-
1.《花犯·谢黄复庵除夜寄古梅枝》 宋·吴文英
翦横枝,清溪分影,翛然镜空晓。
小窗春到。
怜夜冷孀娥,相伴孤照。
古苔泪锁霜千点,苍华人共老。 -
2.《拟水西寺东峰亭九咏·古壁苔》 宋·梅尧臣
阴壁流暗泉,古苔长自好。
不改春与秋,何如路傍草。
空山正幽蔼,净绿无人扫。 -
3.《古梅》 唐·无名释
火虐风饕水渍根,霜皴雪皱古苔痕。
东风未肯随寒暑,又蘖清香与返魂。 -
4.《南轩松》 唐·李白
南轩有孤松,柯叶自绵幂。
清风无闲时,潇洒终日夕。
阴生古苔绿,色染秋烟碧。
何当凌云霄,直上数千尺。 -
5.《春日五门西望》 唐·王建
百官朝下五门西。
尘起春风过玉堤。
黄帕盖鞍呈了马,红罗系项斗回鸡。
馆松枝重墙头出,御柳条长水面齐。
唯有教坊南草绿,古苔阴地冷凄凄。 -
6.《春日陪诸公往戴山眺集暮入北麓得石床岩洞诸》 明·张羽
张宴凌崇颠,返策憩涧阴。
南岑夙厌历,北麓今始临。
危磴绝来术,崩壑瞰空潭。
幽窦抱虚白,哀牝递清音。 -
7.《忆昔》 宋·柴随亨
忆昔长安都会地,草木晴辉钟王气。
襟带江湖气象雄,自是天王兴复际。
春风楼阁五凤城,玉漏声催香雾盈。
户外昭容鹤禁开,殿前执政鵷班行。 -
8.《台州兜率寺淳熙三年孟春作》 宋·林宪
春江泼天明,萧寺踞山坞。
荒阶下鸟雀,古木飒风雨。
答行古苔花,徙倚望江渚。
日暮山更寒,檐头铃自语。 -
9.《枯梅》 宋·史文卿
樛枝半著古苔痕,万斛寒香一点春。
总为古今吟不尽,十分清瘦似诗人。 -
10.《题王冕梅花揭篷图》 明·南洲法师
王郎写梅如写神,天机到手惊绝伦。
自言临池得家法,开缣散作江南春。
酒酣豪叫呼霜,宝泓倒饮隃糜薰。
龙跳虎卧意捷出,纵横错漠迷芳尘。 -
11.《过东山谷口》 唐·卢照邻
不知名利险,辛苦滞皇州。
始觉飞尘倦,归来事绿畴。
桃源迷处所,桂树可淹留。
迹异人间俗,禽同海上鸥。 -
12.《求崔山人百丈崖瀑布图》 唐·李白
百丈素崖裂,四山丹壁开。
龙潭中喷射,昼夜生风雷。
但见瀑泉落,如潈云汉来。
闻君写真图,岛屿备萦回。
石黛刷幽草,曾青泽古苔。
幽缄倘相传,何必向天台。 -
13.《溪上》 唐·杜甫
峡内淹留客,溪边四五家。
古苔生迮地,秋竹隐疏花。
塞俗人无井,山田饭有沙。
西江使船至,时复问京华。 -
14.《寓居武丁馆》 唐·陈存
暑雨飘已过,凉飙触幽衿。
虚馆无喧尘,绿槐多昼阴。
俯视古苔积,仰聆早蝉吟。
放卷一长想,闭门千里心。 -
15.《夏日陪冯许二侍郎与严秘书游昊天观览…同里杨华州中丞》 唐·武元衡
三伏草木变,九城车马烦。
碧霄回骑射,丹洞入桃源。
台殿云浮栋,緌缨鹤在轩。
莫将真破妄,聊用静持喧。
石甃古苔冷,水筠凉簟翻。
黄公垆下叹,旌旆国东门。 -
16.《再至界围岩水帘遂宿岩下(是年出刺柳州五月复经此)》 唐·柳宗元
发春念长违,中夏欣再睹。
是时植物秀,杳若临悬圃。
歊阳讶垂冰,白日惊雷雨。
笙簧潭际起,鹳鹤云间舞。 -
17.《武昌老人说笛歌》 唐·刘禹锡
武昌老人七十馀,手把庾令相问书。
自言少小学吹笛,早事曹王曾赏激。
往年镇戍到蕲州,楚山萧萧笛竹秋。 -
18.《奉和思黯相公以李苏州所寄太湖石奇状绝伦…呈梦得》 唐·白居易
错落复崔嵬,苍然玉一堆。
峰骈仙掌出,罅坼剑门开。
峭顶高危矣,盘根下壮哉。
精神欺竹树,气色压亭台。 -
19.《张公超谷中石》 唐·李德裕
鼓箧依绿槐,横经起秋雾。
有时连岳客,尚办弦歌处。
自予去幽谷,谁人袭芳杜。
空留古苔石,对我岩中树。 -
20.《和太仆田卿酬殷尧藩侍御见寄》 唐·姚合
往还知分熟,酬赠思同新。
嗜饮殷偏逸,闲吟卿亦贫。
古苔寒更翠,修竹静无邻。
促席灯浮酒,听鸿霜满身。
浅才唯是我,高论更何人。
携手宜相访,穷行少路尘。