-
161.《春日与卓民表陈国器步出北郊》 宋·朱松
灼灼桃吐华,濯濯柳垂缕。
芳菲挽人出,春力乃如许。
嗟予闭门客,佳节过不数。
不因可不呼,那得幽步举。 -
162.《鸿门》 唐·张碧
母龙衔日天地昏,八纮叆叇生愁云。
秦原走鹿无藏处,纷纷争处围成群。
四溟波立鲸相吞,薄摇五岳崩山根。
鱼暇舞浪狂鳅鯤,龙蛇胆战登鸿门。 -
163.《满庭芳·龙转西江》 元·王处一
龙转西江,金光摇曳,踊身飞上穹苍。
兴云吐雾,威力大施张。
槁稼俄逢饱雨,人心尽、欣喜洋洋。
将何喻,如收瑞宝,恰似到仙乡。 -
164.《沁园春 真风子》 元·王*
自小颠狂,平生落魄,放浪飘蓬。
把三教玄机,从根识破,包含万象,混沌家风。
问释谈机,问儒说理,问道言丹守个中。
无拘执,但闲来捉虎,怒后擒龙。 -
165.《六月十三夕徕之同年招同师愚宗武觞初台看月》 近代·陈三立
溪光澹相依,晚京欲无价。
逃暑二三子,箕踞恋台榭。
顽云吝不飞,皎月吐其罅。
金波荡城阙,草馨袭兰麝。 -
166.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
167.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
168.《饭水西驿》 明·吴国伦
相逢水西境,大半鬼为人。
鸟言难可解,卉服日以亲。
杂绘裹头锐如岳,铁距杈丫猛相剥。
掉头不应舍长呼,望见前旌乱吹角。
道傍侧目窥绣斧,将前复却舌尽吐。
驿亭跽进燕麦羹,饱食且忘行役苦。 -
169.《国师南岩诗》 宋·蔡如松
七闽山秀江逾碧,俗知礼义亡奸慝。
贼潮何事率淮民,拥众南来稍蚕食。
椎埋却冢荒径里,醉饱呼天烂渔弋。
孽驹蹑迹逞神怪,河海波腾云泼墨。 -
170.《赠画者徐琛》 宋·陈长方
我行江南江北山,真赏会心那可数。
独爱黄陵古庙前,四水粘天迷浦溆。
胸中历历着山川,有句如枝不容吐。
欲将写作无声诗,笔底愧非韦与许。 -
171.《云安玉虚观南轩感事偶书五首》 宋·杜柬之
对我脱粟盘,徐餐休祝鲠。
嗟余何不辰,备极生人凶。
偶全折胁范,屡脱南冠钟。
再醮亦何为,孙枝发枯桐。 -
172.《浮碇冈》 宋·傅烈
洪水未必能流山,别岛安得居人间。
扶桑夜半光吐焰,铜龙白昼飞尘寰。
初闻其事惊且异,传言岂或流千蛮。
试将图牒为考订,山中记载皆班班。 -
173.《绍熙庚戍十月偕赵仲宗舜和潘谦之曾鲁仲游九》 宋·黄榦
大溪章溪溪水清,上寮下寮山路平。
三山屹立相犄角,百里连亘如长城。
仰干云霄不盈尺,俯视天高浮寸碧。
闲云吞吐溢涧谷,飞泉喷洒下石壁。 -
174.《秀川馆联句》 宋·黄介
江声床摇寒,山购窗拗绿。
归舟著沙边,客梦绕乡曲。
簪盍豁秋悲,筵开从夜卜。
黄花散疎篱,苍竹围破屋。 -
175.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
176.《美文文山劾董宋臣》 宋·开庆太学
拨转天网回地纪,中兴又自庚申始。
扫除阴类谁之功,有硬脊梁担得起。
鲰生曾作茶岭诗,已学希夷不愿仕。
逢人见说太平时,担书来领西湖水。 -
177.《题萃清阁》 宋·李处励
南柯一梦还,不待黄粱熟。
脱身解印绶,矫迹回林麓。
珂声绕危磴,旆影照飞瀑。
殷殷倚岩峰,艳艳穿篱菊。 -
178.《观傩》 宋·刘镗
寒云岑岑天四阴。
画堂烛影红帘深。
鼓声渊渊管声脆,鬼神变化供剧戏。
金洼玉注始淙潺,眼前倏已非人间。 -
179.《梅雪堂》 宋·卢孝孙
玄冬雪霰零,寒梅吐花白。
皎皎冰玉姿,六出同一色。
佳士开幽轩,於此心境悦。
味澹志愈坚,冰霜励高节。
永言贞素心,千载共孤洁。 -
180.《送昆山丞谢子潚解官还朝》 宋·马先觉
结交无虑三十年,道同志合难其全。
倾盖相欢岂无有,当面论心背不然。
晚知趋向动违俗,闭门避客鱼渊潜。
属闻贰令非常好,才德远过崔蓝田。