-
1.《赠韦侍御黄裳二首》 唐·李白
太华生长松,亭亭凌霜雪。
天与百尺高,岂为微飙折?
桃李卖阳艳,路人行且迷。
春光扫地尽,碧叶成黄泥。 -
2.《酬考功杨员外见赠佳句(黄卷读来今已老白头受屈不曾言)》 唐·钱起
上林谏猎知才薄,尺组承恩愧命牵。
潢潦难滋沧海润,萤光空尽太阳前。
虚名滥接登龙士,野性宁忘种黍田。
相国无私人守朴,何辞老去上皇年。 -
3.《寄卢仝(宪宗元和六年河南令时作)》 唐·韩愈
玉川先生洛城里,破屋数间而已矣。
一奴长须不裹头,一婢赤脚老无齿。
辛勤奉养十馀人,上有慈亲下妻子。 -
4.《寄卢仝(宪宗元和六年河南令时作)》 唐·韩愈
玉川先生洛城里,破屋数间而已矣。
一奴长须不裹头,一婢赤脚老无齿。
辛勤奉养十馀人,上有慈亲下妻子。 -
5.《次韵永叔试诸葛高笔戏书》 宋·梅尧臣
公负天下才,用心如用笔。
端劲随意行,曾无一画失。
因看落纸字,大小得疏密。
笔工诸葛高,海内称第一。 -
6.《送子通司法这官括苍》 宋·曹彦约
议礼蠲租两有声,老坡元不计身荣。
为民受屈今谁似,有子能传近得名。
此去掾曹我暖席,是中科律定持衡。
公馀更欲翻经藉,古道时才孰重轻。 -
7.《送薛据宰涉县(自永乐主簿陟状,寻复选受此官)》 唐·刘长卿
故人河山秀,独立风神异。
人许白眉长,天资青云器。
雄辞变文名,高价喧时议。
下笔盈万言,皆合古人意。 -
8.《送薛据宰涉县(自永乐主簿陟状,寻复选受此官)》 唐·刘长卿
故人河山秀,独立风神异。
人许白眉长,天资青云器。
雄辞变文名,高价喧时议。
下笔盈万言,皆合古人意。 -
9.《唐铙歌鼓吹曲十二篇·唐既受命李密自败…为兽之穷第二》 唐·柳宗元
兽之穷,奔大麓。
天厚黄德,狙犷服。
甲之櫜,弓弭矢箙。
皇旅靖,敌逾蹙。 -
10.《唐铙歌鼓吹曲十二篇·唐既受命李密自败…为兽之穷第二》 唐·柳宗元
兽之穷,奔大麓。
天厚黄德,狙犷服。
甲之櫜,弓弭矢箙。
皇旅靖,敌逾蹙。 -
11.《屈原列传》 两汉·司马迁
屈原者,名平,楚之同姓也。
为楚怀王左徒。
博闻强志,明于治乱,娴于辞令。
入则与王图议国事,以出号令;出则接遇宾客,应对诸侯。 -
12.《渔父·屈原既放》 先秦·屈原
屈原既放,游於江潭,行吟泽畔,颜色憔悴,形容枯槁。
渔父见而问之曰:
“子非三闾大夫与?何故至於斯!” -
13.《过屈大夫清烈庙下》 宋·魏了翁
鸾皇栖高梧,那能雇鸱枭。
椒兰自昭质,不肯化艾萧。
人生同一初,气有善不善。
一为君子归,宁受流俗变。 -
14.《不屈》 宋·释文珦
屈身必受制,屈志必违仁。
受制已则辱,违仁首则屯。
身志两不辱,度几德之纯。
以此率其性,乾坤一闲人。 -
15.《奉和圣制过王濬墓应制》 唐·张说
牛斗三分国,龙骧一统年。
智高宁受制,风急肯回船。
有策擒吴嚭,无言让范宣。
援孤因势屈,功重为谗偏。
旧迹灰尘散,枯坟故老传。
百代逢明主,何辞死道边。 -
16.《谒张果先生》 唐·李颀
先生谷神者,甲子焉能计。
自说轩辕师,于今几千岁。
寓游城郭里,浪迹希夷际。
应物云无心,逢时舟不系。 -
17.《送岑征君归鸣皋山》 唐·李白
岑公相门子,雅望归安石。
奕世皆夔龙,中台竟三拆。
至人达机兆,高揖九州伯。
奈何天地间,而作隐沦客。 -
18.《上水遣怀》 唐·杜甫
我衰太平时,身病戎马后。
蹭蹬多拙为,安得不皓首。
驱驰四海内,童稚日糊口。
但遇新少年,少逢旧亲友。 -
19.《秋日荆南述怀三十韵》 唐·杜甫
昔承推奖分,愧匪挺生材。
迟暮宫臣忝,艰危衮职陪。
扬镳随日驭,折槛出云台。
罪戾宽犹活,干戈塞未开。 -
20.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿.秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。
天明视颜色,与故不相似。