-
121.《鹧鸪天 孟津作》 元·元好问
总道忘忧有杜康。
酒逢欢处更难忘。
桃红李白春千树,古是今非笑一场。
歌浩荡,墨淋浪。
银钗缟袂满邻墙。
百年得意都能几,乞去声与儿曹 -
122.《田舍即事十首》 宋·刘克庄
古来观社见春秋,茜袂银钗尽出游。
欲与鲁人同猎较,可怜身世尚它州。 -
123.《用韵答子有》 宋·洪咨夔
旧雨来人眼底稀,春风独许共襟期。
斜川追古年年早,曲水从今事事奇。
烂漫和诗齐少长,淋漓被酒略崇卑。
惊回蜀道芳时梦,花亚银钗舞竹枝。 -
124.《迎秋》 宋·洪咨夔
热不能堪又便秋,天公底暇与人谋。
形容如许马非马,气力几何牛戴牛。
勃勃松梢云片起,琤琤藕叶雨声留。
新凉收拾归歌板,钿合金钗万古愁。 -
125.《同鲁直文潜饮刑部杜君章家次封丘杜观仲韵》 宋·晁补之
廷尉风流才绝尘,最怜高髻歌阳春。
两鬟亦解倚瑟语,催送花前红袖舞。
黄张翰墨海内名,席上生风清夏宇。
封丘自倚笔势豪,不怕当筵赋鹦鹉。 -
126.《过毛国镇夜饮》 宋·苏辙
风格照人华省郎,江山绕郭古仙乡。
漫传铅鼎八百岁,未比金钗十二行。
不动歌声人已醉,旋闻诗句夜初长。
簿书拨尽知余力,道院清虚顷未尝。 -
127.《荔子》 宋·刘子翚
炎蒸午枕梦沧浪,落落星苞喜乍尝。
笔下丹青千品色,钗头风露一枝香。
鸡冠借谕何轻许,马乳争名固不量。
直待当时妃子笑,骊山千古事凄凉。 -
128.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
129.《赵资政招赏川海棠次袁和叔韵》 宋·楼钥
少陵千古诗人杰,每见名花辄题绝。
锦棠无如蜀川盛,见说千林天染缬。
大篇短章合无数,忍对此花舌如结。
黄鹄衔子万里来,春光颇向东南洩。 -
130.《与英上人游紫霄观戏述短歌》 宋·叶适
野水随路贡,东风得木鸣。
景物已和柔,川原倍敷荣。
藏桑高既条,细草亦丛生。
眷言云外士,及此尘中行。 -
131.《重赋章台》 宋·郑清之
杨花满地飞蝴蝶,钗梁露湿罗衣怯。
脸痕玉涧拂红膏,颜色如花命如叶。
鲤鱼风起蒲叶香,莺啼燕舞春日长,堕红残萼断君肠。
悮逐浮萍转零落,自古佳人多命薄。 -
132.《石屏歌为潘隐父作》 宋·徐照
浯溪片石天来长,颜家字画元文章。
淡岩明秀甲天下,万古石鼓留岐阳。
大工踏天割云骨,尽出湘沅山水窟。
六尺四面起棱角,颜色苌洪血涂抹。 -
133.《廞庭自三山送荔枝分韵得缃字》 宋·刘学箕
炎精孕秀储气详,荔枝结实魁群芳。
我有犹子客南服,千里眷念情不忘。
星驰走寄一千颗,伏暑火炽劳取将。
筠篮初开气芬溢,稍觉四座浮清香。 -
134.《铜雀研》 宋·周文璞
君王有遗令,婢子守空台。
遥望西陵下,漆灯照鸩杯。
玉颜阙钗泽,松柏生悲哀。
低吟短歌行,想像奸雄才。 -
135.《三江口过舟时方四鼓》 宋·岳珂
櫂鷁收金柅,钗虫缀玉缸。
地邻今七泽,名袭古三江。
岷漾虽分派,荆扬却异邦。
晨光犹未发,早认白鸥双。 -
136.《自述一首》 宋·苏泂
春粮了朝炊,细大供十口。
身穷两脚健,天意非汝厚。
前年取荆钗,颇不窥户牖。
甘心似黔娄,习气除夙有。 -
137.《三次韵答惠兰亭纸翠毫笔》 宋·方岳
半生书痴虫蠹木,不管瓶无旧储粟。
青灯竹屋雪村寒,声鸣益悲梦难续。
晚菘早韭有书味,诗腹冰清鄙梁肉。
迩来毛颖会稽楮,乃欺余贫共羞缩。 -
138.《听筝》 宋·姚勉
春檐雪乾初日长,帘花深压梅影香。
美人帐中午睡起,钗横鬓亸慵添妆。
文窗窈窕鲛绡绿,卧按古筝横漆玉。
微揎翠袖露春葱,学弄梁州初遍曲。 -
139.《郡守宴状元乐语》 宋·姚勉
几多文士踏槐黄,实出伦魁在瑞阳。
千古河连留地谶,一声胪唱破天荒。
金钗笑拥龙头客,宝篆浓薰燕寝香。
方国荐贤蒙上赏,匪晨有诏下芝堂。 -
140.《香奁体》 宋·陈允平
小院薰风满,闲庭白昼长。
靖蜓杨柳岸,鸂鶒芰荷塘。
云合朱檐卸,山高翠阁涼。
蔓滋青薜荔,芽长紫良姜。