-
1.《阳春歌》 唐·李白
长安白日照春空,绿杨结烟垂袅风。
披香殿前花始红,流芳发色绣户中。
绣户中,相经过。
飞燕皇后轻身舞,紫宫夫人绝世歌。
圣君三万六千日,岁岁年年奈乐何。 -
2.《汾阴行》 唐·李峤
君不见昔日西京全盛时,汾阴后土亲祭祀。
斋宫宿寝设储供,撞钟鸣鼓树羽旂。
汉家五叶才且雄,宾延万灵朝九戎。
柏梁赋诗高宴罢,诏书法驾幸河东。 -
3.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。 -
4.《馀杭醉歌赠吴山人》 唐·丁仙芝
晓幕红襟燕,春城白项乌。
只来梁上语,不向府中趋。
城头坎坎鼓声曙,满庭新种樱桃树。
桃花昨夜撩乱开,当轩发色映楼台。
十千兑得馀杭酒,二月春城长命杯。
酒后留君待明月,还将明月送君回。 -
5.《春有情篇》 唐·刘禹锡
为问游春侣,春情何处寻。
花含欲语意,草有斗生心。
雨频催发色,云轻不作阴。
纵令无月夜,芳兴暗中深。 -
6.《友山》 宋·张耒
张子官于福昌,块灰独居,无与为友。
宾客不至,遗朋失旧。 -
7.《挽李舒州二首》 宋·赵蕃
忽报舒州逝,深同海内伤。
平泉无草木,北海漫文章。
要作人琴叹,空怀道路长。
临风为之恸,发色变苍苍。 -
8.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
八字眉低,四方口阔。
发色松雪寒,日光岸电烁。
橐签之空,枢机之活。
其间勿你安排,里许是谁造作。
影草不彰兮妙触无瘢,没身不殆兮长生有药。 -
9.《和刁推官蓼花二首》 宋·苏颂
莲疏菊未破,野艳独敷荣。
濯水红缨细,铺园步障平。
露寒偏发色,风劲不摧茎。
采掇聊供饵,丹房助气清。 -
10.《冬日宴于庶子宅各赋一字得色》 唐·封行高
夫君敬爱重,欢言情不极。
雅引发清音,丽藻穷雕饰。
水结曲池冰,日暖平亭色。
引满既杯倾,终之以弁侧。