-
1.《古兴》 唐·薛据
日中望双阙,轩盖扬飞尘。
鸣珮初罢朝,自言皆近臣。
光华满道路,意气安可亲。
归来宴高堂,广筵罗八珍。 -
2.《次樊晋山长贽见韵二首》 宋·陆文圭
闭户柴车久不巾,但思言行谟书绅。
可耿率庀山中友,不是度娄阁上人。
作赋也应曾感旧,为师那取望知新。
老饕谁献先生寿,自酌蒲桃过后轮。 -
3.《古砚歌》 宋·宋无
神娲蹭云补天去,遗下一圃苍黑天。
千年万年乾不得,长逞盘古青紫烟。
玉不剖天天化石,石内星精有馀魄。
琱光发炯成禹壁,海王川后轮玄液。 -
4.《雨后公超谷北原眺望寄高拾遗》 唐·独孤及
崖口雨足收,清光洗高天。
虹蜺敛残霭,山水含碧鲜。
远空霞破露月轮,薄云片片成鱼鳞。
五陵如荠渭如带,目极千里关山春。
朝来爽气未易说,画取花峰赠远人。 -
5.《含风夕(此后拾遗时作)》 唐·元稹
炎昏倦烦久,逮此含风夕。
夏服稍轻清,秋堂已岑寂。
载欣凉宇旷,复念佳辰掷。
络纬惊岁功,顾我何成绩。 -
6.《含风夕(此后拾遗时作)》 唐·元稹
炎昏倦烦久,逮此含风夕。
夏服稍轻清,秋堂已岑寂。
载欣凉宇旷,复念佳辰掷。
络纬惊岁功,顾我何成绩。 -
7.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
8.《梦上天(此后十首,并和刘猛)》 唐·元稹
梦上高高天,高高苍苍高不极。
下视五岳块累累,仰天依旧苍苍色。
蹋云耸身身更上,攀天上天攀未得。 -
9.《和微之诗二十三首·和晨霞(此后在上都作)》 唐·白居易
君歌仙氏真,我歌慈氏真。
慈氏发真念,念此阎浮人。
左命大迦叶,右召桓提因。
千万化菩萨,百亿诸鬼神。 -
10.《成名后献恩门》 唐·曹邺
为物稍有香,心遭蠹虫啮。
平人登太行,万万车轮折。
一辞桂岭猿,九泣东门月。
年年孟春时,看花不如雪。