-
1.《华亭十咏·吴王猎场》 宋·唐询
昔在全吴日,从禽耀甲戈。
百车尝载羽,一目旧张罗。
地变柔桑在,原荒蔓草多,思人无复见,落日下山坡。 -
2.《三海岩》 宋·陶弼
灵邑西南古洞天,我来方信海为田。
无名不入州图载,有路空闻野老传。
此日登山人采蚌,当时饮马壳留钱。
颜公昔记麻姑说,三变柔桑事果然。 -
3.《踏莎行·似水柔情》 当代·梁羽生
似水柔情,如花美眷,千秋佳话人争羡。
依人燕子又归来,沧桑变了心难变。
柳絮轻扬,春风拂面,词笺不写文君怨。
江南塞外一般同,碧波深处鸳鸯现。 -
4.《伤桑》 宋·梅尧臣
柔条初变绿,春野忽飞霜。
田妇搔蓬首,冰蚕绝茧肠。
名翬依麦雊,戴胜绕枝翔。
不见罗敷骑,金钩自挂墙。 -
5.《感旧酬宋军咨见寄》 明·高启
我酒且缓倾,听君放歌行。
君歌意何苦,慷慨陈平生。
少为斗鸡儿,鲜裘夺春明。
走马出飞弹,撇捩夸身轻。 -
6.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
7.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
8.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
9.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
10.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
11.《青云驿》 唐·元稹
岧峣青云岭,下有千仞谿.裴回不可上,人倦马亦嘶。
愿登青云路,若望丹霞梯。
谓言青云驿,绣户芙蓉闺。
谓言青云骑,玉勒黄金蹄。 -
12.《青云驿》 唐·元稹
岧峣青云岭,下有千仞谿。
裴回不可上,人倦马亦嘶。
愿登青云路,若望丹霞梯。
谓言青云驿,绣户芙蓉闺。 -
13.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
14.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
15.《日食罪言》 宋·姚勉
皇帝十四载,新元纪嘉熙。
仲冬戊寅朔,午漏方中时。
朔风震丘壑,猛籁号枯枝。
黯如商雪天,四野昏垂垂。 -
16.《警懦》 宋·陈淳
颜子之克己,镆铘斫空桑。
曾子毅於仁,重担硬脊梁。
子路勇有行,劲兵赴敌场。
孟呵刚不屈,砥柱立沧浪。
嗟哉入圣门,迢迢万里长。
傥非四才子,宁不中道僵,尔宜变尔质,变尔柔而刚。 -
17.《登乐游原春望书怀》 唐·张九龄
城隅有乐游,表里见皇州。
策马既长远,云山亦悠悠。
万壑清光满,千门喜气浮。
花间直城路,草际曲江流。 -
18.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
19.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
20.《比闻赵季茂春板舆行春甚乐予跃然效之是日乃》 宋·岳珂
棠湖有病客,破鼎支药糜。
青阳动新晴,兀兀厌坐驰。
静闻箫鼓闹,翠幰行春堤。
柔风吹帘旌,杲日浮屏缇。