-
201.《苦热行》 明·石珝
闭门却暑暑不去,阑街振箑号狂奴。
城头白气勃勃吐,海水汤沸山为垆。
藤床桃簟多败绩,竹姬染汗先模糊。
群蝇讠凶讠凶昼作市,对食谁能操匕箸。 -
202.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
203.《毛沧儿歌》 明·唐之淳
毛沧儿,毛沧儿,沧儿生在兰沧西。
兰沧去天万有三千里,土人花脚金两齿。
沧儿之父名声达天子,天子遣使远召之,沧儿随父来京师
。 -
204.《泾上观菊》 明·王问
泾上一老人,爱菊如爱稼。
踏叶到林丘,散襟茅茨下。
青柯吐芳英,采采渐盈把。
眷言五色姿,阳春似相假。 -
205.《徐良辅耕渔轩》 明·王隅
南山饥牛常待饭,而君力田致疏懒。
北冥游鲲几千里,而君重钓沧浪水。
高堂老亲鹤两鬓,二者本自供甘旨。
禾囷三百既有获,得渔可羹而已矣。 -
206.《相逢行别朱大复比部》 明·吴梦旸
请君为我止,听我《相逢行》。
相逢恍若昧平生,颜色可疑心事明。
但云两人天所成,安能百岁无合并。
眼中不觉乡国远,一日携手长安城。 -
207.《读宋太史潜溪集》 明·夏煜
混沌初刓太素斫,挺生神人断鳌膊。
剖戟割坤奠海岳,厥俗鸿荒人未觉。
帝命图书出河洛,奇耦生画参伍错。
焕乎斯文此其璞,二三启运乘飞跃。 -
208.《次韵王止仲见寄并柬郡诸友》 明·徐贲
少年不用悲秋蓬,致身岂但儒冠中。
壮心非干要夸世,平生直欲图成功。
枉将空言恣幽讨,徒采众说相芟砻。
全功独取辽城箭,大言谁信扶桑弓。 -
209.《同定源过云西别馆夜坐》 明·雪浪法师
一水云西紫翠阴,为园虽小自开林。
径饶黄菊聊供采,门掩苍山岂事寻。
明月半残今夜色,寒灯犹吐十年心。
坐中且莫言摇落,世路浮名真陆沈。 -
210.《石经山》 明·姚道衍
峨峨石经山,莲峰吐金碧。
秀气钟太题,胜概拟西域。
竺坟五千卷,华言百师译。
琬公惧变灭,铁笔苍苍石。 -
211.《见黄淮少保(三首)》 明·应宗祥
空山有畸人,家世业诗书。
齿发日益衰,所得仅绪余。
好古不自量,临文每嗟吁。
汉唐日以降,作者称欧苏。 -
212.《龙支行》 明·曾棨
龙支城头暮吹角,黄云蔽天沙草薄。
虎髯使者长安来,持麾拥盖边尘开。
城门尽是胡兵守,城外老人多白首。
拜迎使者双泪流,问云天子今安否。 -
213.《送郑叔车》 明·张孟兼
郑子离襁褓,所怙惟乃父。
父昔仕燕京,半世去乡土。
子家孝义门,十世居同聚。
派衍白麟支,望出荥阳谱。 -
214.《送长蘅偕计北上二首》 明·郑胤骥
忆予初识子,子方髫而俊。
未能与深素,亦以私余润。
迈往不屑姿,良足驱鄙吝。
岁月既已多,肝胆两能印。 -
215.《观灯》 明·朱纯
春色满侯家,金莲夜吐花。
香膏融绛液,细烬落金沙。
闪闪明珠箔,荧荧映碧纱。
烟凝微作晕,焰暖欲成霞。 -
216.《长歌行》 唐·李白
桃李得日开,荣华照当年。
东风动百物,草木尽欲言。
枯枝无丑叶,涸水吐清泉。 -
217.《古风其二十五》 唐·李白
世道日交丧。
浇风散淳源。
不采芳桂枝。
反栖恶木根。
所以桃李树。
吐花竟不言。
大运有兴没。
群动争飞奔。
归来广成子。
去入无穷门。 -
218.《重修香山寺毕题二十二韵以纪之》 唐·白居易
阙塞龙门口,祗园鹫岭头。
曾随减劫坏,今遇胜缘修。
再莹新金刹,重装旧石楼。
病僧皆引起,忙客亦淹留。 -
219.《月华寺(寺邻岑水场施者皆坑户也,百年间盖》 宋·苏轼
天公胡为不自怜,结土融石为铜山。
万人探斫富媪泣,只有金帛资豪奸。
脱身献佛意可料,一瓦坐待千金还。
月华三火岂天意,至今茇舍依榛菅。 -
220.《与顿起孙勉泛舟探韵得未字》 宋·苏轼
窗前堆梧桐,床下鸣络纬。
佳人尺书到,客子中夜喟。
朝来一樽酒,晤语聊自慰。
秋蝇已无声,霜蟹初有味。