-
101.《与可墨竹二十韵》 宋·苏籀
天工奇水墨,晴景照檀栾。
影动嵇阮爱,笋穿淇渭干。
禅翁三昧力,老手一挥间。
意匠先鹘落,心造忘笔端。 -
102.《送张敬夫栻以追送不作远为韵赋诗五章藉手言》 宋·孙应时
平平赋褰裳,亲意许从师。
四海非不广,独仰大雅姿。
逡巡一再见,惨憺已复辞。
霜风送旌节,远目不可追。
挟经问疑义,倘许结后期。 -
103.《送张敬夫栻以追送不作远为韵赋诗五章藉手言》 宋·孙应时
轩冕付傥来,良贵应自有。
若人出处间,与世揭山斗。
雅宜践高门,断国极可不。
临风耿予思,雾雨深稂莠。
凛然岩冬柏,特立终耐久。 -
104.《吉老手刃凶人为母报仇诗以纪之》 宋·喻良能
卧冰叱驭全忠孝,王氏多贤今古同。
公乎孝行惊创见,落落岂特汉晋风。
凶人夜半发丘陇,敢尔残暴不畏公。
古来刃仇不共天,痛贯肝膂何时穷。 -
105.《赵再可邦君六月雨应祷》 宋·袁说友
长夏何堪日日晴,德音优渥遍群氓。
黄堂少试为霖手,赤地今传喜雨声。
诚意自知关善政,天心正不远人情。
四郊已报四家语,一饱应无百计营。 -
106.《周可大惠崑崙桃》 宋·袁说友
秋雨成萧瑟,缃桃辱记存。
品高来禁籞,地远想崑崙。
幸有千年实,愁无五石樽。
欲修琼玖报,素手愧空言。 -
107.《葛屦》 先秦·佚名
纠纠葛屦,可以履霜?掺掺女手,可以缝裳?要之襋之,好人服之。
好人提提,宛然左辟,佩其象揥。
维是褊心,是以为刺。 -
108.《抑》 先秦·佚名
抑抑威仪,维德之隅。
人亦有言:靡哲不愚,庶人之愚,亦职维疾。
哲人之愚,亦维斯戾。
无竞维人,四方其训之。 -
109.《乐府杂曲·鼓吹曲辞·芳树》 唐·罗隐
细蕊慢逐风,暖香闲破鼻。
青帝固有心,时时动人意。
去年高枝犹压地,今年低枝已憔悴。
吾所以见造化之权,变通之理。 -
110.《乐府杂曲·鼓吹铙歌·铁山碎》 唐·柳宗元
铁山碎,大漠舒。
二虏劲,连穹庐。
背北海,专坤隅。
岁来侵边,或傅于都。 -
111.《横吹曲辞·折杨柳》 唐·乔知之
可怜濯濯春杨柳,攀折将来就纤手。
妾容与此同盛衰,何必君恩独能久。 -
112.《横吹曲辞·长安道》 唐·崔颢
长安甲第高入云,谁家居住霍将军。
日晚朝回拥宾从,路傍拜揖何纷纷。
莫言炙手手可热,须臾火尽灰亦灭。
莫言贫贱即可欺,人生富贵自有时。
一朝天子赐颜色,世上悠悠应始知。 -
113.《相和歌辞·决绝词三首》 唐·元稹
乍可为天上牵牛织女星,不愿为庭前红槿枝。
七月七日一相见,故心终不移。
那能朝开暮飞去,一任东西南北吹。 -
114.《相和歌辞·子夜春歌》 唐·王翰
春气满林香,春游不可忘。
落花吹欲尽,垂柳折还长。
桑女淮南曲,金鞍塞北装。
行行小垂手,日暮渭川阳。 -
115.《琴曲歌辞·湘妃列女操》 唐·鲍溶
有虞夫人哭虞后,淑女何事又伤离。
竹上泪迹生不尽,寄哀云和五十丝。
云和经奏钧天曲,乍听宝琴遥嗣续。 -
116.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
117.《飞龙引二首·其一》 唐·李白
黄帝铸鼎于荆山,炼丹砂。
丹砂成黄金,骑龙飞上太清家,云愁海思令人嗟。
宫中彩女颜如花,飘然挥手凌紫霞,从风纵体登鸾车。
登鸾车,侍轩辕,遨游青天中,其乐不可言。 -
118.《琴曲歌辞·霍将军》 唐·崔颢
长安甲第高入云,谁家居住霍将军。
日晚朝回拥宾从,路傍揖拜何纷纷。
莫言炙手手可热,须臾火尽灰亦灭。
莫言贫贱即可欺,人生富贵自有时。
一朝天子赐颜色,世上悠悠应自知。 -
119.《杂曲歌辞·出门行二首》 唐·孟郊
长河悠悠去无极,百龄同此可叹息。
秋风白露沾人衣,壮心凋落夺颜色。
少年出门将诉谁,川无梁兮路无岐。 -
120.《杂曲歌辞·悲哉行》 唐·白居易
悲哉为儒者,力学不能疲。
读书眼欲暗,秉笔手生胝。
十上方一第,成名常苦迟。
纵有宦达者,两鬓已成丝。