-
1.《萧朝散惠石本韩干马图马亡后足》 宋·张耒
世人怪韩生,画马身苦肥。
干宁忍不画骥骨,当时厩马君未知。
开元太平国无事,战马卷甲饱不骑。
玉关橐驼通万里,长安第宅连诸姨。 -
2.《梦中作后两句前句觉后足成皆梦中所见也》 宋·张嵲
山南山北是人家,红杏香中日未斜。
传语春风能几日,慎无吹折最高花。 -
3.《梦中作得六句觉后足成》 宋·张嵲
山中茅屋好,况复竹篱新。
一迳往来客,万山迎送人。
叶殷浑欲染,冬暖却疑春。
近得幽栖地,时来岸角巾。 -
4.《西江月(西江月梦中作,觉后浑能省记,独欠第五句,因足成之·晓起大雪)》 宋·魏了翁
一段同云似练,更无剩幅间边。
玉娥不怕五更寒。
剪就飞花片片。
酒里吟边竞爽,枝头枝底争妍。
入春无物不芳鲜。
只我依然颜面。 -
5.《西江月(西江月梦中作,觉后浑能省记,独欠第五句,因足成之·晓起大雪)》 宋·魏了翁
一段同云似练,更无剩幅间边。
玉娥不怕五更寒。
剪就飞花片片。
酒里吟边竞爽,枝头枝底争妍。
入春无物不芳鲜。
只我依然颜面。 -
6.《青草梦诗后两句早作足之》 宋·洪咨夔
乾马坤牛放手骑,纵横上下尽通逵。
杖头挑起东风海,挂向东边若木枝。 -
7.《诸公过易足为红梅一醉醉后率成数语》 宋·章甫
一冬雪与寒具少,膏泽春来颇倾倒。
畏寒病懒不出门,未觉心情被春恼。
花木今春种种迟,眼明始见红梅枝。
容颜颇称俗子意,风骨独有诗人知。 -
8.《一夕梦中得绝句觉时惟记后二句最真因润色足》 宋·陈文蔚
岁月苦为身口累,风霜无奈鬓毛侵。
中间一呈却奇特,存得当时一片心。