-
101.《满庭芳》 宋·张风子
咄哉牛儿,心壮力壮,几人能可牵系。
为爱原上,娇嫩草萋萋。
只管侵青逐翠,奔走后、岂愿群迷。
争知道,山遥水远,回首到家迟。 -
102.《西江月》 宋·张良臣
四壁空围恨玉,十香浅捻啼绡。
殷云度雨井桐凋。
雁雁无书又到。
别后钗分燕股,病馀镜减鸾腰。
蛮江豆蔻影连梢。
不道参横易晓。 -
103.《雨中花慢(春日旅况)》 宋·刘褒
缥蒂缃枝,玉叶翡英,百梢争赴春忙。
正雨后、蜂黏落絮,燕扑晴香。
遗策谁家荡子,唾花何处新新妆。
想流红有恨,拾翠无心,往事凄凉。 -
104.《木兰花慢·送人之官九华》 宋·周端臣
霭芳阴未解,乍天气、过元宵。
讶客神犹寒,吟窗易晓,春色无柳。
梅梢。
尚留顾藉,滞东风、未肯雪轻飘。 -
105.《祝英台近·柳烟浓,花》 宋·王嵎
柳烟浓,花露重,合是醉时候。
楼倚花梢,长记小垂手。
谁教钗燕轻分,镜鸾慵舞,是孤负、几番春昼。
自别后。 -
106.《满井游记》 明·袁宏道
燕地寒,花朝节后,余寒犹厉。
冻风时作,作则飞沙走砾。
局促一室之内,欲出不得。
每冒风驰行,未百步辄返。 -
107.《薄幸·淡妆多态》 宋·贺铸
淡妆多态,更的的、频回眄睐。
便认得琴心先许,与绾合欢双带。
记画堂、风月逢迎、轻颦浅笑娇无奈。
向睡鸭炉边,翔鸳屏里,羞把香罗偷解。 -
108.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
109.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
110.《生查子·去年元夜[1]时》 宋·朱淑真
去年元夜[1]时,花市灯如昼。
月上柳梢头,人约黄昏后。
今年元夜时,月与灯依旧。
不见去年人,泪湿春衫袖。 -
111.《王生山水歌》 宋·赵希迈
范宽山头李成树,百年二老皆仙去。
如今尺素留人间,纵有千金无博处。
后人笔底工一家,声价随可喧中华。
王君二妙聚一手,参以吟思游天涯。 -
112.《步月》 宋·邓剡
皓月流华光,微霄暧虚碧。
空庭四无人,及此美□夕。
霏微弄香雾,淡荡舒玉色。
离离花影斜,梢梢兰露滴。
颓然意忘倦,欲起还自惜。
春情谅难得,后夜空相忆。 -
113.《沁园春·漆点填眶》 元·邵亨贞
漆点填眶,凤梢侵鬓,天然俊生。
记隔花瞥见,疏星炯炯,倚阑延伫,止水盈盈。
端正窥帘,瞢腾凭枕,睥睨檀郎长是青。
销凝久,待嫣然一顾,密意将成。 -
114.《贺友人丝桐复归》 宋·陈起
春到牡丹花事阑,惜春约客游湖山。
烟光万态属吟思,白石清泉流指间。
双成解后兰舟驻,索纸大书春草句。
成此风流一段奇,乐事百年能几遇。 -
115.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
116.《那日获诣芳园窃见新栽丛竹萧然可爱不能无诗》 宋·李至
节节皆匀叶叶疏,相门翻似子猷居。
狂根或带移时土,细草应劳种后锄。
醒酒韵寒初惬意,出墙梢健已凌虚。
不须更用他泉溉,霖雨才收必有余。 -
117.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
118.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
119.《龙王庙云平阁》 宋·于革
枯梢突兀天风外,翠霭氤氲水石间。
□吏不容今日去,老夫赢得片时闲。
烟波艇子东西客,霜岸钟声上下山。
解后真成观物化,白鸥无数舞江湾。 -
120.《题白帝庙诗并序》 宋·元勋
楚山中到三峡开,长江浩浩从西来。
奫沦巨浸吞万派,淫预杰立高崔嵬。
鲸波回薄山角,征鼙掺叠鸣春雷。
蹴石岩壁势益狠,怒涛骇浪争鸣豗。