-
81.《装伯弜周先生手泽》 宋·董嗣杲
桐溪恩上人,留遗盈束纸。
初疑龙蛇奋,不敢傲睨视。
呜呼汶阳翁,父子传心旨。
手泽落世间,枯尽几砚水。 -
82.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有弟有弟手足亲,与我鼎立成三人。
叔氏鳏居苦多病,季了宦游依旧贫。
吾兄既终弟亦逝,岁晚惸惸惟一身。
呜呼三歌兮意放,歌罢无言坐惆怅。 -
83.《今日棋轩风爽天休可纡步无以簿领为解兼戏成》 宋·宋庠
不肯归休本俗才,痴儿了事太悠哉。
劝君抽取文符手,且就凉轩鬬茗来。 -
84.《旧藏文与可墨竹未有对者叔祖阁学以一枝为惠》 宋·张镃
崔黄拂素桃李开,春闺融艳蜂蝶猜。
范郭挥毫水石具,古愁宛奥关山回。
近代名家工写物,妍媚嶙峋空杰出。
此君孤禀岁寒姿,不入寻常凡粉律。 -
85.《可山写梅》 宋·叶茵
放出东风手段,写成江路枝梢。
君复无声句法,要与广平解嘲。 -
86.《双桧堂为鲁圣可行可赋》 宋·林景熙
鱼头公子冰雪姿,根柢忠信华文辞。
乃翁手植岂无意,贞固已作层霄期。
气含芝术体松柏,容成山下神仙宅。
清阴冉冉生庭除,绿雾纤纤护琴册。 -
87.《八月十一夜风月可爱自前屋觅酒不得而归小诗》 宋·杜范
晚烟轻拂乱山横,落日才收月已明。
万顷孤光低阔野,一天寒色带疎星。
交情要与秋容淡,携手难禁夜气清。
惯识醉中风月好,不知风月更宜醒。 -
88.《伏蒙赐和复用韵二章拜呈可谓出愧炫媸惟自叙》 宋·杜范
道在行藏自古艰,为贫偶出未能还。
一从举手遮西日,已恐移文在北山。
身入微官韁锁里,心惭大隐市朝间。
浮云富贵非吾事,便有功名亦等闲。 -
89.《伏蒙赐和复用韵二章拜呈可谓出愧炫媸惟自叙》 宋·杜范
学道辛勤历万艰,精神见性本无还。
齐眉自可供瓢乐,携手何须去鹿山。
谓介谓通非所在,不夷不惠处其间。
自怜尘俗心独在,即席抠衣原少闲。 -
90.《手种芙蓉入秋盛开》 宋·方蒙仲
天然富贵又风流,簇簇湘妃起聚头。
唤做牡丹何不可,高他一着见深秋。 -
91.《送赞可参议赴临安粹三首》 宋·郭印
亭上衔杯日,江边掺袂时。
一年浑共醉,万里各相思。
老得青眸顾,心将白首期。
青云如在手,故旧莫遐遗。 -
92.《中秋佳月怀杜安行冯当可二首》 宋·郭印
西风卷尽片云浮,天宇团圆素月流。
玉斧修成三夜景,银盘赛过十年秋。
佳人渺邈心相照,羁客徘徊影共愁。
安得仙娥一招手,驱鸾驾鹤上琼楼。 -
93.《次杨拱辰韵兼简冯当可刘韶美》 宋·郭印
穷居罕人事,来往断交亲。
粗安鹪鹩居,靡求尺蠖伸。
坐看柴门外,日飞车马尘。
谁能学桔槔,俯仰更随人。 -
94.《和冯当可》 宋·郭印
相逢不作少年看,老著衣冠各强颜。
明日龟陵分手后,音书又隔几重山。 -
95.《送王行可赴宣城学官》 宋·陆文圭
闭关坐十年,扣门得一士。
自言贫为养,非谓学优仕。
执手问何之,赠言聊复尔。
清溪生芹藻,流入泮宫水。 -
96.《送杨伯可》 宋·陆文圭
齐鲁多平原,江浙田高下。
啊另如鱼鳞,土籍谁主者。
富人擅其利,失业了孤寡。
方今用周礼,天官出经野。 -
97.《题二乔手卷二绝》 宋·陆文圭
小郎斫案怒生嗔,亚媚提兵算若神。
借使横江风不便,可能铜雀锁佳人。 -
98.《喜诸子所和诗盟歌俱有可采再用韵见意》 宋·钱时
蛮触封疆日勍敌,金丹不疗膏肓疾。
抖擞风埃发诗骨,参差头角崭然出。
老夫所志在大雅,诸子政须勤帝籍。
三叹变风我心恻,箾韶忍受淫哇屈。 -
99.《寒山持经拾得手接》 宋·释师范
自有一经,不肯受持。
却从他觅,可煞愚痴。 -
100.《访林可山》 宋·宋伯仁
可山无日不吟诗,我欲论诗未有期。
几次孤山明月下,手捋梅蕊立多时。