-
1.《秋宵辞》 宋·白玉蟾
秋色何凄凄,奈此可怜宵。
银河望不极,万籁凉萧萧。
云花远缥缈,月影寒寂寥。
一雁蹲沧洲,群萤飞断桥。
仰盼苍松枝,黯然不自聊。 -
2.《鹧鸪天 寄情》 宋·李吕
脸上残霞酒半消,晚妆匀罢却无聊。
金泥帐小教谁共?银字笙寒懒更调。
人悄悄,漏迢迢,琐窗虚度可怜宵。
一从恨满丁香结,几度春深豆蔻梢。 -
3.《一剪梅·堆枕乌云堕翠翘》 宋·蔡伸
堆枕乌云堕翠翘。
午梦惊回,满眼春娇。
嬛嬛一袅楚宫腰。
那更春来,玉减香消。
柳下朱门傍小桥。
几度红窗,误认鸣镳。
断肠风月可怜宵。
忍使恹恹,两处无聊。 -
4.《意难忘(元宵雨)》 宋·朱子厚
角动寒谯。
看雨中灯市,雪意潇潇。
星球明戏马,歌管杂鸣刁。
泥没膝,舞停腰。 -
5.《江城子》 宋·赵汝茪
嫩黄初染绿初描。
倚春娇。
索春饶。
燕外莺边,想见万丝摇。 -
6.《浣溪沙》 元·赵可
火冷熏炉香渐消。
更阑拨火更重烧。
愁心心字两俱焦。
半世清狂无限事,一窗风月可怜宵。
灯残花落梦无聊。 -
7.《赋得杨柳可藏乌》 明·冯梦祯
袅袅白门前,藏乌倍可怜。
柔枝排影度,密叶引雏穿。
啼合惊宵陌,飞应破晓烟。
新知乐如此,讵惜故腰妍。 -
8.《西江月》 宋·苏轼
闻道双衔凤带,不妨单著鲛绡。
夜香知与阿谁烧。
怅望水沈烟袅。
云鬓风前绿卷,玉颜醉里红潮。
莫教空度可怜宵。
月与佳人共僚。 -
9.《临江仙(疾愈登望湖楼赠项长官)》 宋·苏轼
多病休文都瘦损,不堪金带垂腰。
望湖楼上暗香飘。
和风春弄袖,明月夜闻箫。
酒醒梦回清漏永,隐床无限更潮。
佳人不见董娇饶。
徘徊花上月,空度可怜宵。 -
10.《晚云高》 宋·贺铸
秋尽江南叶未凋。
晚云高。
青山隐隐水迢迢。
接亭皋。
二十四桥明月夜,弭兰桡。
玉人何处教吹箫。
可怜宵。