-
1.《辨毕方》 宋·郑刚中
比屋皆良民,为盗岂无以。
富足义所生,贫穷盗之始。
冻饿家无储,追呼官不已。
妖幻随鼓之,安得不群起。 -
2.《送赵右秋二首》 宋·华岳
闽藩齐指右参军,玉骨清无半点尘。
一味恤刑常召祸,十年游宦只忧贫。
圜扉月照金波夜,寒谷花开玉树春。
客子与君虽素昧,一时聊记子张绅。 -
3.《赠郑海夫[朝宗]》 当代·钱钟书
清华昔共学,踪迹竟相左。
殆天故靳子,留慰今日我。
譬如蔗有根,迟食颐愈朵。
当时少年游,流离感尾琐。 -
4.《失言戒》 宋·陈淳
言者身枢机,兴戎亦出好。
既正且中节,吉祥以类和。
正苟发不中,忤物立召祸。
不可言而言,夫子戒勿道。 -
5.《食鹿肉谢正仲见{馍莫换鬼}》 宋·舒岳祥
山寺曾闻叫,悲哉失侣音。
能鸣终召祸,善走竟成禽。
设罟须新雨,寻踪恋旧林。
衰年资血味,生杀亦何心。 -
6.《奉送李叔易博士被召赴行在所》 宋·张元干
书尝手校舆地图,上下千载铅黄朱。
斯人魁磊岂假此,愿见克复东西都。
胸中远略指诸掌,表里拄腹撑肠书。
深知祸起取幽蓟,颇觉气王吞青徐。 -
7.《吕居仁瞻仰收召二帖赞》 宋·岳珂
吕氏一门,我朝韦平。
衣冠既南,孰为典型。
猗欤北扉,翰墨腾英。
难进之风,蔼于心声。 -
8.《和姚正字用赵信庵韵题召星馆》 宋·刘黻
朔风吹客上江西,历遍山厓与石溪。
野鸟不知言有祸,晚窗犹自向人啼。 -
9.《送雷公达观赴召》 宋·郭印
我观靖康初,尘氛蒙帝阙。
君臣失上著,社稷几危绝。
君时沉布衣,抗疏何悲切。
言听豺狼诛,狐狸肝胆裂。 -
10.《元和圣德诗》 唐·韩愈
皇帝即阼,物无违拒。
曰旸而旸,曰雨而雨。
维是元年,有盗在夏。