-
1.《江边四十韵(此后并江陵时作)》 唐·元稹
官借江边宅,天生地势坳。
欹危饶坏构,迢递接长郊。
怪鵩频栖息,跳蛙颇混淆。
总无篱缴绕,尤怕虎咆哮。 -
2.《雨后》 唐·元稹
倦寝数残更,孤灯暗又明。
竹梢馀雨重,时复拂帘惊。 -
3.《雨后》 唐·元稹
倦寝数残更,孤灯暗又明。
竹梢馀雨重,时复拂帘惊。 -
4.《柳梢青(离别)》 宋·谢逸
香肩轻拍。
尊前忍听,一声将息。
昨夜浓欢,今朝别酒,明日行客。
后回来则须来,便去也、如何去得。
无限离情,无穷江水,无边山色。 -
5.《柳梢青》 宋·赵彦端
酴醿过也,酴醿过后,无花堪折。
只有垂杨,垂杨却作,絮惊行色。
海棠半在如无,又争倩、蔷薇恋得。
除是东风,随君归问,玉堂消息。 -
6.《醉落魄(后两日,再拉同官,席上用前韵)》 宋·管鉴
寒欺酒力。
一番风雨花如摘。
不与群花敌。
笑吐清香,独自殿春色。
春愁惟酒消除得。
何妨常满坐中客。
因花更把光阴惜。
莫待春归,空对花梢忆。 -
7.《柳梢青(饯别蒋德施、粟子求诸公)》 宋·张孝祥
重阳时节。
满城风雨,更催行色。
陇树寒轻,海山秋老,清愁如织。
一杯莫惜留连,我亦是、天涯倦客。
后夜相思,水长山远,东西南北。 -
8.《柳梢青(汤)》 宋·李处全
余甘齿颊。
酒□半酣,漏声频促。
月下传呼,风前掺别,无因留客。
丁宁玉_磨香,为料理、十分醒著。
后会何时,前欢未尽,明朝重约。 -
9.《柳梢青(汤)》 宋·李处全
余甘齿颊。
酒□半酣,漏声频促。
月下传呼,风前掺别,无因留客。
丁宁玉_磨香,为料理、十分醒著。
后会何时,前欢未尽,明朝重约。 -
10.《柳梢青·过何郎石见早梅》 宋·赵长卿
云暗天低。
枫林凋翠,寒雁声悲。
茅店儿前,竹篱笆后,初见横枝。
盈盈粉面香肌。
记月榭、当年见伊。
有恨难传,无肠可断,立马多时。 -
11.《柳梢青(聚八仙花)》 宋·赵师侠
人间春足。
一番红紫,水流风逐。
戏蝶初闲,轻摇粉翅,高低飞扑。
雨昏烟暝增明,似积雪、枝间映绿。
后土琼芳,蓬莱仙伴,蕊粉香粟。 -
12.《柳梢青》 宋·张鎡
雨后天涯。
微云送晚,过尽归鸦。
何处开尊,海棠亭小,飞燕风斜。
有人粲玉娇花。
更翳凤、曾游帝家。
长远身心,温柔情态,不枉多他。 -
13.《柳梢青·送卢梅坡》 宋·刘过
泛菊杯深,吹梅角远,同在京城。
聚散匆匆,云边孤雁,水上浮萍。
教人怎不伤情。
觉几度、魂飞梦惊。
后夜相思,尘随马去,月逐舟行。 -
14.《柳梢青(丙戌送陈仁父赴班)》 宋·李曾伯
万里青天,西来后我,先我东归。
夜月鞭筹,春风幕府,鹗荐争推。
杯行到手休辞。
道秋菊、春兰有时。
若到松江,莫惊鸥鹭,记取坡词。 -
15.《柳梢青》 宋·陈允平
片片花飞。
同前疏树,雪后残枝。
划地多情,带将明月,来伴书帏。
岁寒心事谁知。
向篱落、微斜半欹。
添得闲愁,酒将阑处,吟未成时。 -
16.《柳梢青》 宋·周密
藏双清图,奇悟入神,绝去笔墨畦径。
卷尾补之自书柳梢青四词,辞语清丽,翰札遒劲,欣然有契于心。
余因戏云:不知点胸老、放鹤翁同生一时,其清风雅韵,优劣当何如哉。
翁噱曰:我知画而已,安与许事,君其问诸水滨。 -
17.《柳梢青》 宋·周密
夜鹤惊飞。
香浮翠藓,玉点冰枝。
古意高风,幽人空谷,静女深帏。
芳心自有天知。
任醉舞、花边帽欹。
最爱孤山,雪初晴后,月未残时。 -
18.《柳梢青》 宋·宝月
脉脉春心,情人渐远,难托离愁。
雨后寒轻,风前香软,春在梨花。
行人倚棹天涯。
酒醒处、残阳乱鸦。
门外秋千,墙头红粉,深院谁家。 -
19.《柳梢青(戏简高菊涧)》 宋·刘镇
瞥眼光阴。
章台旧路,杨柳春深。
尚忆风流,殢人倚玉,替客挥金。
高阳醉后分襟。
想妒雨、嗔云到今。
消息真时,笑啼难处,方表人心。 -
20.《柳梢青·吴中》 宋·仲殊
岸草平沙。
吴王故苑,柳袅烟斜。
雨后寒轻,风前香软,春在梨花。
行人一棹天涯。
酒醒处,残阳乱鸦。
门外秋千,墙头红粉,深院谁家?