-
1.《王刚仲惠诗醉笔聊和》 宋·刘琰
君不见山泽之癯蒙野服,为彼隰桑还自沃。
又不见侯门公子贵且娇,饱豢膏粱犹未足。
人生贵贱不难分,唯有圣贤无等伦。
朝为涂人暮为禹,穷崖断壑看回春。 -
2.《石时亨饱山阁》 宋·楼钥
层层得好山,是处足饱看。
君真乐山者,心地尤平宽。
生长山水县,惯见青巑岏。
筑室欲饫赏,凭虚著危栏。 -
3.《寄远十一首》 唐·李白
三鸟别王母,衔书来见过。
肠断若剪弦,其如愁思何。
遥知玉窗里,纤手弄云和。
奏曲有深意,青松交女萝。 -
4.《登三层楼与王仲言联句》 宋·徐玑
南州冬日佳,风和霜气收。
出门访良友,散策寻清游。
负郭有野趣,荒草带寒流。
信步任所止,款扉得深幽。 -
5.《笑歌》 宋·刘应炎
笑矣乎,冰山之高兮不可恃,炙手之热兮有时已。
幕燕釜鱼门如市,归去来兮寻栗里。
笑矣乎,孤松可抚菊可餐,浮云富贵过眼矣。 -
6.《寄远其十一》 唐·李白
爱君芙蓉婵娟之艳色。
色可餐兮难再得。
怜君冰玉清迥之明心。
情不极兮意已深。 -
7.《山行》 宋·陆游
山光秀可餐,溪水清可啜。
白云映空碧,突起若积雪。
我行溪山间,灵府为澄澈。
崚嶒崖角立,蟠屈路九折。 -
8.《明月谣》 宋·范仲淹
明月在天西,初如玉钩微。
一夕增一分,堂堂有馀辉。
不掩五星耀,不碍浮云飞。
徘徊河汉间,秀色若可餐。 -
9.《东门行二首》 宋·戴表元
松枝可餐不可久,蕨萁可舂难入手。
书生身业值无年,翰墨千囷不充口。
烟州何客钓寒鱼,江郭谁门倚残柳。
琴台歌管无处寻,惆账东风几回首。 -
10.《春日对雨联句一首》 唐·皎然
春烟带微雨,漠漠连城邑。
桐叶生微阴,桃花更宜湿。
——韩章
萧条暗杨柳,散漫下原隰。