤刻薄,儒氏知优劣。
弱植庶可凋,苦心未尝辍。 -
404.《遥酬袁使君高春暮行县,过报德寺见怀》 唐·皎然
江春行求瘼,偶与真境期。
见说三陵下,前朝开佛祠。
停舟仰丽刹,绣组发香墀。
咫尺空界色,天人花落时。 -
405.《秋日遥和卢使君游何山寺宿敡上人房论涅槃经义》 唐·皎然
江郡当秋景,期将道者同。
迹高怜竹寺,夜静赏莲宫。
古磬清霜下,寒山晓月中。
诗情缘境发,法性寄筌空。
翻译推南本,何人继谢公。 -
406.《兵后早春登故鄣南楼望昆山寺白鹤观示清道人并沈道士》 唐·皎然
新阳故楼上,眇眇伤遐眷。
违世情易忘,羁时得无倦。
春归华柳发,世故陵谷变。
扰扰陌上心,悠悠梦中见。 -
407.《酬薛员外谊见戏一首》 唐·皎然
方知正始作,丽掩碧云诗。
文彩盈怀袖,风规发咏思。
遗弓逢大敌,摩垒怯偏师。
频有移书让,多惭系组迟。
浅才迂且拙,虚誉喜还疑。
犹倚披沙鉴,长歌向子期。 -
408.《陪颜使君饯宣谕萧常侍》 唐·皎然
江涛凋瘵后,远使发天都。
昏垫宸心及,哀矜诏命敷。
恤民驱急传,访旧枉征舻。
外镇藩条最,中朝顾问殊。 -
409.《奉同颜使君真卿清风楼赋得洞庭歌送吴炼师归林屋洞》 唐·皎然
名山洞府到金庭,三十六洞称最灵。
不有古仙启其秘,今日安知灵宝经。
中山炼师栖白云,道成仙秩号元君。 -
410.《赋得吴王送女潮歌,送李判官之河中府》 唐·皎然
见说吴王送女时,行宫直到荆溪口。
溪上千年送女潮,为感吴王至今有。
乃知昔人由志诚,流水无情翻有情。 -
411.《了仙谣》 唐·贯休
海中紫雾蓬莱岛,安期子乔去何早。
游戏多骑白骐驎,须发如银未曾老。
亦留仙诀在人间,啮镞终言药非道。 -
412.《寿春节进》 唐·贯休
圣运关天纪,龙飞古帝基。
振摇三蜀地,耸发万年枝。
出震同中古,承乾动四夷。
恩颁新命广,泪向旧朝垂。 -
413.《怀南岳隐士二首(一作赠隐者)》 唐·贯休
千峰映碧湘,真隐此中藏。
饼不煮石吃,眉应似发长。
风榸支酒瓮,鹤虱落琴床。
虽斅忘机者,斯人尚未忘。 -
414.《荆渚病中,因思匡庐,遂成三百字,寄梁先辈》 唐·齐己
生老病死者,早闻天竺书。
相随几汩没,不了堪欷歔.
自理自可适,他人谁与袪。
应当入寂灭,乃得长销除。 -
415.《宝琴》 唐·释彪
吾有一宝琴,价重双南金。
刻作龙凤象,弹为山水音。
星从徽里发,风来弦上吟。
钟期不可遇,谁辨曲中心。 -
416.《宝琴》 唐·释彪
吾有一宝琴,价重双南金。
刻作龙凤象,弹为山水音。
星从徽里发,风来弦上吟。
钟期不可遇,谁辨曲中心。 -
417.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
418.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
419.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
420.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。