-
41.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
42.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
43.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
44.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
45.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。 -
46.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
47.《游虞山记》 清·沈德潜
虞山去吴城才百里,屡欲游,未果。
辛丑秋,将之江阴,舟行山下,望剑门入云际,未及登。
丙午春,复如江阴,泊舟山麓,入吾谷,榜人诡云:“距剑门二十里。
”仍未及登。 -
48.《卜算子》 宋·杜安世
深院花铺地。
淡淡阴天气。
水榭风亭朱明景,又别是、愁情味。
有情奈无计。
漫惹成憔悴。
欲把罗巾暗传寄。
细认取、斑点泪。 -
49.《哨遍》 宋·苏轼
其陋。
独鄱阳董毅夫过而悦之,有卜邻之意。
乃取归去来词,稍加概括,使就声律,以遗毅夫。
使家僮歌之,时相从于东坡,释耒而和之,扣牛角而为之节,不亦乐乎 -
50.《醉落魄(述怀)》 宋·苏轼
醉醒醒醉。
凭君会取这滋味。
浓斟琥珀香浮蚁。
一到愁肠,别有阳春意。
须将幕席为天地。
歌前起舞花前睡。
从他落魄陶陶里。
犹胜醒醒,惹得闲憔悴。 -
51.《南乡子》 宋·李之仪
春后雨余天。
娅姹黄鹂胜品弦。
榴叶千灯初报暑,阶前。
只有茶瓯味最便。
身世几蹁跹。
自觉年来更可怜。
欲问此情何所似,缘延。
看取窗间坠柳绵。 -
52.《雨中花令》 宋·李之仪
休把身心撋就。
著便醉人如酒。
富贵功名虽有味,毕竟因谁守。
看取刀头切藕。
厚薄都随他手。
趁取日中归去好,□莫待、黄昏后。 -
53.《好事近(橄榄)》 宋·黄庭坚
潇洒荐冰盘,满坐暗惊香集。
久后一般风味,问几人知得。
画堂饮散已归来,清润转更惜。
留取酒醒时候,助茗瓯春色。 -
54.《金盏子》 宋·晁端礼
断魂凝睇。
望故国迢迢,倦摇征辔。
恨满西风,有千里云山,万重烟水。
遥夜枕冷衾寒,数更筹无寐。 -
55.《洞仙歌·雪云散尽》 宋·李元膺
一年春物,惟梅柳间意味最深。
至莺花烂漫时,则春已衰迟,使人无复新意。
予作《洞仙歌》,使探春者歌之,无后时之悔。
雪云散尽,放晓晴池院。 -
56.《渔家傲(石夷仲一姬去,念之,止小妓燕燕)》 宋·朱敦儒
鉴水稽山尘不染。
归来贺老身强健。
有客跨鲸游汗漫。
留羽扇。
玉船取酒青鸾劝。
莫恨飞花容易散。
仙家风味何曾减。
春色一壶丹九转。
堪为伴。
雕梁幸有轻盈燕。 -
57.《踏莎行·雪似梅花》 宋·吕本中
雪似梅花,梅花似雪。
似和不似都奇绝。
恼人风味阿谁知?请君问取南楼月。
记得去年,探梅时节。
老来旧事无人说。
为谁醉倒为谁醒?到今犹恨轻离别。 -
58.《浣溪沙(许南叔席上)》 宋·向子諲
百斛明珠得翠蛾。
风流彻骨更能歌。
碧云留住劝金荷。
取醉归来因一笑,恼人深处是横波。
酒醒情味却知么。 -
59.《踏莎行》 宋·蔡伸
客里光阴,伤离情味。
玉觞未举心先醉。
临岐莫怪苦留连,樯乌转处人千里。
恨写新声,云笺密寄。
短封难尽心中事。
凭君看取纸痕斑,分明总是离人泪。 -
60.《青玉案》 宋·张元干
月华冷沁花梢露。
芳意恋、香肌住。
心字龙涎饶济楚。
素馨风味,碎琼流品,别有天然处。
围炉屈曲宜深炷。
留取春光向朱户。
绿绮声中谁暗许。
小窗归去,梦回犹记,金鼎分云缕。