-
201.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
村郊多父老,面垢头如蓬。
我尝使之言,辞语不待工。
古来名节士,敢望彭城龚。
有叟诮其后,更恨道不同。
鄙哉譊譊者,为隘不为通。
低头拜野老,负耒吾愿从。 -
202.《次韵答朱侯招游海山》 宋·戴表元
江南春草黄,江北秋雁飞。
穷居念还往,故物悉已非。
我有青云交,山林可同归。
十年学抚琴,对客辄累欷。 -
203.《送西湖书院赵山长》 宋·方回
东南大郡莫如杭,其西有湖夸钱唐。
两贤刺史一隐士,春秋祠祀专烝尝。
芙蓉杨柳鸥鹭傍,四时不绝炷瓣香。
后来好事者不作,屋摧阶圮莓苔荒。 -
204.《万山堂饮归》 宋·方回
追怀往者数贤侯,得得经营续续修。
依旧夜栏低北斗,几番春絮委东流。
同游尽道山能好,半醉谁知我独愁。
乃后吾徒身亦死,题诗更有昔人不。 -
205.《修石山》 宋·方回
土山未甚正,有石亦颇欹。
方矩一再度,夙具锸与箕。
晨兴命工徒,将一大治之。
扫砾斫枯卉,拥泥护芳荑。 -
206.《即席和卫山斋韵并呈顾渊白路教》 宋·黄庚
烛夜飞觞客在山,同看明月上云端。
粘天水阔蟾光湿,卷海风高蜃气寒。
会友幸逢三益在,娱情休恨四并难。
座中喜有能诗者,便作唐诗顾况看。 -
207.《山深》 宋·释文珦
山深寒易得,九月已萧然。
况是衰迟者,非同少壮年。
玄裘如艾絮,禅榻藉蒲毡。
童子烧枯叶,先教閟暖烟。 -
208.《山乐官》 宋·释文珦
呜呼有鸟山乐官,鸣声宛转空林间。
恐是执簧秉翟者,遗形变化之游魂。
生兮不遇圣明世,千载而下犹烦冤。
遗之好音不尔听,何如卷舌且勿言。
箫韶九成集嘉瑞,当与威凤同飞骞。 -
209.《寻幽宿隐者居》 宋·释文珦
先生巢许流,远志在箕颍。
由来天机深,遂使尘事屏。
云霾山径长,草没柴门静。
相逢冬日暮,共语寒夜永。 -
210.《山甫还峡石有怀书寄》 宋·舒岳祥
静者一为别,谁将幽抱同。
行诗求谷友,买纸嘱溪翁。
数点淡云树,一行遥海鸿。
莫因寻薯蓣,深入万山丛。 -
211.《霞山叶学谕家梅下饮二首》 宋·袁说友
岁阑何地看梅花,霜日新晴晚更嘉。
古观去寻寒士屋,山园来近旧人家。
香传细密闻仍久,影倒高深落又斜。
同是溪南閒澹者,暂时相赏醉无哗。 -
212.《奉和御制璟与张说源乾曜同日上官命宴都堂赐诗应制》 唐·宋璟
丞相邦之重,非贤谅不居。
老臣慵且惫,何德以当诸。
厚秩先为忝,崇班复此除。
太常陈礼乐,中掖降簪裾。 -
213.《送张舍人佐江州同薛璩十韵(走笔成)》 唐·王维
束带趋承明,守官唯谒者。
清晨听银蚪,薄暮辞金马。
受辞未尝易,当是方知寡。
清范何风流,高文有风雅。 -
214.《同王昌龄裴迪游青龙寺昙壁上人兄院集和兄维》 唐·王缙
林中空寂舍,阶下终南山。
高卧一床上,回看六合间。
浮云几处灭,飞鸟何时还。
问义天人接,无心世界闲。
谁知大隐者,兄弟自追攀。 -
215.《云门寺西六七里,闻符公兰若最幽,与薛八同往》 唐·孟浩然
谓予独迷方,逢子亦在野。
结交指松柏,问法寻兰若。
小溪劣容舟,怪石屡惊马。
所居最幽绝,所住皆静者。 -
216.《同熊少府题卢主簿茅斋(庐兼有人伦)》 唐·高适
虚院野情在,茅斋秋兴存。
孝廉趋下位,才子出高门。
乃继幽人静,能令学者尊。
江山归谢客,神鬼下刘根。
阶树时攀折,窗书任讨论。
自堪成独往,何必武陵源。 -
217.《同孟浩然宴赋(一作题壁歌)》 唐·王迥
屈宋英声今止已,江山继嗣多才子。
作者于今尽相似,聚宴王家其乐矣。
共赋新诗发宫徵,书于屋壁彰厥美。 -
218.《见王监兵马使说近山有白黑二鹰罗者久取竟未…请余赋诗》 唐·杜甫
雪飞玉立尽清秋,不惜奇毛恣远游。
在野只教心力破,千人何事网罗求。
一生自猎知无敌,百中争能耻下鞲。 -
219.《夏日寄东溪隐者》 唐·耿湋
日华浮野水,草色合遥空。
处处山依旧,年年事不同。
闲田孤垒外,暑雨片云中。
惆怅多尘累,无由访钓翁。 -
220.《君子勿郁郁士有谤毁者作诗以赠之》 唐·孟郊
君子勿郁郁,听我青蝇歌。
人间少平地,森耸山岳多。
折輈不在道,覆舟不在河。
须知一尺水,日夜增高波。