-
1.《自广平乘醉走马六十里至邯郸,登城楼览古书怀》 唐·李白
醉骑白花马,西走邯郸城。
扬鞭动柳色,写鞚春风生。
入郭登高楼,山川与云平。
深宫翳绿草,万事伤人情。 -
2.《校书郎杨凝往年以古镜贶别今追赠以诗》 唐·李益
明镜出匣时,明如云间月。
一别青春鉴,回光照华发。
美人昔自爱,鞶带手中结。
愿以三五期,经天无玷缺。 -
3.《书楼怀古》 唐·羊士谔
何独文翁化,风流与代深。
泉云无旧辙,骚雅有遗音。
远目穷巴汉,闲情阅古今。
忘言意不极,日暮但横琴。 -
4.《鄠杜马上念汉书(一云五陵怀古)》 唐·李商隐
世上苍龙种,人间武帝孙。
小来惟射猎,兴罢得乾坤。
渭水天开苑,咸阳地献原。
英灵殊未已,丁傅渐华轩。 -
5.《书古寺僧房》 唐·齐己
绿树深深处,长明焰焰灯。
春时游寺客,花落闭门僧。
万法心中寂,孤泉石上澄。
劳生莫相问,喧默不相应。 -
6.《书古寺僧房》 唐·齐己
绿树深深处,长明焰焰灯。
春时游寺客,花落闭门僧。
万法心中寂,孤泉石上澄。
劳生莫相问,喧默不相应。 -
7.《古意·十五好诗书》 南北朝·颜之推
十五好诗书,二十弹冠仕。
楚王赐颜色,出入章华里。 -
8.《汉宫春(寿乡帅范尚书·郡有苍云堂,因古柏得名)》 宋·陈允平
帘卷苍云,爱初翔凤尾,忽驾虬枝。
青青岁寒自保,越样清奇。
参天溜雨,带疏苔、密藓芳蕤。
天赋与,凌霜傲雪,癯然山泽风姿。 -
9.《古意赠王中书诗》 南北朝·范云
摄官青琐闼。
遥望凤皇池。
谁云相去远。
脉脉阻光仪。 -
10.《赠篆书吴全仲古风》 宋·欧阳光祖
黄帝史仓初作书,依类象形书亦疏。
兽蹄鸟迹颇奇怪,乾端坤倪微发舒。
周籀大篆十五篇,体制渐与苍史殊。
秦兼七国有天下,混一土字同书车。