-
1.《醉倒歌》 宋·陆游
曩时对酒不敢饮,侧睨旁观皆贝锦;狂言欲发畏客传,一笑未成忧祸稔。
如今醉倒官道边,插花不怕颠狂甚;行人唤起更嵬昂,牧竖扶归犹踔踸。
始知人生元自乐,误计作官常檩檩。
秋毫得丧何足论,万古兴亡一酣枕。 -
2.《春城》 明·刘基
春尽江城不见花,似知白发畏韶华。
战争故习俱无赖,丧乱余生未有涯。
三岛虹霓昏日月,二仪风雨化龙蛇。
何年百谷归沧海,寻取河源泛客槎。 -
3.《早发渔浦潭》 唐·孟浩然
东旭早光芒,渚禽已惊聒。
卧闻渔浦口,桡声暗相拨。
日出气象分,始知江湖阔。
美人常晏起,照影弄流沫。
饮水畏惊猿,祭鱼时见獭。
舟行自无闷,况值晴景豁。 -
4.《畏人》 唐·杜甫
早花随处发,春鸟异方啼。
万里清江上,三年落日低。
畏人成小筑,褊性合幽栖。
门径从榛草,无心走马蹄。 -
5.《同苗发慈恩寺避暑》 唐·李端
追凉寻宝刹,畏日望璇题。
卧草同鸳侣,临池似虎溪。
树闲人迹外,山晚鸟行西。
若问无心法,莲花隔淤泥。 -
6.《发白狗峡,次黄牛峡登高寺,却望忠州》 唐·白居易
白狗次黄牛,滩如竹节稠。
路穿天地险,人续古今愁。
忽见千花塔,因停一叶舟。
畏途常迫促,静境暂淹留。 -
7.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
8.《发裕州短歌》 明·王廷陈
黠卒前来意气雄,当阶缚我囚车中。
飒飒惊飙动地至,城卷赤雾摧丹枫。
城中之人走相视,城外萧萧嘶晓辔。
道上残杨扫冻帷,过雁鸣蝉双迸泪。 -
9.《读王摩诘诗爱其散发晚未簪道书行尚把之句因》 宋·陆游
往岁著朝衫,晨起事如汇。
告归卧孤村,枯淡有余味。
闭门绝外慕,自谓真富贵。
萧然毕吾生,地下亦增气。
里翁恋儿女,小疾辄忧畏。
惟穷可赊死,我在君亦未。 -
10.《用明发不寐有怀二人为韵寄李秉彝德叟》 宋·黄庭坚
竹贯四时清,月通云气明。
外弟有佳质,妙年推老成。
後凋对霜雪,不昧处阴晴。
盛德当如此,古人畏後生。 -
11.《发昭亭》 宋·梅尧臣
春泥深一尺,车马重重迹。
亲旧各还城,山川空向夕。
今朝水平岸,不畏舟碍碛。
始随湍涨发,已入青苍壁。 -
12.《发湘潭驿寄府公》 宋·刘克庄
走本山中人,感激趋燕台。
谬辱弓旌招,愧乏谋议陪。
先生如春风,盎然嘘陈荄。
晓入开玉帐,夕话扃铃斋。 -
13.《使臣李汝发写平园真求赞》 宋·周必大
人皆炎热之畏,我爱夏日之长。
耳百尺之松风,挹双沼之荷香。
发固知其种种,容何事乎堂堂。
尚从游于留侯,免形似乎六郎。 -
14.《晓发楼子庄》 宋·晁补之
晓发楼子庄,淮山自兹近。
春风似恼客,浪稳舟不进。
长安一回首,堤柳千里润。
念当整帆席,快若冬蛰奋。 -
15.《初发彭城有感寄子瞻》 宋·苏辙
秋晴卷流潦,古汴日向干。
扁舟久不解,畏此行路难。
此行亦不远,世故方如山。
我持一寸刃,巉绝何由刊。 -
16.《丁丑仲春将渡浙江从者请盘沙予畏而不许既登》 宋·韩元吉
桑田变东海,此语闻自昔。
嗟我百人,耳目讵能识。
谁言钱塘江,遂有车马迹。
涨沙莽云屯,衣带仅寻尺。 -
17.《发衡州(一本题作《白发》)》 明·杨基
五日白一发,十日皱一肤。
人生冰雪容,终作靴纹粗。
今朝清镜中,已与昨日殊。
不忧须眉苍,但恐皮肉枯。 -
18.《重赋畏知寓斋》 宋·赵蕃
君昔少年日,起家官帝城。
诸公盛称许,往往动得名。
夷途一步趋,可到公与卿。
永怀松柏坚,高谢桃李荣。 -
19.《畏风》 宋·董嗣杲
病骨怯风寒,懒纵江头步。
江头归船多,奈我未得渡。
自知年尚壮,颜发就衰暮。
南峰山庐在,窗户掩高树。 -
20.《吴李制属同寓富池双泉寺畏寒索饮因写真愫》 宋·董嗣杲
秋扇已弃物,寒衣还催装。
偃息觉寒侵,客况入渺茫。
宿疢不时作,难恃筋力强。
畏热亦畏寒,北固人之常。