-
181.《观村人牧山田》 唐·钱起
六府且未盈,三农争务作。
贫民乏井税,塉土皆垦凿。
禾黍入寒云,茫茫半山郭。
秋来积霖雨,霜降方銍获。
中田聚黎甿,反景空村落。
顾惭不耕者,微禄同卫鹤。
庶追周任言,敢负谢生诺。 -
182.《登秦望山》 唐·薛据
南登秦望山,目极大海空。
朝阳半荡漾,晃朗天水红。
谿壑争喷薄,江湖递交通。
而多渔商客,不悟岁月穷。 -
183.《琴操十首·岐山操》 唐·韩愈
(周公为太王作。
本词云:狄戎侵兮,土地迁移。
邦邑适于岐山,烝民不忧兮谁者知。
嗟嗟奈何兮, -
184.《奉送家兄归王屋山隐居二首》 唐·刘禹锡
洛阳天坛上,依稀似玉京。
夜分先见日,月静远闻笙。
云路将鸡犬,丹台有姓名。
古来成道者,兄弟亦同行。 -
185.《建元寺昼公与崔秀才见过联句,与郑奉礼说同作》 唐·皇甫曾
人闲宜岁晚,道者访幽期。
独与寒山别,行当暮雪时。
——皇甫曾
柏台辞汉主,竹寺寄潜师。 -
186.《秋日遥和卢使君游何山寺宿敡上人房论涅槃经义》 唐·皎然
江郡当秋景,期将道者同。
迹高怜竹寺,夜静赏莲宫。
古磬清霜下,寒山晓月中。
诗情缘境发,法性寄筌空。
翻译推南本,何人继谢公。 -
187.《金缕曲(登高华盖岭和同游韵)》 宋·刘辰翁
携手登高赋。
望前山、山色如烟,烟光如雨。
少日凭阑峰南北,谁料美人迟暮。
漫回首、残基冷绪。 -
188.《方壶云山烂熳图同胡士恭博士题》 明·苏伯衡
我家海岳之画图,乃是小米手所摹。
舟崖翠壁走云气,北连恒碣南衡庐。
长风中来吹不断,疑有鬼物阴卷舒。
石林倏开复冥漠,雷雨欲至愁鼪鼯。 -
189.《咏阳山云泉庵大石奉和诸公同游联句之作》 明·杨循吉
伟哉此阳山,有石俟歌诵。
形将冰块截,势与莲花共。
仰观一何高,登涉不可鞚。
鸟飞必徊翔,云出自腾滃。 -
190.《和陶读《山海经》》 宋·苏轼
蜀士李八百,穴居吴山阴。
默坐但形语,从者纷如林。
其後有李宽,鸡鹄非同音。
口耳固多伪,识真要在心。 -
191.《余得木杖于秦望山中今三十年矣陇蜀万里未尝》 宋·陆游
提携到处觉身轻,楚泽秦关不计程。
只道维摩无侍者,谁知上座是同行。
青鞋白拂真相称,湘竹溪藤误得名。
珍重从今常倚壁,住庵吾欲过浮生。 -
192.《过涂荆二山遇暗石》 宋·梅尧臣
淮流两山间,势束秋涨急。
聚石如伏兵,敛敛波下立。
轻舟不可防,而况昧所习。
暗值柂已毁,後者戒前及。
同发去渐遥,更愁寒滩涩。 -
193.《粹翁用奇父韵赋九日与义同赋兼呈奇父》 宋·陈与义
安隐轻节序,艰难惜欢娱。
先生守苜蓿,朝士夸茱萸。
前年邓州城,风雨倾客居。
何尝疏麯生,麯生自我疏。 -
194.《辛巳夏四月行西山欲未能也得曹沪南壬午冬留》 宋·洪咨夔
窈深青城路,逢仙不知名。
悠然拾瑶草,天风飐双缨。
进予语之道,诚者非思诚。
谷神以虚应,万物同一灵。
是谓众妙门,古今未尝扃。 -
195.《送尊禅者》 宋·王之道
阿遵我辈人,相从十年旧。
么肥形愈瘠,身贫道常富。
厥初为天衣,持钵化淮右。
袖携维卫录,访我过蓬陋。 -
196.《为启初门和尚题山水图》 明·刘基
天下名山随处有,画图流传亦良久。
祗园道人展横幅,观者称夸同一口。
苍梧九疑高插天,卷而怀之不盈手。
巨灵惊呼盘古怒,地轴坱圠昆仑剖。 -
197.《次赵判宗送李象山韵》 宋·陈造
邑政易堕,我方在行。
挽袖柅车,交游至情。
两君玉峙,表表国士。
下榻倾倒,有贤公子。 -
198.《拙者得归子仪喜而作诗见寄因次韵》 宋·吴芾
奉祠命下大明宫,尽室欢呼笑语同。
但欲从容全晚节,敢言高尚激贪风。
醉乡有约谁陪我,诗杜无人赖有公。
从此故山添胜事,未饶弘景相山中。 -
199.《送儿深赴婺之月泉山长》 宋·陈著
来汝深,吾语汝,汝今此行五百里。
吾岂不欲汝在傍,朝夕告教从容里。 -
200.《望峨嵋山作》 宋·晁公溯
普贤大开士,神足靡不周。
世人妄指此,象驭昔所留。
愿观百亿身,奔走数十州。
见者喜称快。