-
81.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
82.《短歌行赠武河汤将军擢镇狼山》 明·俞大猷
蛟川见君蛩然喜,虎须猿臂一男子。
三尺雕弓丈八矛,目底倭奴若蚍蚁。
一笑遂为莫逆交,剖心相示寄生死。
君战蛟川北,我战东海东。 -
83.《赠画者徐琛》 宋·陈长方
我行江南江北山,真赏会心那可数。
独爱黄陵古庙前,四水粘天迷浦溆。
胸中历历着山川,有句如枝不容吐。
欲将写作无声诗,笔底愧非韦与许。 -
84.《赠邕管察推陈仲辅》 宋·陈鹏飞
阑干一幅鹅溪绢,中有五箴排小篆。
古字今文认未了,火剂针铓俱瞑眩。
平生卷轴有膏盲,首尾年来逾错乱。
剩储药物走医门,掉头呕冷不下咽。 -
85.《榕阴图》 宋·胡梦昱
古人遗直今人是,肯效乡原事踽凉。
不把危言陈北阙,因何着脚到南荒。
排奸斥佞风霜手,耐冷禁寒铁石肠。
赢得榕阴浓密处,忘言默坐对炉香。 -
86.《江行万里图》 宋·黄大受
雪山西来接海白,天之所以限南北。
谁人胸里着舆图,挥斥荆吴入绡墨。
浓浓淡淡两岸山,烟波弥茫江面宽。
水空漠漠鸟飞绝,渐看渐远天漫漫。 -
87.《送萧晋卿西行》 宋·李伯玉
上马能击贼,下马能草檄。
萧郎负此文武之全才,当卧元龙楼百尺。
屏山阅尽眼中人,磊落深沉只识君。
冷官不受人料理,拄笏时看西山云。 -
88.《题余干县干越亭》 宋·李孝先
吴越犹干地要冲,树亭危岸势凭空。
春潭倒影黄昏月,古木喧声白昼风。
鸥鹭惯来窥燕席,烟云无着护帘栊。
凄凉故国多迁变,独有溪山在望中。 -
89.《鹅湖示同志》 宋·陆九龄
孩提知爱长知钦,古圣相传只此心。
大抵有基方筑室,未闻无址可成岑。
留情传注翻榛塞,着意精微转陆沉。
珍重友朋勤切琢,须知至乐在於今。 -
90.《大涤洞天留题》 宋·吕奫
泠然风御远光尘,轩豁嵯峨插碧云。
空洞元来无一物,惟留飞鼠自成群。
九锁琼宫萃列仙,飘然别是一壶天。
时时云气生岩洞,日日松声助涧泉。
山茗已堪回短梦,金丹要可得长年。
是中着语真难事,今古舂容几大篇。 -
91.《怀隐居》 宋·邵棠
玉堂萧散古臞仙,一谪因循不记年。
花落东风闲不扫,莺啼晓日醉犹眠。
买山仅了种瓜地,把钓因乘载鹤船。
独立风骚无着处,朗吟声过乱云边。 -
92.《澹山岩》 宋·释绍瑶
使君得佳句,简存如猗那。
着之岩石中,千古不可磨。 -
93.《丙子纪事》 宋·唐泾
才结岁寒盟,归来诧太平。
阁中呼尚父,殿下狎门生。
着手营三窟,回头失两京。
闻今不闻古,咄咄诡知兵。 -
94.《题袁学士像》 宋·王致
平生有志惜分阴,经济功夫着力深。
一日高飞成远举,几回怀古作豪吟。
春风频梦丹墀月,夏日长思玉馆琴。
天下弦歌声已旧,化成都只在公心。 -
95.《游石仙分韵得观字》 宋·吴汝弌
闲拢两袖秋,步入冲寂观。
古树老云中,仙成毁岩半。
是时零雨高,叶脱凄风乱。
怪禽走何忙。 -
96.《超览堂》 宋·徐大忠
君候雅有博大见,胸次不使倥偬蚀。
一朝放步城东南,超然神会而心得。
咄嗟高栋倚层空,振古奇观今未识。
桃花春暖意如迷,冻雨声来云泼墨。 -
97.《梅林分韵得今字》 宋·杨凯
兰亭久陈迹,修竹空自阴。
龙山亦凄凉,鲜花谁与簪。
英游旷千载,盛事新梅林。
四海冯黎州,未妨铁石心。 -
98.《毛希元隐居庐山卧龙瀑》 宋·叶述
毛子骂吴曦,蜀山渺孤愤。
五老急扣聘,延留如大宾。
龙分自眠地,惠帐饶珠蠙。
岩花开恨晚,谷鸟鸣先春。 -
99.《寄刘易隐》 宋·章仙岩
着身尘世易遭魔,是是非非可奈何。
心地一生如日月,人情千变自风波。
但从正直天须见,到底关防事转多。
所以古来真隐者,貂蝉不肯换渔蓑。 -
100.《书延福寺壁》 宋·朱岩伯
双瀑飞来古寺西,月萝烟草久湮迷。
自从吾辈经行后,便觉他山索价低。
老去合为三径计,就中聊借一枝栖。
石崖大有穿磨所,从与新诗着处题。