-
221.《国正丈和间齐物之论扫去轨辙超然形外所进高》 宋·杜范
钟鼎非狥利,山林非狥名。
古来豪杰士,不待文王兴。
得时舒气焰,宇宙生光精。
失时卷机轴,圭荜韬纬经。 -
222.《送康彦博文夫吉州教长句二十韵》 宋·方回
庙廊谒贤饭吐哺,留子翰林不肯住。
阎公大学今儒宗,邀子同宿玉堂雾。
曰我天南有严亲,滫瀡旨甘奉朝暮。
得一泮永广文官,匹马扁舟遂南渡。 -
223.《甘露亭诗》 宋·李覯
乾坤父母莫匪慈,胚胎亿兆成角覊。
其间哺乳不及处,有时泣杀呱呱儿。
南川上游号沃野,景佑丙子尝凶饥。
新田始苗旧谷罄,十室八九无晨炊。 -
224.《胡广文以直养名堂余举伊川之说问之往反数十》 宋·彭龟年
以物养物,如水沃木。
推彼有余,益此不足。
惟直与气,如木有根。
本既充盛,枝叶自繁。 -
225.《和蒋颖叔亳州矮桧》 宋·苏颂
桧生本修直,此种特殊异。
高不盈寻丈,广乃遍阶砌。
短干自坚强,附枝交荫翳。
森然葆羽欹,隐若虬龙坠。 -
226.《四明山记游八十韵》 宋·孙应时
平生抱遐尚,抚剑远行游。
迹谢声利牵,心与岩壑谋。
东征泛沧海,南惊逾丹丘。
西登峨峨啸,北望关陇愁。 -
227.《长歌行》 唐·王昌龄
旷野饶悲风,飕飕黄蒿草。
系马倚白杨,谁知我怀抱。
所是同袍者,相逢尽衰老。
北登汉家陵,南望长安道。 -
228.《抱疾谢李吏部赠诃黎勒叶》 唐·包佶
一叶生西徼,赍来上海查。
岁时经水府,根本别天涯。
方士真难见,商胡辄自夸。
此香同异域,看色胜仙家。
茗饮暂调气,梧丸喜伐邪。
幸蒙祛老疾,深愿驻韶华。 -
229.《嘲鼾睡》 唐·韩愈
澹师昼睡时,声气一何猥。
顽飙吹肥脂,坑谷相嵬磊。
雄哮乍咽绝,每发壮益倍。
有如阿鼻尸,长唤忍众罪。 -
230.《登华岩寺楼望终南山赠林校书兄弟》 唐·孟郊
地脊亚为崖,耸出冥冥中。
楼根插迥云,殿翼翔危空。
前山胎元气,灵异生不穷。
势吞万象高,秀夺五岳雄。
一望俗虑醒,再登仙愿崇。
青莲三居士,昼景真赏同。 -
231.《和李校书新题乐府十二首·胡旋女》 唐·元稹
天宝欲末胡欲乱,胡人献女能胡旋。
旋得明王不觉迷,妖胡奄到长生殿。
胡旋之义世莫知,胡旋之容我能传。 -
232.《有鸟二十章(庚寅)》 唐·元稹
有鸟有鸟名老鸱,鸱张贪很老不衰。
似鹰指爪唯攫肉,戾天羽翮徒翰飞。
朝偷暮窃恣昏饱,后顾前瞻高树枝。 -
233.《有鸟二十章(庚寅)》 唐·元稹
有鸟有鸟名老鸱,鸱张贪很老不衰。
似鹰指爪唯攫肉,戾天羽翮徒翰飞。
朝偷暮窃恣昏饱,后顾前瞻高树枝。 -
234.《题卢秘书夏日新栽竹二十韵》 唐·白居易
湘竹初封植,卢生此考槃。
久持霜节苦,新托露根难。
等度须当砌,疏稠要满阑。
买怜分薄俸,栽称作闲官。 -
235.《喜雨》 唐·白居易
圃旱忧葵堇,农旱忧禾菽。
人各有所私,我旱忧松竹。
松干竹焦死,眷眷在心目。
洒叶溉其根,汲水劳僮仆。 -
236.《和微之诗二十三首·和祝苍华》 唐·白居易
日居复月诸,环回照下土。
使我玄云发,化为素丝缕。
禀质本羸劣,养生仍莽卤。
痛饮困连宵,悲吟饥过午。 -
237.《叹春风兼赠李二十侍郎二绝》 唐·白居易
树根雪尽催花发,池岸冰消放草生。
唯有须霜依旧白,春风于我独无情。
道场斋戒今初毕,酒伴欢娱久不同。
不把一杯来劝我,无情亦得似春风。 -
238.《奉和四松》 唐·姚合
四松相对植,苍翠映中台。
擢干凌空去,移根劚石开。
阴阳气潜煦,造化手亲栽。
日月滋佳色,烟霄长异材。 -
239.《试月中桂》 唐·张乔
与月转洪濛,扶疏万古同。
根非生下土,叶不坠秋风。
每以圆时足,还随缺处空。
影高群木外,香满一轮中。
未种丹霄日,应虚玉兔宫。
何当因羽化,细得问玄功。 -
240.《试月中桂》 唐·张乔
与月转洪濛,扶疏万古同。
根非生下土,叶不坠秋风。
每以圆时足,还随缺处空。
影高群木外,香满一轮中。
未种丹霄日,应虚玉兔宫。
何当因羽化,细得问玄功。