-
1.《沉醉东风·恰离了绿水青山那搭》 元·卢挚
恰离了绿水青山那搭,早来到竹篱茅舍人家。
野花路畔开,村酒槽头榨,直吃的欠欠答答。
醉了山童不劝咱,白发上黄花乱插。 -
2.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
3.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
4.《云盖智和尚真赞》 宋·黄庭坚
哆哆啝啝,搭猱左科。
吃十方饭,唱快活歌。
任疏慵,没礼数。
赶则去,招则住。
住似著衫,去如脱袴。
禅徒苦口劝和光,捏聚虚空要泊路。 -
5.《送无演归成都》 宋·文同
曾读契嵩辅教编,浮屠氏有不可忽。
后于京师识怀琏,彼上人者尤奇掘。
余尝从容问其友,琏复为余道民讷。
是三大士才过人,所畜岂肯吾儒屈。