-
1.《题钟圣举积学斋》 宋·文天祥
东家筑黄金,西家列珊瑚。
叹此草露晞,良时聊斯须。
古人重孜孜,殖学乃菑畲。
彼美不琢雕,椟中竟何如。 -
2.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
3.《感遇十二首》 唐·张九龄
兰叶春葳蕤,桂华秋皎洁。
欣欣此生意,自尔为佳节。
谁知林栖者,闻风坐相悦。
草木有本心,何求美人折。 -
4.《翠楼吟·淳熙丙午冬》 宋·姜夔
淳熙丙午冬,武昌安远楼成,与刘去非诸友落之,度曲见志。
予去武昌十年,故人有泊舟鹦鹉洲者,闻小姬歌此词,问之,颇能道其事,还吴为余言之;兴怀昔游,且伤今之离索也。
月冷龙沙,尘清虎落,今年汉酺初赐。
新翻胡部曲,听毡幕元戎歌吹。 -
5.《翠楼吟·月冷龙沙》 宋·姜夔
月冷龙沙,尘清虎落,今年汉酺初赐。
新翻胡部曲,听毡幕元戎歌吹。
层楼高峙。
看栏曲萦红,檐牙飞翠。 -
6.《叹逝赋》 魏晋·陆机
昔每闻长老追计平生同时亲故,或凋落已尽,或仅有存者。
余年方四十,而懿亲戚属,亡多存寡;昵交密友,亦不半在。
或所曾共游一途,同宴一室,十年之外,索然已尽,以是哀思,哀可知矣,乃作赋曰: 伊天地之运流,纷升降而相袭。
日望空以骏驱,节循虚而警立。 -
7.《踏莎行·寒草烟光阔》 宋·寇准
寒草烟光阔,渭水波声咽。
春潮雨霁轻尘歇。
征鞍发。
指青青杨柳,又是轻攀折。 -
8.《戊子正月六日雷雨感叹示寿仁子》 宋·杨万里
今晨忽雷雨,天地又发春。
草木闷红绿,生意察已欣。
蛰虫且徐动,余寒未全仁。
先生起裹头,三叹一再颦。 -
9.《林德久秘寄楚辞故训传及叶音草木疏求序于余》 宋·楼钥
平时感叹屈灵均,离骚三诵涕欲零。
向来传注赖王逸,尚以舛陋遭讥评。
河东天对最杰作,释问多本山海经。
练塘后出号详备,晦翁集註尤精明。 -
10.《楠树为风雨所拔叹》 唐·杜甫
倚江楠树草堂前,故老相传二百年。
诛茅卜居总为此,五月仿佛闻寒蝉。
东南飘风动地至,江翻石走流云气。