-
81.《减字木兰花(丙午和朱希真韵)》 宋·李曾伯
无可不可。
还你天公还我我。
味触声香。
尽付庄周蝶满床。
谩天不过。
留取心机休用破。
净几明窗。
乐取闲中日月长。 -
82.《醉蓬莱(寿八窗叔)》 宋·李曾伯
指梅花雪片,问讯八窗,南枝开未。
一点春风,消息岭头寄。
太白精神,广平韵度,是岂众芳拟。
东_吟边,水清月淡,不妨游戏。 -
83.《贺新凉(别吴侍郎吴时闲居,数夕前梦枯梅成林,一枝独秀)》 宋·方岳
霜日寒如洗。
问梅花、经年何事,尚迷烟水。
梦著翠霞寻好句,新雪阑干独倚。
见竹外、一枝横蕊。 -
84.《瑞鹤仙》 宋·方岳
岳敢拜手而言曰:月穷于纪,星回于天,盖三百有六旬有六日于是焉极、而岁功成矣。
惟天之运,循环无穷,一气推移,不可限量,其殆极而无极欤。
分岁而颂椒,守岁而爆竹,人知其为岁之极耳。
洪钧转而万象春,瑶历新而三阳泰,不知自吾极而始也。 -
85.《贺新凉(别吴侍郎吴时闲居,数夕前梦枯梅成林,一枝独秀)》 宋·方岳
霜日寒如洗。
问梅花、经年何事,尚迷烟水。
梦著翠霞寻好句,新雪阑干独倚。
见竹外、一枝横蕊。 -
86.《瑞鹤仙》 宋·方岳
岳敢拜手而言曰:月穷于纪,星回于天,盖三百有六旬有六日于是焉极、而岁功成矣。
惟天之运,循环无穷,一气推移,不可限量,其殆极而无极欤。
分岁而颂椒,守岁而爆竹,人知其为岁之极耳。
洪钧转而万象春,瑶历新而三阳泰,不知自吾极而始也。 -
87.《水龙吟(癸丑江西持宪自寿)》 宋·李公昴
唱恭初意如何,D479来五十三年矣。
犁锄颇熟,时书粗解,簪绅聊耳。
自信柴愚,真成汲戆,却无刘腻。
向高秋初度,同时有菊,淡相对、风霜里。 -
88.《木兰花慢(饯公孙倅)》 宋·牟巘
山城如斗大,君肯为、两年留。
问读易堂前,翛然松竹,留得君不。
天边乍传消息,趁春风、归侍翠云裘。
留取去思无限,江蓠香满汀洲。 -
89.《念奴娇》 宋·李久善
东君试手,向南枝着意,争先时节。
纵有丹青谁便忍,轻点肌肤冰雪。
色借琼瑰,香分兰麝,元自标孤洁。
冲寒独秀,误他多少蜂蝶。 -
90.《念奴娇》 宋·李久善
东君试手,向南枝着意,争先时节。
纵有丹青谁便忍,轻点肌肤冰雪。
色借琼瑰,香分兰麝,元自标孤洁。
冲寒独秀,误他多少蜂蝶。 -
91.《采桑子》 宋·何桌
百花丛里花君子,取信东君。
取信东君。
名策花中第一勋。
结成宝鼎和羹味,多谢东君。
多谢东君。
香遍还应号令春。 -
92.《采桑子》 宋·何桌
百花丛里花君子,取信东君。
取信东君。
名策花中第一勋。
结成宝鼎和羹味,多谢东君。
多谢东君。
香遍还应号令春。 -
93.《临江山》 宋·韩世忠
冬看山林萧疏净,春来地润花浓。
少年衰老与山同。
世间争名利,富贵与贫穷。
荣贵非干长生药,清闲是不死门风。
劝君识取主人公。
单方只一味,尽在不言中。 -
94.《踏莎行》 宋·刘敞
蜡炬高高,龙烟细细。
玉楼十二门初闭。
疏帘不卷水晶寒,小屏半掩琉璃翠。
桃叶新声,榴花美味。
南山宾客东山妓。
利名不肯放人闲,忙中偷取工夫醉。 -
95.《醉落魄》 宋·王仲甫
醉醒醉。
凭君会取皆滋味。
浓斟琥珀香浮蚁。
一入愁肠,便有阳春意。
须将席幕为天地。
歌前起舞花前睡。
从他兀兀陶陶里。
犹胜醒醒,惹得闲憔悴。 -
96.《醉落魄》 宋·王仲甫
醉醒醉。
凭君会取皆滋味。
浓斟琥珀香浮蚁。
一入愁肠,便有阳春意。
须将席幕为天地。
歌前起舞花前睡。
从他兀兀陶陶里。
犹胜醒醒,惹得闲憔悴。 -
97.《金明池(素盘)》 宋·赵崇嶓
桂海云蒸,瘴山雾暖,片雪何曾到地。
羡长日、岛仙清暑,自学得、剪冰裁□。
把岁寒、五出工夫,别妆点薰风,尽成清致。
尽虹雨翻晴,暮霞焦土,一种凄凉如洗。 -
98.《虞美人》 宋·郑元秀
蓂飞八叶书云后。
此日孙枝秀。
爱他风味似吾人。
都是笔头能篆、又能文。
青青两鬓年方壮。
儿女俱成长。
要添福寿与荣华。
教取一庭兰玉、共成家。 -
99.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。 -
100.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。