-
121.《答韩三子华韩五持国韩六玉汝见赠述诗》 宋·梅尧臣
圣人於诗言,曾否专其中。
因事有所激,因物兴以通。
自下而磨上,是之谓国风。
雅章及颂篇,刺美亦道同。 -
122.《同次道游相国寺买得翠玉罂一枚》 宋·梅尧臣
古寺老柏下,叟货翠玉罂。
兽足面以立,瓜腹肩而平。
虚能一勺容,色与蓝水并。
我独何为者,忽见目以惊。
家无半锺畜,不吝百金轻。
都人莫识宝,白日双眼盲。 -
123.《悼离赠妹诗二首 一》 魏晋·左思
郁郁岱青。
海渎所经。
阴精神灵。
为祥为祯。 -
124.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
125.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
126.《代秋胡歌诗 其一》 两汉·嵇康
富贵尊荣。
忧患谅独多。
富贵尊荣。
忧患谅独多。
古人所惧。
丰屋蔀家。
人害其上。
兽恶网罗。
惟有贫贱。
可以无他。
歌以言之。
富贵忧
患多。 -
127.《桂阳道中》 宋·徐照
官树标牌号,遮阴种已成。
井乾人立久,芦密兽行鸣。
接洞多空地,居城半是兵。
未能忘好古,缺石认题名。 -
128.《凤栖梧 和碧虚坦词》 元·尹志平
至道幽微何处究。
妄想邪思,便是魔人兽。
欲要三田苗长秀。
真常真静真无朽。
五气朝元真一凑。
万语千言,须候阴消六。
今古迷人观不透。 -
129.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
130.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
131.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
132.《游栖霞四首》 宋·周文璞
破晓逗苦雾,客鼻何酸辛。
山中气候异,初日如烛银。
田间石兽多,知是肉角麟。
古苔半皴腹,化作苍龟鳞。 -
133.《游金精次韵》 宋·曾原郕
鲸奔兽骇罗群峰,晴岚湿雾深几重。
世言番君勇穿石,此事荒唐敢云实。
仙凡聚散那得知,祗今流水篆元之。
冲升坛在肯回雇,木鹤痴情飞不去。 -
134.《题昌山圣姥庙》 宋·甘同叔
分宜古县环清溪,重冈复岭如奔驰。
行逢山断水流处,阅城庙枕山之西。
我来落日在前岭,摩挲一读庐肇碑。
嗟唐去今亦已久,尚余文字光陆离。 -
135.《绍熙庚戍十月偕赵仲宗舜和潘谦之曾鲁仲游九》 宋·黄榦
寒岩突兀山之阿,足履危磴攀藤萝。
岩下清泉响环佩,岩前古木交枝柯。
当中洞门忽开豁,上有石屋高嵯峨。
乾坤开关已呈露,换神守护频挥呵。 -
136.《跃马泉》 宋·李景遹
南山突兀横青空,鹿豕禽鱼得所宫。
修鳞于此亦养德,光怪夜发山川红。
风云变化化事已矣,独有崖峤留馀雄。
至今山泉脉四溢,喷薄声撼枯枬枫。 -
137.《次颜博士游紫罗洞五首》 宋·李若水
金印如斗封王侯,何如烂漫江南游。
山能不老阅今古,云自无心忘去留。
我似孤松蟠涧底,斤斧之余流落此。
轻便却羡无根蓬,随风直上青霄里。 -
138.《雪窗联句》 宋·刘希古
霜风寒袭人,梅香清透骨。
莫色冥九峰,月华澹双阙。
青猿啸苍虬,红萤粘绿发。
滕六欲飞花,巽二急催雪。 -
139.《秋霜阁》 宋·刘拯
翰林诗笔振千古,珊瑚照夜横雕梁。
高文胜地占江左,我来戴胜初降桑。
雨师愤郁欲倾注,气蒸柱礎如迸浆。
清风执热逝可濯,定知五月飞秋霜。 -
140.《游南山》 宋·汪任
浈阳富佳致,无以过南山。
山高雄地理,万丈亲云端。
攀援临绝顶,气象非尘寰。
神存古庙貌,台敞旧轩栏。