-
101.《吴门梦故山》 唐·赵嘏
心熟家山梦不迷,孤峰寒绕一条溪。
秋窗觉后情无限,月堕馆娃宫树西。 -
102.《寄友二首》 唐·李群玉
野水晴山雪后时,独行村落更相思。
无因一向溪头醉,处处寒梅映酒旗。
花落轻寒酒熟迟,醉眠不及落花期。
愁人相忆春山暮,烟树苍苍播谷时。 -
103.《寄友二首》 唐·李群玉
野水晴山雪后时,独行村落更相思。
无因一向溪头醉,处处寒梅映酒旗。
花落轻寒酒熟迟,醉眠不及落花期。
愁人相忆春山暮,烟树苍苍播谷时。 -
104.《送僧》 唐·贾岛
出家从丱岁,解论造玄门。
不惜挥谈柄,谁能听至言。
中时山果熟,后夏竹阴繁。
此去逢何日,峨嵋晓复昏。 -
105.《江亭晚望》 唐·李郢
碧天凉冷雁来疏,闲望江云思有馀。
秋馆池亭荷叶后,野人篱落豆花初。
无愁自得仙人术,多病能忘太史书。
闻说故园香稻熟,片帆归去就鲈鱼。 -
106.《江亭晚望》 唐·李郢
碧天凉冷雁来疏,闲望江云思有馀。
秋馆池亭荷叶后,野人篱落豆花初。
无愁自得仙人术,多病能忘太史书。
闻说故园香稻熟,片帆归去就鲈鱼。 -
107.《醉中即席赠润卿博士》 唐·皮日休
适越游吴一散仙,银瓶玉柄两翛然。
茅山顶上携书簏,笠泽心中漾酒船。
桐木布温吟倦后,桃花饭熟醉醒前。
谢安四十馀方起,犹自高闲得数年。 -
108.《和袭美寄毗陵魏处士朴》 唐·陆龟蒙
经苑初成墨沼开,何人林下肯寻来。
若非宗测图山后,即是韩康卖药回。
溪籁自吟朱鹭曲,沙云还作白鸥媒。
唯应地主公田熟,时送君家麹糵材。 -
109.《伤侯第》 唐·罗邺
世间荣辱半相和,昨日权门今雀罗。
万古明君方纳谏,九江迁客更应多。
碧池草熟人偷钓,画戟春闲莺乱过。
几许乐僮无主后,不离邻巷教笙歌。 -
110.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
111.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
112.《绵竹山四十韵》 唐·吴融
绵竹东西隅,千峰势相属。
崚嶒压东巴,连延罗古蜀。
方者露圭角,尖者钻箭簇。
引者蛾眉弯,敛者鸢肩缩。 -
113.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
114.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
115.《句》 唐·熊皎
山前犹见月,陌上未逢人。
(早行,以下见《雅言杂载》)
果熟秋先落,禽寒夜未栖。
(《山居》) -
116.《续古二十九首》 唐·陈陶
大尧登宝位,麟凤焕宸居。
海曲沾恩泽,还生比目鱼。
生值揖逊历,长歌东南春。
钓鳌年三十,未见天子巡。 -
117.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
118.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
119.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
120.《春晚书山家屋壁二首》 唐·贯休
柴门寂寂黍饭馨,山家烟火春雨晴。
庭花蒙蒙水泠泠,小儿啼索树上莺。
水香塘黑蒲森森,鸳鸯鸂鶒如家禽。
前村后垄桑柘深,东邻西舍无相侵。
蚕娘洗茧前溪渌,牧童吹笛和衣浴。
山翁留我宿又宿,笑指西坡瓜豆熟。