-
281.《题文与可墨竹(并叙)》 宋·苏轼
故人文与可为道师王执中作墨竹,且谓执中勿使他人书字,待苏子瞻来,令作诗其侧。
与可既没八年而轼始还朝,见之,乃赋一首。
斯人定何人,游戏得自在。
诗鸣草圣余,兼入竹三昧。 -
282.《予前后守倅余杭凡五年夏秋之间蒸热不可过独》 宋·苏轼
是诗忠孝王家千柱宫,东坡作吏五年中。
中和堂上东南颊,独有人间万里风。 -
283.《可叹》 唐·杜甫
天上浮云如白衣,斯须改变如苍狗。
古往今来共一时,人生万事无不有。
近者抉眼去其夫,河东女儿身姓柳。 -
284.《秋日不可见》 宋·王安石
秋日不可见,林端但余黄,杖藜思平野,俛仰畏无光。
栗栗涧谷风,吹我衣与裳。
娟娟空山月,照我冠上霜。 -
285.《登楼绝句和者甚多又从而用韵择其可录者录之》 宋·戴复古
劳生百计不如闲,合把人间比梦间。
天与老夫供享用,一楼风月两屏山。 -
286.《登楼绝句和者甚多又从而用韵择其可录者录之》 宋·戴复古
心地清凉日日秋,怕沾尘土莫低头。
置身不在众人下,处处皆成百尺楼。 -
287.《登楼绝句和者甚多又从而用韵择其可录者录之》 宋·戴复古
小楼题了又还题,一段风流在水西。
白鸟飞来知乡背,青山元自有高低。 -
288.《登楼绝句和者甚多又从而用韵择其可录者录之》 宋·戴复古
富贵于人造物悭,出门又觉世途艰。
楼头适意三杯酒,禾末清风雨后山。 -
289.《寄山台赵庶可二首》 宋·戴复古
天族文章士,会稽山水州。
地灵钟秀异,人物信风流。
要自用卿法,如何与妇谋。
功名须早计,莫为海云留。 -
290.《寄山台赵庶可二首》 宋·戴复古
顷上山台谒,临行辱赠诗。
相思寸心在,莫讶尺书迟。
好月登楼夜,清秋落木时。
见君花萼集,梦到谢公池。 -
291.《寄沈庄可》 宋·戴复古
无山可种菊,强号菊山人。
结得诸公好,吟成五字新。
红尘时在路,白发未离贫。
吾辈浑如此,天公似不仁。 -
292.《归舟已具李宪楼仓有约盗贼梗道见避乱者可怜》 宋·戴复古
岁律又云莫,临风咏式微。
雨台方有约,一棹未成归。
夜宿三家市,天寒百衲衣。
豺狼当道路,鸥鹭亦惊飞。 -
293.《归舟已具李宪楼仓有约盗贼梗道见避乱者可怜》 宋·戴复古
仓猝抛家舍,遑遑走道涂。
依山结茅广,摘草当园蔬。
老稚朝朝哭,生涯物物无。
避军兼避寇,何日得安居。 -
294.《题赵庶可山台》 宋·戴复古
层台高几许,此即会稽图。
一目空秦望,千峰压镜湖。
云烟分境界,城郭限廉隅。
他日传佳话,兰亭与此俱。 -
295.《题赵庶可山台》 宋·戴复古
天造此一景,趋然阛阓间。
坐分台上石,看尽越中山。
松月照今古,樵风送往还。
只愁轩冕出,闲却白云关。 -
296.《见山居可喜》 宋·戴复古
一溪盘曲到阶除,四面青山画不如。
修竹罩门梅夹路,诗人居处野人居。 -
297.《沈庄可号菊花山人即其所言》 宋·戴复古
老貌非前日,清吟似旧时。
已无藏酒妇,幸有读书儿。
连岁修茅屋,三秋绕菊篱。
寒儒有奇遇,太守为刊诗。 -
298.《新年多雨一日晴色可喜》 宋·戴复古
一晴良可喜,始觉好新年。
绿涨春前水,青开雨后天。
看花吾老矣,把酒兴悠然。
病脚妨行乐,三杯归醉眠。 -
299.《京口别石龟翁际可》 宋·戴复古
把剑樽前砍地歌,有何留恋此蹉跎。
心期难与俗子道,世事不如人意多。
莲叶已空犹有藕,菊花虽老不成莎。
扁舟四海五湖上,何处不堪披钓簑。 -
300.《梦中题林逢吉轩壁觉来全篇可读天明忘了落句》 宋·戴复古
嚣尘不到眼,潇洒似僧家。
风月三千首,图书四十车。
绿垂当户柳,红映隔墙花。
好读天台赋,登楼咏落霞。