-
1.《传义上人》 宋·释祖钦
直指之道,义不可传。
不立文字,昭昭现前。
万里不挂片云,一亘白日青天。
声前有意,句后无言。
理事双遣也,木头碌碡。 -
2.《远游》 先秦·屈原
悲时俗之迫阨兮,愿轻举而远游。
质菲薄而无因兮,焉讬乘而上浮?
遭沈浊而污秽兮,独郁结其谁语!
夜耿耿而不寐兮,魂营营而至曙。 -
3.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
4.《文南朱使君葬其故人钤兵李侯士大夫高其风义》 宋·李流谦
翻手为云覆手雨,自昔尝闻不陵语。
年来雅道更萧飒,反眼朋游成越楚。
便当贯草绝交论,谁与重寻怀旧赋。
一洗衰风振颓败,我为使君高此举。 -
5.《题王叔明墨竹为郑叔度赋》 明·方孝孺
吴下王蒙艺且文,吴兴赵公之外孙。
黄尘飘荡今白发,典刑远矣风流存。
华亭朱芾称善画,每观蒙画必叹诧。
谓言妙处逼古人,世俗相传倍增价。 -
6.《和王介甫明妃曲》 宋·司马光
胡雏上马唱胡歌,锦车已驾折橐驼。
明妃挥泪辞汉主,汉主伤心知奈何。
宫门铜环双兽面,回首何时复来见。
自嗟不若往巫山,布袖蒿簪嫁乡县。 -
7.《送张定叟尚书镇襄阳》 宋·楼钥
公家忠献公,勋名照穹壤。
南轩传圣学,后进斗山仰。
尚书天分高,百间真朗朗。
日坐四益堂,濡染助涵养。 -
8.《赠别曲江贡士李安之五羊相访》 宋·曾丰
南中今士风,似不如古厚。
我来长杜门,无日无人扣。
蝇头利相关,茧足争屑就。
夫君何为哉,所见乃独否。 -
9.《寄傲园小景十幅仿卢鸿一草堂图诗自题(十首》 明·刘珏
笼鹅阁谁知轩后阁,宛在水之濆。
牖外树交合,阶前萍即分。
鸟窥书影静,鱼伺墨波勤。
岂有山阴帖,人言此右军。 -
10.《谢自然诗》 唐·韩愈
果州南充县,寒女谢自然。
童騃无所识,但闻有神仙。
轻生学其术,乃在金泉山。
繁华荣慕绝,父母慈爱捐。 -
11.《故李承诚之待制六丈挽词》 宋·苏轼
青青一寸松,中有梁栋姿。
天骥堕地走,万里端可期。
世无阿房宫,可建五丈旗。
又无穆天子,西征燕瑶池。 -
12.《观陈希夷先生真及墨迹》 宋·邵雍
希夷真可观,希夷黑可传。
希夷心一片,不可行而言。 -
13.《怀古四首为知己魏倅元长赋兼呈王永叔宗承载》 宋·刘过
言理不可求,吾将讯苍苍。
草木被春华,松柏遭摧伤。
才高未为福,名大或不祥。
煌煌太史公,逸气横八方。 -
14.《送俞尉》 宋·方岳
空山十日雨,茅屋无炊烟。
五饥尚可忍,夜读声琅然。
荒寒数家聚,生理尤堪怜。
频年岁不入,枯草生秋田。 -
15.《缘识》 宋·宋太宗
若言笔法穷绝艺,书一字,至百字,八法从前亦非细。
分间布白要審详,浓淡均匀看可戏。
一则一,二则二, -
16.《七爱诗·白太傅(居易)》 唐·皮日休
吾爱白乐天,逸才生自然。
谁谓辞翰器,乃是经纶贤。
欻从浮艳诗,作得典诰篇。
立身百行足,为文六艺全。 -
17.《满江红(寿陈侍郎·十一月十五)》 宋·刘浩
岳渎储精,冰壶里、精神可掬。
三万卷、龙蛇落纸,琅杆撑腹。
便合弹冠登要路,如何袖手缄空谷。
又谁知、天独授先生,长生。 -
18.《满江红(寿陈侍郎·十一月十五)》 宋·刘浩
岳渎储精,冰壶里、精神可掬。
三万卷、龙蛇落纸,琅杆撑腹。
便合弹冠登要路,如何袖手缄空谷。
又谁知、天独授先生,长生。 -
19.《感事示儿孙》 宋·陆游
人生读书本余事,惟要闭门修孝悌。
畜豚种菜养父兄,此风乃可传百世。
我闻长安官道傍,至今人指魏公庄。
北方俗厚终可喜,一字不识勤耕桑。 -
20.《月下野步》 宋·陆游
空中磊落斗跨天道旁荒寒月满川。
行歌惊起鸥鹭眠,三万里在拄杖边。
敲门索酒太华前,飞渡黄河不须船。
袖中短铁青蜿蜒,昔曾巴丘从老僊,削平岩崖抉云烟,此妙可得不可传。