-
61.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
62.《陪冯使君游六首·游灵泉院》 唐·贯休
珂珮喧喧满路岐,乱泉声里扣禅扉。
对花语合希夷境,坐石苔黏黼黻衣。
鸟啄古杉云冉冉,风吹清磬露霏霏。
惠岩亦有孤峰在,只恋繙经未得归。 -
63.《谢虚中上人寄示题天策阁诗》 唐·齐己
天策二首作,境幽搜亦玄。
阁横三楚上,题挂九霄边。
寺额因标胜,诗人合遇贤。
他时谁倚槛,吟此岂忘筌。 -
64.《谢虚中上人寄示题天策阁诗》 唐·齐己
天策二首作,境幽搜亦玄。
阁横三楚上,题挂九霄边。
寺额因标胜,诗人合遇贤。
他时谁倚槛,吟此岂忘筌。 -
65.《谢人惠拄杖》 唐·齐己
邛州灵境产修篁,九节材应表九阳。
造化已能分尺度,保持争合与寻常。
幽林剪破清秋影,高手携来绿玉光。
深谢鲁儒怜潦倒,欲教撑拄绕禅床。 -
66.《荆州新秋寺居写怀诗五首上南平王》 唐·齐己
竹如翡翠侵帘影,苔学琉璃布地纹。
高卧更无如此乐,远游何必爱他云。
闲听谢脁吟为政,静看萧何坐致君。 -
67.《匡山居》 唐·尚颜
无才加性拙,道理合藏踪。
是处非深远,其山已万重。
经时邻境战,独夜隔云舂。
昨日泉中见,常鱼亦化龙。 -
68.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
69.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
70.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
71.《仙诗五首》 唐·吴清妻
道启真心觉渐清,天教绝粒应精诚。
云外仙歌笙管合,花间风引步虚声。
□□□□□□□,□君隐处当一星。
□□莲花山头饭,黄精仙人掌上经。 -
72.《晓望》 唐·刘乙
地祇逃秀境,神化或殷雷。
裂汉娲补合,高峰剑跃开。
即今新定业,何世不遗才。
若是浮名道,须言有祸胎。 -
73.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
74.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
75.《仙掌铭》 唐·独孤及
阴阳开阖,元气变化,泄为百川,凝为崇山,山川之作,与天地并,疑有真宰而未知尸其功者。
有若巨灵赑屃,攘臂其间,左排首阳,右拓太华,绝地轴使中裂,坼山脊为两道,然后导河而东,俾无有害,留此巨迹于峰之巅。
后代揭厉于玄踪者,聆其风而骇之,或谓诙诡不经,存而不议。
及以为学者拘其一域,则惑于余方。 -
76.《沧浪亭记》 宋·苏舜钦
予以罪废,无所归。
扁舟吴中,始僦舍以处。
时盛夏蒸燠,土居皆褊狭,不能出气,思得高爽虚辟之地,以舒所怀,不可得也。
一日过郡学,东顾草树郁然,崇阜广水,不类乎城中。 -
77.《西江月(十二之七)》 宋·张伯端
雄里内含雌质,负阴抱却阳精。
两般和合药方成。
点化魄纤魂胜。
信道金丹一粒,蛇吞立变龙形。
鸡餐亦乃化鸾鹏。
飞入真阳清境。 -
78.《玉楼春(青墩僧舍作)》 宋·陈与义
山人本合居岩岭。
聊问支郎分半境。
残年藜杖与纶巾,八尺庭中时弄影。
呼儿汲水添茶鼎。
甘胜吴山山下井。
一瓯清露一炉云,偏觉平生今日永。 -
79.《玉楼春(青墩僧舍作)》 宋·陈与义
山人本合居岩岭。
聊问支郎分半境。
残年藜杖与纶巾,八尺庭中时弄影。
呼儿汲水添茶鼎。
甘胜吴山山下井。
一瓯清露一炉云,偏觉平生今日永。 -
80.《薄媚(西子词)》 宋·董颖
●薄媚排遍第八
怒潮卷雪,巍岫布云,越襟吴带如斯。
有客经游,月伴风随。
值盛世。