-
1.《赋得岸花临水发》 唐·包融
笑笑傍溪花,丛丛逐岸斜。
朝开川上日,夜发浦中霞。
照灼如临镜,丰茸胜浣纱。
春来武陵道,几树落仙家? -
2.《廨中见桃花南枝已开,北枝未发,因寄杜副端》 唐·刘长卿
何意同根本,开花每后时。
应缘去日远,独自发春迟。
结实恩难忘,无言恨岂知。
年光不可待,空羡向南枝。 -
3.《花发上林》 唐·窦常
上苑晓沈沈,花枝乱缀阴。
色浮双阙近,春入九门深。
向暖风初扇,馀寒雪尚侵。
艳回秦女目,愁处越人心。
绕绕时萦蝶,关关乍引禽。
宁知幽谷羽,一举欲依林。 -
4.《赋得花发上林(大历十四年侍郎潘炎试)》 唐·王表
御苑春何早,繁花已绣林。
笑迎明主仗,香拂美人簪。
地接楼台近,天垂雨露深。
晴光来戏蝶,夕景动栖禽。
欲托凌云势,先开捧日心。
方知桃李树,从此别成阴。 -
5.《花发上林》 唐·独孤授
上苑韶容早,芳菲正吐花。
无言向春日,闲笑任年华。
润色笼轻霭,晴光艳晚霞。
影连千户竹,香散万人家。
幸绕楼台近,仍怀雨露赊。
愿君垂采摘,不使落风沙。 -
6.《赋得花发上林》 唐·王储
东陆和风至,先开上苑花。
秾枝藏宿鸟,香蕊拂行车。
散白怜晴日,舒红爱晚霞。
桃间留御马,梅处入胡笳。
城郭连增媚,楼台映转华。
岂同幽谷草,春至发犹赊。 -
7.《赋得花发上林》 唐·周渭
灼灼花凝雪,春来发上林。
向风初散蕊,垂叶欲成阴。
人过香随远,烟晴色自深。
净时空结雾,疏处未藏禽。
菶茸何年值,间关几日吟。
一枝如可冀,不负折芳心。 -
8.《春日酬熊执易南亭花发见赠》 唐·武元衡
千株桃杏参差发,想见花时人却愁。
曾忝陆机琴酒会,春亭惟愿一淹留。 -
9.《闻王仲周所居牡丹花发,因戏赠》 唐·武元衡
闻说庭花发暮春,长安才子看须频。
花开花落无人见,借问何人是主人。 -
10.《闻梨花发赠刘师命》 唐·韩愈
桃溪惆怅不能过,红艳纷纷落地多。
闻道郭西千树雪,欲将君去醉如何。 -
11.《樱桃花下叹白发》 唐·白居易
逐处花皆好,随年貌自衰。
红樱满眼日,白发半头时。
倚树无言久,攀条欲放迟。
临风两堪叹,如雪复如丝。 -
12.《曲江亭望慈恩寺杏园花发》 唐·李君何
春晴凭水轩,仙杏发南园。
开蕊风初晓,浮香景欲暄。
光华临御陌,色相对空门。
野雪遥添净,山烟近借繁。
地闲分鹿苑,景胜类桃源。
况值新晴日,芳枝度彩鸳。 -
13.《曲江亭望慈恩寺杏园花发》 唐·周弘亮
江亭闲望处,远近见秦源。
古寺迟春景,新花发杏园。
萼中轻蕊密,枝上素姿繁。
拂雨云初起,含风雪欲翻。
容辉明十地,香气遍千门。
愿莫随桃李,芳菲不为言。 -
14.《曲江亭望慈恩寺杏园花发》 唐·陈翥
曲江晴望好,近接梵王家。
十亩开金地,千林发杏花。
映雪犹误雪,煦日欲成霞。
紫陌传香远,红泉落影斜。
园中春尚早,亭上路非赊。
芳景堪游处,其如惜物华。 -
15.《曲江亭望慈恩寺杏园花发》 唐·曹著
渚亭临净域,凭望一开轩。
晚日分初地,东风发杏园。
异香飘九陌,丽色映千门。
照灼瑶华散,葳蕤玉露繁。
未教游妓折,乍听早莺喧。
谁复争桃李,含芳自不言。 -
16.《金谷园花发怀古》 唐·侯冽
金谷千年后,春花发满园。
红芳徒笑日,秾艳尚迎轩。
雨湿轻光软,风摇碎影翻。
犹疑施锦帐,堪叹罢朱纨。
愁态莺吟涩,啼容露缀繁。
殷勤问前事,桃李竟无言。 -
17.《花发上林》 唐·侯冽
花发三阳盛,香飘五柞深。
素晖云积苑,红彩绣张林。
落水随鱼戏,摇风映鸟吟。
琼楼出高艳,玉辇驻浓阴。
乱蝶枝开影,繁蜂蕊上音。
鲜芳盈禁籞,布泽荷天心。 -
18.《金谷园花发怀古》 唐·王质
寂寥金谷涧,花发旧时园。
人事空怀古,烟霞此独存。
管弦非上客,歌舞少王孙。
繁蕊风惊散,轻红鸟乍翻。
山川终不改,桃李自无言。
今日经尘路,凄凉讵可论。 -
19.《曲江亭望慈恩杏花发》 唐·沈亚之
曲台晴好望,近接梵王家。
十亩开金地,千株发杏花。
带云犹误雪,映日欲欺霞。
紫陌传香远,红泉落影斜。
园中春尚早,亭上路非赊。
芳景偏堪赏,其如积岁华。 -
20.《病中知皇子陂荷花盛发寄王缋》 唐·裴夷直
十里莲塘路不赊,病来帘外是天涯。
烦君四句遥相寄,应得诗中便看花。