-
21.《相和歌辞·乌夜啼》 唐·杨巨源
可怜杨叶复杨花,雪净烟深碧玉家。
乌栖不定枝条弱,城头夜半声哑哑。
浮萍摇荡门前水,任罥芙蓉莫堕沙。 -
22.《相和歌辞·采莲归》 唐·王勃
采莲归,绿水芙蓉衣,秋风起浪凫雁飞。
桂棹兰桡下长浦,罗裙玉腕摇轻橹。
叶屿花潭极望平,江讴越吹相思苦。 -
23.《琴曲歌辞·蔡氏五弄·秋思》 唐·司空图
身病时亦危,逢秋多恸哭。
风波一摇荡,天地几翻覆。
孤萤出荒池,落叶穿破屋。
势利长草草,何人访幽独。 -
24.《奉和秋日即目应制》 唐·上官仪
上苑通平乐,神池迩建章。
楼台相掩映,城阙互相望。
缇油泛行幔,箫吹转浮梁。
晚云含朔气,斜照荡秋光。 -
25.《采莲曲(乐府作采莲归)》 唐·王勃
采莲归,绿水芙蓉衣。
秋风起浪凫雁飞。
桂棹兰桡下长浦,罗裙玉腕轻摇橹。
叶屿花潭极望平, -
26.《人日玩雪应制》 唐·刘宪
胜日登临云叶起,芳风摇荡雪花飞。
呈晖幸得承金镜,飏彩还将奉玉衣。 -
27.《赋得春云处处生》 唐·骆宾王
千里年光静,四望春云生。
椠日祥光举,疏云瑞叶轻。
盖阴笼迥树,阵影抱危城。
非将吴会远,飘荡帝乡情。 -
28.《棹歌行》 唐·骆宾王
写月涂黄罢,凌波拾翠通。
镜花摇芰日,衣麝入荷风。
叶密舟难荡,莲疏浦易空。
凤媒羞自托,鸳翼恨难穷。
秋帐灯华翠,倡楼粉色红。
相思无别曲,并在棹歌中。 -
29.《同贺八送兖公赴荆州》 唐·张说
畴昔同声友,骞飞出凤池。
风云一荡薄,日月屡参差。
此别黄叶下,前期安可知。
谁怜楚南树,不为岁寒移。 -
30.《送陈章甫》 唐·李颀
四月南风大麦黄,枣花未落桐叶长。
青山朝别暮还见,嘶马出门思旧乡。
陈侯立身何坦荡,虬须虎眉仍大颡。
腹中贮书一万卷,不肯低头在草莽。 -
31.《出郴山口至叠石湾野人室中寄张十一》 唐·王昌龄
槠楠无冬春,柯叶连峰稠。
阴壁下苍黑,烟含清江楼。
景开独沿曳,响答随兴酬。
旦夕望吾友,如何迅孤舟。 -
32.《出郴山口至叠石湾野人室中寄张十一》 唐·王昌龄
槠楠无冬春,柯叶连峰稠。
阴壁下苍黑,烟含清江楼。
景开独沿曳,响答随兴酬。
旦夕望吾友,如何迅孤舟。 -
33.《登吴古城歌》 唐·刘长卿
登古城兮思古人,感贤达兮同埃尘。
望平原兮寄远目,叹姑苏兮聚麋鹿。
黄池高会事未终,沧海横流人荡覆。
伍员杀身谁不冤,竟看墓树如所言。 -
34.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
35.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
36.《经乱后将避地剡中,留赠崔宣城》 唐·李白
双鹅飞洛阳,五马渡江徼。
何意上东门,胡雏更长啸。
中原走豺虎,烈火焚宗庙。
太白昼经天,颓阳掩馀照。 -
37.《拟古十二首》 唐·李白
青天何历历,明星如白石。
黄姑与织女,相去不盈尺。
银河无鹊桥,非时将安适。
闺人理纨素,游子悲行役。 -
38.《酬裴员外以诗代书》 唐·高适
少时方浩荡,遇物犹尘埃。
脱略身外事,交游天下才。
单车入燕赵,独立心悠哉。
宁知戎马间,忽展平生怀。 -
39.《赠别王十七管记》 唐·高适
故交吾未测,薄宦空年岁。
晚节踪曩贤,雄词冠当世。
堂中皆食客,门外多酒债。
产业曾未言,衣裘与人敝。 -
40.《自淇涉黄河途中作十三首》 唐·高适
川上常极目,世情今已闲。
去帆带落日,征路随长山。
亲友若云霄,可望不可攀。
于兹任所惬,浩荡风波间。