-
21.《失调名》 宋·晁补之
残腊初雪霁。
梅白飘香蕊。
依前又还是,迎春时候,大家都备。
宠马门神,酒酌酴酥,桃符尽书吉利。 -
22.《醉蓬莱(端午)》 宋·赵长卿
见浴兰才罢,拂掠新妆,巧梳云髻。
初试生衣,恰三裁贴体。
艾虎宜男,朱符辟恶,好储祥纳吉。
金凤钗头,应时戴了,千般忔戏。 -
23.《念奴娇(上德安王文甫生辰)》 宋·石孝友
麦秋天气,正玉杓斡暑,熏弦鸣律。
浴佛生朝初过也,还数佳辰三日。
筮水呈祥,梦态叶庆,宝运符千一。
太平朝野,异人端为时出。 -
24.《鹧鸪天(庆徐元寿生子)》 宋·石孝友
六十仙翁抱桂栽。
果符吉梦诞英才。
上天与降麒麟种。
明月还生蚌蛤胎。
华阁启,玳筵开。
快呼玉手捧金罍。
要知远地无功客,曾到高门作贺来。 -
25.《水调歌头(张魏公生日)》 宋·韩玉
间世真贤出,吉梦兆维熊。
玉麟天上谪见,帏薄贯长虹。
追念当年筹算。
封魏封留勋业,千古事攸同。 -
26.《临江仙(庆谢操生子)》 宋·郭应祥
忆我归舟初系岸,君家盛事先知。
后房深处第三姬。
熊罴符吉兆,鹫_产佳儿。
衮衮庆源真未艾,谢兰还茁新枝。
娇婴想见白和眉。
他年贤子弟,今日小机宜。 -
27.《二郎神(己未自寿)》 宋·吴潜
古希近也,是六十五翁生日。
恰就得端阳,艾人当户,朱笔书符大吉。
卦气周来从新起,怕白发、苍颜难必。
随见定性缘,餐饥眠困,喜无啾唧。 -
28.《二郎神(再和)》 宋·吴潜
近时厌雨,喜午日、放开天日。
不用辟兵符,从今去也,管定千祥万吉。
已报甘泉新捷到,况更是、年丰堪必。
任景物换来,蛙鸣蝉噪,耳边口煎唧。 -
29.《水调歌头(寿钱太尉)》 宋·吴叔虎
清澈黄河底,乙未政和年。
坤珍阐瑞,运符五百间生贤。
日暖曲江花柳,鼎沸韶春弦管,尺五是青天。
殊宠逢熙载,吉梦送真仙。 -
30.《洞仙歌》 宋·李商英
腊残寒峭,渐近新正际。
喜溢门阑蔼佳气。
遇昌辰,符吉梦,岳渎呈祥瑞。
知是天诞人间奇瑞。 -
31.《原道》 唐·韩愈
博爱之谓仁,行而宜之之谓义,由是而之焉之谓道,足乎己无待于外之谓德。
仁与义为定名,道与德为虚位。
故道有君子小人,而德有凶有吉。
老子之小仁义,非毁之也,其见者小也。 -
32.《三槐堂铭》 宋·苏轼
天可必乎?贤者不必贵,仁者不必寿。
天不可必乎?仁者必有后。
二者将安取衷哉?吾闻之申包胥曰:“人定者胜天,天定亦能胜人。
”世之论天者,皆不待其定而求之,故以天为茫茫。 -
33.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
34.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
35.《孟冬篇》 魏晋·曹植
孟冬十月。
阴气厉清。
武官诫田。
讲旅统兵。 -
36.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
37.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
38.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
39.《古诗赠新城王贻上》 清·钱谦益
风轮持大地,击扬为风谣。
吹万肇邃古,赓歌畅唐姚。
朱弦泛汉魏,丽藻沿六朝。
有唐盛词赋,贞符汇元包。 -
40.《庆历圣德颂》 宋·石介
于维庆历,三年三月。
皇帝龙兴,徐出闱闥。
晨坐太极,书开阊阖。
躬揽英贤,手锄奸枿。