-
1.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
2.《杨秀才书屋有墨竹一枝为其添补数叶五绝》 宋·胡寅
老干枯枝傲雪霜,何人写影向华堂。
为君补缀枝头叶,坐觉春风细细香。 -
3.《馀干资福寺岩桂盛开因折一枝戏成绝句》 宋·喻良能
绿玉枝头金粟团,可人风味胜红兰。
一枝携向金溪去,袖里谁知有广寒。 -
4.《桂枝香》 宋·张炎
甚,余歌美成词。
琴书半室。
向桂边偶然,一见秋色。
老树香迟,清露缀花疑滴。 -
5.《杨柳歌送唐仲秩》 明·米云卿
江南二月时,杨柳绿华滋。
高台不知数,台边千万树。
萦堤夹岸相映新,摇曳朱门翳美人。
翠楼丝丝争媚日,黄鹂树树学啼春。 -
6.《蝶恋花·暖发黄宫和气软》 宋·无名氏
暖发黄宫和气软。
雪里精神,巧借东君翦。
嫩蕊商量春色浅。
青枝疑是香酥溅。
谁道和羹芳信远。
点点微酸,已向枝头见。
休待玉英飞四散。
且移疏影横金盏。 -
7.《桂枝香·琴书半室》 宋·张炎
琴书半室。
向桂边偶然,一见秋色。
老树香迟,清露缀花疑滴。
山翁翻笑如泥醉,笑生平、无此狂逸。 -
8.《菩萨蛮》 宋·蔡伸
飞英不向枝头住。
等闲又送春归去。
云幄翠阴浮。
长随日脚流。
玉箫吹凤怨。
惊起楼中燕。
飞去自双双。
恼人空断肠。 -
9.《浪淘沙(杏花)》 宋·赵师侠
绛萼衬轻红。
缀簇玲珑。
夭桃繁李一时同。
独向枝头春意闹,娇倚东风。
飞片入帘栊。
粉淡香浓。
凤箫声断月明中。
只恐明朝风雨恶。
燕嘴泥融。 -
10.《满江红(二月廿四夜海棠花下作)》 宋·刘克庄
老子年来,颇自许、心肠铁石。
尚一点、消磨未尽,爱花成癖。
懊恼每嫌寒勒住,丁宁莫被晴烘坼。
柰暄风烈日太无情,如何得。 -
11.《燕春台(送徐意一)》 宋·赵以夫
绣地残英,画空飞絮,东风又送春归。
雨足郊_,相将翠密成帷。
燕莺犹恋芳菲。
向枝头、叶底依依。 -
12.《齐天乐(余闲书院拟赋蝉)》 宋·唐艺孙
柳风微扇闲池阁,深林翠阴人静。
渐理琴丝,谁调金奏,凄咽流空清韵。
虹明雨润。
正乍集庭柯,凭阑新听。 -
13.《绛都春·东君运巧》 宋·无名氏
东君运巧。
向枝头点缀,琼英虽小。
全是一般,风味花中最轻妙。
横斜疏影当池沼。 -
14.《年老逢春十三首》 宋·邵雍
年老逢春春不任,不任缘被老来侵。
一身老去恶足惜,满眼春归何处寻。
红日坠时风更急,落花流处水仍深。
流莺不悟芳菲歇,犹向枝头送好音。 -
15.《和士特栽果十首·樱桃》 宋·刘子翚
一树含桃火烁空,而今春献隔离宫。
只应壮士忧时泪,洒向枝头点点红。 -
16.《桃花菊》 宋·吴芾
秋来不谓见春华,疑与春风是一家。
已向枝头开菊蕊,更来菊上作桃花。 -
17.《向觉明[达]属题Legouis与Cazamian合著英国]》 当代·钱钟书
一瓻书借诚痴事,双泪珠还亦苦心。
太息交游秋后叶,枝头曾见绿成阴。 -
18.《圆圆曲》 清·吴伟业
鼎湖当日弃人间,破敌收京下玉关。
恸哭六军俱缟素,冲冠一怒为红颜。
红颜流落非吾恋,逆贼天亡自荒宴。
电扫黄巾定黑山,哭罢君亲再相见。 -
19.《一枝花·不伏老》 元·关汉卿
〔一枝花〕攀出墙朵朵花,折临路枝枝柳。
花攀红蕊嫩,柳折翠条柔,浪子风流。
凭着我折柳攀花手,直煞得花残柳败休。
半生来折柳攀花,一世里眠花卧柳。 -
20.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。