-
1.《古风送行陈省元》 宋·姜特立
梅山老人头雪白,摸索曹刘还认得。
平生鹿鹿视余子,谁是诗中真巨擘。
踵门忽得天下士,慕我虚声远相觅。
袖中磊磈出奇语,和璧随珠暗相射。 -
2.《登鹿门山怀古》 唐·孟浩然
清晓因兴来,乘流越江岘。
沙禽近方识,浦树遥莫辨。
渐至鹿门山,山明翠微浅。
岩潭多屈曲,舟楫屡回转。 -
3.《登广武古战场怀古》 唐·李白
秦鹿奔野草,逐之若飞蓬。
项王气盖世,紫电明双瞳。
呼吸八千人,横行起江东。
赤精斩白帝,叱咤入关中。 -
4.《馆娃宫怀古》 唐·皮日休
艳骨已成兰麝土,宫墙依旧压层崖。
弩台雨坏逢金镞,香径泥销露玉钗。
砚沼只留溪鸟浴,屟廊空信野花埋。
姑苏麋鹿真闲事,须为当时一怆怀。 -
5.《郢城怀古》 唐·李百药
客心悲暮序,登墉瞰平陆。
林泽窅芊绵,山川郁重复。
王公资设险,名都拒江隩。
方城次北门,溟海穷南服。 -
6.《姑苏怀古》 唐·许浑
宫馆余基辍棹过,黍苗无限独悲歌。
荒台麋鹿争新草,空苑岛凫占浅莎。
吴岫雨来虚槛冷,楚江风急远帆多。
可怜国破忠臣死,日月东流生白波。 -
7.《汉宫春·会稽蓬莱阁怀古》 宋·辛弃疾
秦望山头,看乱云急雨,倒立江湖。
不知云者为雨,雨者云乎。
长空万里,被西风、变灭须臾。
回首听,月明天籁,人间万窍号呼。 -
8.《遂宁喻生画鹿甚精介同官梁知丞谒余因令作八》 宋·程公许
生不逮治古,郊薮观凤麟。
颇爱麋鹿性,似是我辈人。
食苹咏周雅,祝纲衣汤仁幸不主八卦,非关十二辰。 -
9.《淳化五年秋八月二十四日钜鹿魏野江东僧用晦》 宋·魏野
危城闲登临,秋色际空碧。
四顾廊且平,万虑忽然释。
精诚日月暗,旷达天地窄。
壮节但孤耸,愤气欲四射。 -
10.《鹿城隐居(卢熊所居)》 明·易恒
避俗庞公隐鹿门,鹿城静亦绝尘喧。
钓缘水北菰蒲渚,窗俯江南桑柘村。
书蠹字残翻汗简,石鱼铭古刻洼尊。
地偏舟楫稀来往,独有烟潮到岸痕。 -
11.《和陈器之诗四首·鹿仙山》 宋·张耒
真人朝天去不还,千年鹿迹留空山。
空山寂寞何所有,野殿荒凉松桧寒。
桑田海水移今古,兴亡万变谁能数。
五云深处驾飞龙,应笑人间换朝暮。 -
12.《白鹿洞谒先生祠堂呈李梦开教授是日李入洞讲》 宋·陈文蔚
先师紫阳翁,雅爱穷幽微。
前贤有遗迹,所至皆发挥。
千古庐山高,白鹿遇亦希。
何人实经始,必藏启天机。 -
13.《古意》 宋·梅尧臣
林中即鹿人,常为虎所即。
虎岂援鹿者,亦各求其食。
趋利不顾害,祸患安可息。
古来遯世土,轻彼用智力。 -
14.《赋得涿鹿送丘伯纯还姑苏》 明·刘溥
平生爱访古,走马游四方。
金台南去百余里,乃是涿鹿古战场。
轩辕骑龙上天去,鼎湖何处秋茫茫。
蚩尤死后几千载,青山蜿蜒至今在。 -
15.《次韵知府王仲行尚书鹿鸣燕古风》 宋·范成大
昔人重远行,供账饯出祖。
矧今燕嘉宾,宜有赠行语。
府公文章公,青紫拾芥取。
联翩二百言,字字劝稽古。 -
16.《鹿门寺》 宋·李廌
蓬莱鹿门道,莽莽汉津渡。
川涂两缅邈,今古同此路。
德公厌州里,翁媪是中去。
风流可引想,千载豹隐雾。 -
17.《和谭学士见寄》 宋·刘黻
大道久磔裂,啾啾夸毗子。
彷佛皮毛鲜,孰探古人髓。
我亦坐兹疾,默阒照非是。
束身云瘴乡,凡论悉掩耳。 -
18.《上浙东帅王尚书》 宋·曾丰
太古牺娲氏,创为琴与笙。
氤氲弸混沌,噢咻擘冥茎。
合气归三律,分音丽五行。
未歌先协律,无韵不成声。 -
19.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
20.《和袭美怀鹿门县名离合二首》 唐·陆龟蒙
云容覆枕无非白,水色侵矶直是蓝。
田种紫芝餐可寿,春来何事恋江南。
竹溪深处猿同宿,松阁秋来客共登。
封径古苔侵石鹿,城中谁解访山僧。