-
201.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
202.《壁上诗二首》 唐·丰干
余自来天台,凡经几万回。
一身如云水,悠悠任去来。
逍遥绝无闹,忘机隆佛道。
世途岐路心,众生多烦恼。 -
203.《杂诗》 唐·庞蕴
未识龙宫莫说珠,识珠言说与君殊。
空拳只是婴儿信,岂得将来诳老夫。
万法从心起,心生万法生。
法生同日了,来去在虚行。 -
204.《杂诗》 唐·庞蕴
未识龙宫莫说珠,识珠言说与君殊。
空拳只是婴儿信,岂得将来诳老夫。
万法从心起,心生万法生。
法生同日了,来去在虚行。 -
205.《答郑方回》 唐·皎然
独禅外念入,中夜不成定。
顾我憔悴容,泽君阳春咏。
词贞思且逸,琼彩何晖映。
如聆云和音,况睹声名盛。 -
206.《苕溪草堂自大历三年夏新营洎秋及春…四十三韵》 唐·皎然
万虑皆可遗,爱山情不易。
自从东溪住,始与人群隔。
应物非宿心,遗身是吾策。
先民崆峒子,沦景事金液。 -
207.《杂寓兴》 唐·皎然
嗟嗟号呶子,世称谪仙俦。
媚俗被鲛绡,欺天荐昫修。
奔景谓可致,驰龄言易流。
燕昭昧往事,嬴政亡前筹。 -
208.《杂兴六首》 唐·皎然
吾观谈天客,工言丧其精。
万物资广庇,此中何有情。
若为昧颜跖,修短怨太清。
高论让邹子,放词征屈生。 -
209.《杂寓兴》 唐·皎然
嗟嗟号呶子,世称谪仙俦。
媚俗被鲛绡,欺天荐昫修。
奔景谓可致,驰龄言易流。
燕昭昧往事,嬴政亡前筹。 -
210.《杂兴六首》 唐·皎然
吾观谈天客,工言丧其精。
万物资广庇,此中何有情。
若为昧颜跖,修短怨太清。
高论让邹子,放词征屈生。 -
211.《闻诵《法华经》歌》 唐·修雅
山色沈沈,松烟幂幂。
空林之下,盘陀之石。
石上有僧,结跏横膝。 -
212.《送崔使君》 唐·贯休
柳门柳门,芳草芊绵。
日日日日,黯然黯然。
子牟恋阙归阙,王粲下楼相别。
食实得地,颇淹岁月。 -
213.《送僧归日本》 唐·贯休
焚香祝海灵,开眼梦中行。
得达即便是,无生可作轻。
流黄山火著,碇石索雷鸣。
想到夷王礼,还为上寺迎。 -
214.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
215.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
216.《高士咏·於陵夫妻》 唐·吴筠
皎皎於陵子,己贤妻亦明。
安兹道德重,顾彼浮华轻。
琴书不为务,禄位不可荣。
逃迹终灌园,谁能达世情。 -
217.《高士咏·师金》 唐·吴筠
圣人贵素朴,礼义非玄同。
师金告颜生,可谓达化宗。
夫子饰刍狗,自然道斯穷。
应物方矫行,俯仰靡不通。 -
218.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
219.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
220.《赠刘方处士》 唐·吕岩
六国愁看沉与浮,携琴长啸出神州。
拟向烟霞煮白石,偶来城市见丹丘。
受得金华出世术,期于紫府驾云游。