-
21.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
22.《水调歌头(登赏心亭怀古)》 宋·丘崈
一雁破空碧,秋满荻花洲。
淮山淡扫,欲颦眉黛唤人愁。
落日归云天外,目断清江无际,浩荡没轻鸥。
有恨寄流水,无泪学羁囚。 -
23.《精卫·北风荡天地》 明·夏完淳
北风荡天地,有鸟鸣空林。
志长羽翼短,衔石随浮沈。
崇山日以高,沧海日以深。
愧非补天匹,延颈振哀音。
辛苦徒自力,慷慨谁为心?
滔滔东逝波,劳劳成古今。 -
24.《五古·挽易昌陶》 现代·毛泽东
去去思君深,思君君不来。
愁杀芳年友,悲叹有余哀。
衡阳雁声彻,湘滨春溜回。
感物念所欢,踯躅南城隈。 -
25.《黄天荡怀古》 清·黄燮清
八千劲旅走熊罴,曾断金人十万师。
骢马宣威临阵日,羯胡丧胆渡江时。
风鸣环佩军中鼓,谷暗云霞战士旗。
从古庸臣好和议,寒潮呜咽使人悲。 -
26.《古诗(三首)》 明·王景
明月出天东,团团历东井。
不因朝阳辉,何以散光景。
中涵古桂华,期与天地永。
本体无盈亏,清明乃其性。 -
27.《古意六首》 宋·艾性夫
佳人买明镜,意重轻千金。
结以双罗带,欲照荡子心。
荡子渺不归,镜影春云深。 -
28.《定州阅古堂》 宋·富弼
朔方之兵,劲于九土。
尤劲而要,粤惟定武。
兵劲在驭,用则羆虎。
失驭而劲,骄不可举。 -
29.《古诗》 宋·庞谦孺
西风正浩荡,出门无所寻。
强起理菊花,聊以慰我心。
傍篱见南山,经旬阻秋霖。
岂不欲傲游,虑此泥泞深。 -
30.《颂古七首》 宋·释道谦
卖尽田园彻骨贫,不知何处可容身。
楼头浪荡无拘检,铁笛横吹过洞庭。 -
31.《颂古二十七首》 宋·释云贲
驴前马后识灵云,满眼风埃绝点尘。
行偏天台并雁荡,归来重看锦江春。 -
32.《颂古一○一首》 宋·释子淳
饥冷嫩草遥山去,渴饮寒泉曲涧回。
放荡秒耕空劫地,暮天何用牧歌催。 -
33.《次袁说友巫山十二峰古风二十五韵》 宋·张縯
化工神伟开物姿,劖石万仞不作痴。
巍峰耸立威凤举,急挟怒流奔马迟。
隐然万里形胜重,信矣四海游观奇。
天开匹练势巀页,云拥列嶂青参差。 -
34.《古意十四首》 宋·章云心
佳人买明镜,意重轻千金。
结以双罗带,欲照荡子心。
荡子渺不归,镜影春云深。 -
35.《拟古》 宋·周端朝
稼桃复稼李,照影落春水。
渡头看青杨,翦剪从风起。
裁书写连环,殷勤问行李。
一笼幺凤翼,一系青鸾尾。
江南三月天,群英烂如绮。
开到芜菁花,春事良未已。
何当缓缓归,荡漾绿波裹。 -
36.《题钟秀阁(为东湖古鼎铭长老作)》 明·爱理沙
槛外澄湖平不流,窗闲叠翠屹将浮。
烟霞五色锦屏晓,风月双清瑶镜秋。
檐卜浓香吹法席,芙蓉凉影荡仙舟。
结巢拟傍云林住,回首朝簪愧未投。 -
37.《古塘秋月》 明·马麐
钱塘东去海潮生,吴浦东来舟自横。
十里金波秋浩荡,流光直到阖闾城。 -
38.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
39.《古风其一》 唐·李白
大雅久不作,吾衰竟谁陈。
王风委蔓草,战国多荆榛。
龙虎相啖食,兵戈逮狂秦。
正声何微茫,哀怨起骚人。 -
40.《古风其十》 唐·李白
齐有倜傥生。
鲁连特高妙。
明月出海底。
一朝开光曜。
却秦振英声。
後世仰末照。
意轻千金赠。
顾向平原笑。
吾亦澹荡人。
拂衣可同调。