-
121.《至温州》 宋·文天祥
晏岁着脚来东瓯,始觉坤轴东南浮。
百川同归无异脉,有如天子朝诸侯。
何年飞落两巨石,孤撑肮脏分江流。
初疑炼失女娲手,又疑钓脱任公钩。 -
122.《梁父吟》 宋·张耒
豪俊昔未遇,白日无光辉。
隆中卧龙客,长啸视群儿。
九州英雄争着鞭,黄星午夜照中原。
君看慷慨有心者,乃是山东高帝孙。 -
123.《寄杨应之》 宋·张耒
应之蹉跎三十九,犹着青衫困尘垢。
高才逸气老益奇,我每事之安敢友。
逢时则驾子何患,有才未用谁之丑。
暴得从来失常速,徐驱未用鞭其后。 -
124.《寄子由二首》 宋·张耒
万里归来真得仙,七年瞻望漫悁悁。
安闲旧得还丹诀,着论新成古史编。
应接强颜聊复尔,是非袖手独超然。
门人白首侯芭在,眷恋微官愧昔贤。 -
125.《悲苦行》 元·王冕
悲风吹茅堕空屋,老乌号鸣屋上木。
谁家男子从远征,父母妻孥相送哭。
哭声呜咽已别离,道傍复对行人悲。
去者一心事,归者百感随。 -
126.《雨后》 元·王冕
雨后千山净,炊烟处处新。
世情殊不足,风俗岂能淳?老棘余生意,槁花空悟春。
相逢非古意,在我着乌巾。 -
127.《虾蟆山》 元·王冕
春风吹船着牛轭,扶藜直上山之脊。
山上老石怪且顽,皮肤皴骳苔花碧。
我来不知石有名,拊摩怪状心亦惊。
野人指点为我说,此物乃是虾蟆精。 -
128.《留别友生》 宋·司马光
野际共为别,客亭芳草新。
何心更执酒,满目尽伤春。
今古无穷路,东西相背尘。
行行复回首,不欲着鞭频。 -
129.《寄胡介》 宋·林逋
忆着胡居士,长看古佛书。
衡门惟老母,一饭共寒蔬。
墨迹多图鹤,山名爱画庐。
几回曾会宿,风雪满庭除。 -
130.《赠胡明府》 宋·林逋
一琴牢落倚松窗,孤澹天君得趣长。
谒庙有时封县版,坐衙终日着公裳。
为收牌印教村仆,偶检图书见古方。
微足税粮人更静,却搘吟策立秋廊。 -
131.《锦堂春·活骷髅》 宋·无名氏
活骷髅。
算来有甚风流。
着衣衫、遮形盖体,弄精神、虚度春秋。
又不念、无常近也,又不怕、阎老来勾。 -
132.《曲江秋》 宋·无名氏
如何是道。
这一点、古今寻求颠倒。
人人有分,个个不亏少。
皆因动念错,染着处、便生烦恼。 -
133.《商山海棠》 宋·王禹偁
锦里名虽盛,商山艳更繁。
别疑天与态,不称土生根。
浅着红兰染,深于绛雪喷。
待开先酿酒,怕落预呼魂。 -
134.《五哀诗故国子博士部公》 宋·王禹偁
汾阳饱经术,赋性甚坦率。
在昔举神童,广场推杰出。
尚书诵在口,何论落自笔。
总角取科名,弱冠纡缨绂。 -
135.《战城南》 宋·王禹偁
边城草树春无花,秦骸汉骨埋黄沙。
阵云凝着不肯散,胡雏夜夜空吹笳。
我闻秦筑万里城,叠尸垒土愁云平。
又闻汉发五道兵,祁连泽北夸横行。 -
136.《游虎丘寺》 宋·王禹偁
寺墙围着碧孱颜,曾是当年海涌山。
尽抱好峰藏院里,不教幽景落人间。
剑池草色经冬在,石座苔花自古斑。
珍重晋朝吾祖宅,一回来此便忘还。 -
137.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
138.《寄金乡张赞善》 宋·王禹偁
年少辞荣自古稀,朝衣不着着斑衣。
北堂侍膳侵星起,南亩催耕冒雨归。
种竹野塘春昏脆,采兰幽涧露牙肥。
伊予自是徒劳者,未得同寻旧钓矶。 -
139.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
通国兴仁逊,浑然太古时。
不营分表事,肯拾道傍遗。
山步多樵笛,郊行足酒旗。
马应无失塞,羊岂有亡歧。
坠李羞三咽,堆金畏四知。
如何仙圣境,着得窃桃儿。 -
140.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
清早披衣起,春深好事家。
非干眠警枕,自是惜名花。
培溉疏泉脉,攀翻带露葩。
看常先晓蝶,来未散晨鸦。
风恶为台避,晴烘着幙遮。
古人云昼短,莫待夕阳斜。