-
1.《吴使君》 宋·王洋
玉后案吏去纷纷,舟到三山有几人。
西掖文章推得步,早归丹陛演经纶。 -
2.《早秋苦热,堆案相仍(时任华州司功)》 唐·杜甫
七月六日苦炎热,对食暂餐还不能。
每愁夜中自足蝎,况乃秋后转多蝇。
束带发狂欲大叫,簿书何急来相仍。
南望青松架短壑,安得赤脚蹋层冰。 -
3.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
4.《戏赠乐天、复言(此后三篇同韵)》 唐·元稹
乐事难逢岁易徂,白头光景莫令孤。
弄涛船更曾观否,望市楼还有会无。
眼力少将寻案牍,心情且强掷枭卢。
孙园虎寺随宜看,不必遥遥羡镜湖。 -
5.《青玉案》 宋·周邦彦
良夜灯光簇如豆。
占好事、今宵有。
酒罢歌阑人散后。
琵琶轻放,语声低颤,灭烛来相就。
玉体偎人情何厚。
轻惜轻怜转唧口留。
雨散云收眉儿皱。
只愁彰露,那人知后。
把我来僝僽。 -
6.《青玉案》 宋·周邦彦
良夜灯光簇如豆。
占好事、今宵有。
酒罢歌阑人散后。
琵琶轻放,语声低颤,灭烛来相就。
玉体偎人情何厚。
轻惜轻怜转唧口留。
雨散云收眉儿皱。
只愁彰露,那人知后。
把我来僝僽。 -
7.《青玉案》 宋·周紫芝
梅花落尽人谁管。
暗凄断、伤春眼。
雪后平芜春尚浅。
一簪华发,满襟离恨,羞做东风伴。
斗花小斛兰芽短。
犹是当时旧庭院。
拟把新愁凭酒遣。
春衫重看,酒痕犹在,忍放金杯满。 -
8.《青玉案》 宋·蔡伸
鸾凰本是和鸣友。
奈无计、长相守。
云雨匆匆分袂后。
彩舟东去,橹声呕轧,目断长堤柳。
涓涓清泪轻绡透。
残粉余香尚依旧。
独上南楼空回首。
夜来明月,怎知今夜,少个人携手。 -
9.《青玉案》 宋·曹勋
东风冉冉迟芳昼。
渐黄缀、疏疏柳。
为惜春来通安否。
可能相就,径须图醉,莫问伤春瘦。
陶然共酌新醅酒。
咏好句、须还凤楼手。
唱了新词归来后。
琐窗香暗,语声和笑,喜入灯花秀。 -
10.《青玉案》 宋·曹勋
尘埃踏遍长安道。
念云水、归来好。
趁得梅花先春到。
冷云疏雨,暗香寒艳,万玉明清晓。
青革奚黄帽从渠笑。
粲十里、冰姿步时绕。
正怕和风都过了。
已输高士,锦囊翻句,醉后先倾倒。 -
11.《青玉案(德远归越因作此饯行)》 宋·赵长卿
东门杨柳空盈路。
繁得征鞍能驻不。
暗绿枝头新过雨。
柔丝千尺,乳莺百啭,似怨行人去。
行人去后知何处。
去向天边_鹓鹭。
瑶管琼台多雅趣。
花砖稳上,玉阶阔步,肯念人尘土。 -
12.《青玉案(书七里桥店)》 宋·廖行之
片帆稳送扁舟去。
又还踏、江湖路。
回首京城旧游处。
断魂南浦,满怀装恨,别后凭谁诉。
长歌击剑论心素。
有志功名未应暮。
自诵百僚端复许。
归来犹记,东坡诗语,但草凌云赋。 -
13.《青玉案(用贺方回韵)》 宋·程垓
宝林岩畔凌云路。
记藉草、寻梅去。
咏绿书红知几度。
行云归后,碧云遮断,寂寞人何处。
一声长笛江天暮。
别后谁吟倚楼句。
匀面照溪心已许。
欲凭锦字,写人愁去,生怕梨花雨。 -
14.《青玉案(用贺方回韵)》 宋·程垓
宝林岩畔凌云路。
记藉草、寻梅去。
咏绿书红知几度。
行云归后,碧云遮断,寂寞人何处。
一声长笛江天暮。
别后谁吟倚楼句。
匀面照溪心已许。
欲凭锦字,写人愁去,生怕梨花雨。 -
15.《青玉案·征鸿过尽秋容谢》 宋·石孝友
征鸿过尽秋容谢。
卷离恨、还东下。
剪剪霜风落平野。
溪山掩映,水烟摇曳,几簇渔樵舍。
芙蓉城里人如画。
春伴春游夜转夜。
别后知他如何也。
心随云乱,眼随天断,泪逐长江泻。 -
16.《青玉案(西湖路)》 宋·韩淲
苏公堤上西湖路。
柳外跃、青骢去。
多少韶华惊暗度。
南山游遍,北山归后,总是题诗处。
如今老矣伤春暮。
泽畔行吟漫寻句。
落拓情怀空自许。
小园芳草,短篱修竹,点点飞花雨。 -
17.《沁园春(次刘后村)》 宋·赵以夫
秋入书帏,漏箭初长,熏炉未灰。
向酒边陶写,韩情杜思,案头料理,汉蠹秦煨。
天有高情,世无慧眼,刚道先生是不斋。
人都笑,这当行铺席,又不成开。 -
18.《青玉案》 宋·吴文英
短亭芳草长亭柳。
记桃叶,烟江口。
今日江村重载酒。
残杯不到,乱红青冢,满地间春绣。
翠阴曾摘梅枝嗅。
还忆秋千玉葱手。
红索倦将春去后。
蔷薇花落,故园胡蝶,粉薄残香瘦。 -
19.《青玉案》 宋·吴文英
新腔一唱双金斗。
正霜落、分甘手。
已是红窗人倦绣。
春词裁烛,夜香温被,怕减银壶漏。
吴天雁晓云飞后。
百感情怀顿疏酒。
彩扇何时翻翠袖。
歌边拌取,醉魂和梦,化作梅边瘦。 -
20.《青玉案(次韵戴时芳)》 宋·陈著
钱塘江上潮来去。
花落花开六桥路。
三竺三茅钟晓暮。
当年梦境,如今故国,不忍回头处。
他谁做得愁如许。
平地波涛挟风雨。
往事凄凄都有据。
月堂笑里,夕亭话后,自是无人悟。