-
1.《古钗叹》 明·詹同
黄金作钗分两股,青髻如云凤双舞。
照见胭脂井水香,后主宫中数千女。
一朝野花成绮罗,但见兔迹狐踪多。
有人拾得古钗卖,肠断当年《玉树》歌。 -
2.《古钗叹》 唐·张籍
古钗堕井无颜色,百尺泥中今复得。
凤凰宛转有古仪,欲为首饰不称时。
女伴传看不知主,罗袖拂拭生光辉。
兰膏已尽股半折,雕文刻样无年月。
虽离井底入匣中,不用还与坠时同。 -
3.《开池得古钗》 唐·王建
美人开池北堂下,拾得宝钗金未化。
凤凰半在双股齐,钿花落处生黄泥。
当时堕地觅不得,暗想窗中还夜啼。
可知将来对夫婿,镜前学梳古时髻。
莫言至死亦不遗,还似前人初得时。 -
4.《袭美以紫石砚见赠以诗迎之》 唐·陆龟蒙
霞骨坚来玉自愁,琢成飞燕古钗头。
澄沙脆弱闻应伏,青铁沈埋见亦羞。
最称风亭批碧简,好将云窦渍寒流。
君能把赠闲吟客,遍写江南物象酬。 -
5.《古词三首》 唐·于鹄
素丝带金地,窗间掬飞尘。
偷得凤凰钗,门前乞行人。
新长青丝发,哑哑言语黠。
随人敲铜镜,街头救明月。
东家新长儿,与妾同时生。
并长两心熟,到大相呼名。 -
6.《古宫怨》 唐·长孙佐辅
窗前好树名玫瑰,去年花落今年开。
无情春色尚识返,君心忽断何时来。
忆昔妆成候仙仗,宫琐玲珑日新上。 -
7.《效古兴》 唐·施肩吾
金雀无旧钗,缃绮无旧裾。
唯有一寸心,长贮万里夫。
南轩夜虫织已促,北牖飞蛾绕残烛。
只言众口铄千金,谁信独愁销片玉。
不知岁晚归不归,又将啼眼缝征衣。 -
8.《姑苏台(一作吴中怀古)》 唐·刘驾
勾践饮胆日,吴酒正满杯。
笙歌入海云,声自姑苏来。
西施舞初罢,侍儿整金钗。
众女不敢妒,自比泉下泥。
越鼓声腾腾,吴天隔尘埃。
难将甬东地,更学会稽栖。
霸迹一朝尽,草中棠梨开。 -
9.《古宴曲》 唐·于濆
雉扇合蓬莱,朝车回紫陌。
重门集嘶马,言宴金张宅。
燕娥奉卮酒,低鬟若无力。
十户手胼胝,凤凰钗一只。
高楼齐下视,日照罗衣色。
笑指负薪人,不信生中国。 -
10.《馆娃宫怀古》 唐·皮日休
艳骨已成兰麝土,宫墙依旧压层崖。
弩台雨坏逢金镞,香径泥销露玉钗。
砚沼只留溪鸟浴,屟廊空信野花埋。
姑苏麋鹿真闲事,须为当时一怆怀。 -
11.《奉和袭美馆娃宫怀古次韵》 唐·陆龟蒙
镂楣消落濯春雨,苍翠无言空断崖。
草碧未能忘帝女,燕轻犹自识宫钗。
江山只有愁容在,剑珮应和愧色埋。
赖在伍员骚思少,吴王才免似荆怀。 -
12.《吴王古宫井二首》 唐·罗邺
古宫荒井曾平后,见说耕人又凿开。
拾得玉钗镌敕字,当时恩泽赐谁来。
含青薜荔随金甃,碧砌磷磷生绿苔。
莫言数尺无波水,曾与如花并照来。 -
13.《蓦山溪(忆古人诗云“满城风雨近重阳”因成此词)》 宋·赵长卿
满城风雨,又是重阳近。
黄菊媚清秋,倚东篱、商量开尽。
红萸白酒,景物一年年,人渐远,梦还稀,赢得无穷恨。
钗分镜破,一一关方寸。 -
14.《拟古》 宋·沈与求
日月双高悬,朝昏自升沉。
有如转辘轳,引絙环相寻。
而我生其间,所阅几古今。
尔来三十年,又作裘氏吟。 -
15.《览古四十二首 其三十一》 元·杨维桢
骚雅去已久,宫体争哇淫。
洛阳风一变,枳性随人心。
乡关思萧瑟,作赋哀江南。
调入金钗臂,亡国有余音。 -
16.《古断肠曲三十首》 宋·周端臣
髻云须滑亸鸾钗,清减羞临玉镜台。
蛱蝶也知人寂寞,一双飞过杏墙来。 -
17.《古断肠曲三十首》 宋·周端臣
一股金花擘断钗,两行玉筋界香腮。
近来自觉冰肌瘦,柳绿春衫放窄裁。 -
18.《古乐府》 宋·邓允端
梧桐叶落秋容早,夜夜寒蛩泣衰草。
凤钗金冷鬓云凋,可惜红颜镜中老。
音尘望断沈双鲤,唤起相思何日已。
琐窗人静月轮孤,六曲屏山冷如水。 -
19.《金陵古意八首》 明·黄姬水
吴姬整钏安钗梁,共道采花胜采桑。
迷子洲边惊翡翠,莫愁湖里逐鸳鸯。 -
20.《长安古意》 明·周是修
长安二月三月时,千门万户春风吹。
绮构瑶台高照耀,香车宝马并驱驰。
驱驰照耀皆豪贵,九棘三槐夹三市。
鼎食钟鸣将相家,朱帘绣柱王侯第。