-
1.《答吕梁仲屯田》 宋·苏轼
乱山合沓围彭门,官居独在悬水村。
(吕梁地名。
)居民萧条杂麋鹿,小市冷落无鸡豚。
黄河西来初不觉,但讶清泗流奔浑。 -
2.《自徐州至吕梁述水势大略》 明·归有光
黄河漫徐方,原野层波生。
万人化为鱼,凛然余孤城。
仅见沮洳间,檐楹半颓倾。
日月照蛟室,风波栖蜑氓。 -
3.《吕梁硔》 明·胡翰
河水趋山东,四旷无险塞。
吕梁扼其冲,凛若万强敌。
水势与石斗,终古怒未息。
舟行龈腭间,众挽不余力。 -
4.《次韵吕梁仲屯田》 宋·苏轼
雨叶风花日夜稀,一杯相属竟何时。
空虚岂敢酬琼玉,枯朽犹能出菌芝。
门外吕梁従迅急,胸中云梦自逶迟。
待君笔力追灵运,莫负南台九日期。 -
5.《吕梁》 宋·汪元量
吕梁三十仞,县水莫知源。
雨歇山如沃,波狂岸欲翻。
黄云扑古塞,青草织平原。
最是关情处,秋霜一夜猿。 -
6.《吕梁遇仲文留饮志别》 明·李三才
潦倒从吾好,飘零见汝心。
颜无别后改,交比向来深。
船压鱼龙夜,星稀乌鹊林。
人情惊反覆,肠断《白头吟》。 -
7.《和李公择赴历下道中杂咏十二首 吕梁》 宋·苏辙
出没悬流虽有道,凭陵险地本无心。
未能与物都无碍,咫尺清泉亦自深。 -
8.《和李公择赴历下道中杂咏十二首其六吕梁》 宋·苏辙
出没悬流虽有道,凭陵险地本无心。
未能与物都无碍,咫尺清泉亦自深。 -
9.《梁州令(中吕宫)》 宋·柳永
梦觉纱窗晓。
残灯掩然空照。
因思人事苦萦牵,离愁别恨,无限何时了。
怜深定是心肠小。
往往成烦恼。
一生惆怅情多少。
月不长圆,春色易为老。 -
10.《燕归梁(中吕调)》 宋·柳永
轻蹑罗鞋掩绛绡。
传音耗、苦相招。
语声犹颤不成娇。
乍得见、两魂消。
匆匆草草难留恋、还归去、又无聊。
若谐雨夕与云朝。
得似个、有嚣嚣。