-
1.《题耕织图二十四首奉懿旨撰》 元·赵孟頫
仲夏苦雨干,二麦先后熟。
南风吹陇亩,惠气散清淑。
是为农夫庆,所望实其腹。
酤酒醉比邻,语笑声满屋。 -
2.《毛文仲惠文编》 宋·韩元吉
平和毛公诗,训传固已久。
纷纭齐鲁失,浪自开记牖。
至哉一言蔽,可用严墨守。
渊源见云仍,梦泽吞八九。 -
3.《山中寄诗友》 唐·杜荀鹤
山深长恨少同人,览景无时不忆君。
庭果自从霜后熟,野猿频向屋边闻。
琴临秋水弹明月,酒就东山酌白云。
仙桂算攀攀合得,平生心力尽于文。 -
4.《句》 宋·叶适
不待归来霜后熟,蒸来便作洞庭香。
-
5.《南园杂诗六首·莲房》 宋·司马光
莲房前后熟,供啖不须齐。
肉嫩山蜂子,棱深天马蹄。
尚连余蕊在,深映乱荷低。
脆美知新采,近根犹带泥。 -
6.《栖迟》 宋·释文珦
栖迟严壑间,所尚不同俗。
窗下列芳兰,门前艺修竹。
崖屋夏中寒,石田秋后熟。
委质於自然,陶然意常足。 -
7.《平湖》 宋·喻良能
平湖潋滟浸葱苍,画出风烟十亩强。
蜜曲六从霜后熟,玉芙蓉向露中芳。
新开石洞连松碧,低结萸房映菊黄。
最爱堤边秦地柳,一回春到一回长。 -
8.《宣州九日闻崔四侍御与宇文太守游敬亭余时登响山不同此赏醉后寄崔侍御》 唐·李白
九日茱萸熟,插鬓伤早白。
登高望山海,满目悲古昔。
远访投沙人,因为逃名客。
故交竟谁在,独有崔亭伯。 -
9.《佐还山后寄三首》 唐·杜甫
山晚浮云合,归时恐路迷。
涧寒人欲到,村黑鸟应栖。
野客茅茨小,田家树木低。
旧谙疏懒叔,须汝故相携。 -
10.《闲坐忆乐天以诗问酒熟未》 唐·刘禹锡
案头开缥帙,肘后检青囊。
唯有达生理,应无治老方。
减书存眼力,省事养心王。
君酒何时熟,相携入醉乡。 -
11.《与梦得沽酒闲饮且约后期》 唐·白居易
少时犹不忧生计,老后谁能惜酒钱?
共把十千沽一斗,相看七十欠三年。
闲征雅令穷经史,醉听清吟胜管弦。
更待菊黄家酝熟,共君一醉一陶然。 -
12.《到蜀后记途中经历》 唐·雍陶
剑峰重叠雪云漫,忆昨来时处处难。
大散岭头春足雨,褒斜谷里夏犹寒。
蜀门去国三千里,巴路登山八十盘。
自到成都烧酒熟,不思身更入长安。 -
13.《成名后作》 唐·卢肇
桂在蟾宫不可攀,功成业熟也何难。
今朝折得东归去,共与乡闾年少看。 -
14.《自有扈至京师已后朱樱之期》 唐·温庭筠
露圆霞赤数千枝,银笼谁家寄所思。
秦苑飞禽谙熟早,杜陵游客恨来迟。
空看翠幄成阴日,不见红珠满树时。
尽日徘徊浓影下,只应重作钓鱼期。 -
15.《出试后投所知》 唐·罗隐
此日蓬壶两日程,当时消息甚分明。
桃须曼倩催方熟,橘待洪崖遣始行。
岛外音书应有意,眼前尘土渐无情。
莫教更似山西鼠,啮破愁肠恨一生。 -
16.《郑州献卢舍人(时本官王令公收复两京后)》 唐·罗隐
海槎闲暇阆风轻,不是安流不肯行。
鸡省露浓汤饼熟,凤池烟暖诏书成。
渔筹已合光儒梦,尧印何妨且治兵。
会待两都收复后,右图仪表左题名。 -
17.《别后寄友生(一作崔鲁诗)》 唐·张蠙
上马如飞鸟,飘然隔去尘。
共看今夜月,独作异乡人。
就养江南熟,移居井赋新。
襄阳曾卜隐,应与孟家邻。 -
18.《春尽日游后湖赠刘起居(刘时方烧药)》 唐·徐铉
今朝湖上送春归,万顷澄波照白髭。
笑折残花劝君酒,金丹成熟是何时。 -
19.《送卧云道士(一作鱼又玄,题云题柳公权书度人经后)》 唐·虞有贤
卧云道士来相辞,相辞倏忽何所之。
紫阁春深烟霭霭,东风花柳折枝枝。
药成酒熟有时节,寒食恐失松间期。 -
20.《题柳公权书度人经后(一作虞有贤,题云送卧云道士)》 唐·鱼又玄
卧云道士来相辞,相辞倏忽何所之。
紫阁当春凝烟霭,东风吹岸花枝枝。
药成酒熟有时节,寒食恐失松间期。