-
141.《庚辰岁仲夏冲照处士王筌子真自渭上游三茅是》 宋·张舜民
君为天下都散汉,我是人间大丈夫。
君往茅山住岩岭,我乘汴水入京都。
翩翩云鹤惊飙驭,汩汩尘埃满客裾。
祇看此行皆可见,不须开口说贤愚。 -
142.《君子有所思》 明·刘基
晨上龙首山,徘徊望咸京。
交衢错万井,甲第连公卿。
鞍马相照曜,冠盖如云行。
扈从金宫归,赐酒银瓮盈。 -
143.《夜坐有怀黎君》 宋·韩维
霜风动脩竹,寒月照广庭。
此夕南堂客,得无羁旅情。
束书万里外,徒步游上京。
岂惮行役劳,所期功与名。 -
144.《题关彦长孤山四照阁》 宋·郑獬
湖山天下之绝境,群山绕湖千百重。
碧笋四插明镜外,此阁正落明镜中。
绿波一穗扫沙尾,拥门尽是红芙蓉。
清香断处接苍霭,绿萝攀树登高峰。 -
145.《丙午寒食厚卿置酒压沙寺邀诸君观梨花独苏子》 宋·强至
种梨易长地旧淤,春风一扫无枯株。
沙头古寺枕城角,楼殿自与人迹疏。
看花置酒三月破,点检座客惟欠苏。
酒酣花底不知处,恍若身世游蕊珠。 -
146.《后二日赵无愧杜君章垂和前篇复用元韵自和呈》 宋·强至
给园胜地隐金沙,随意开筵饯使华。
社日兼宜数杯酒,春风未动一枝花。
垂垂禁鼓喧城里,一一归鞍傍水涯。
鱼目间投引骊颔,夜光双吐照贫家。 -
147.《送盛君方》 宋·强至
秋风木叶飞边彻,日暮铜台别杯釂。
燕姬一曲声未终,交臂方携忽南棹。
相公镇魏从辟书,玉帐三年奉谈笑。
密谋直道裨主人,饱食庸儿或阴诮。 -
148.《送杭州使君苏内相先生某用先生旧诗方丈仙人》 宋·李廌
平生史鰌直,往岁展禽黜。
青衫窜长沙,华鬓谒宣室。
重光照八极,命世真贤出。
奈何江湖去,独为苍生恤。 -
149.《岑使君牧襄阳受代还朝某同赵德麟谢公定潘仲》 宋·李廌
公如照乘珠,居朝作贤宝。
公如三秀芝,後天锡难老。
聿归供奉班,漆简探幽讨。
悬应念伧父,沧洲濯苹藻。 -
150.《静斋诗题盛君明之室也》 宋·李廌
人生乃动物,万事皆动端。
阴阳造化汝,赋汝以五官。
五官各治职,愈治当愈残。
非苦动所扰,乌知静为安。 -
151.《送吴使君》 宋·李新
西南世家无十族,吴范生儿长食肉。
虎头犀骨初长成,闭门教草三千牍。
传来旧物凌云笔,楷字君王无第一。
墨池染尽俱拙人,柿叶学成几失实。 -
152.《李仲高石君堂》 宋·王灼
三吴黑风吹地拆,太湖浪高一千尺,龟鼋两山压湖心,岁岁飞涛恣冲射。
山骨虽坚亦破碎。
穴穿根断瑰奇出。 -
153.《题能仁照庵绍亨所建》 宋·胡寅
福州多僧天下闻,缁衣在处如云屯。
何人能了上大事,斋鱼粥鼓徒纷纷。
云中复表第二月,何异污渠鉴毛发。
不独诗人水镜昏,定知佛祖龛灯灭。 -
154.《泛舟呈元制照老》 宋·李流谦
扁舟载我去,身世两悠然。
暝霭无穷树,春江不尽天。
阮嵇真酒伴,李郭即神仙。
孤唱君须和,风流汉晋前。 -
155.《邺守以石刻屈平昭君像见惠因思大夫之忠贯白》 宋·李流谦
璇题朝曦丽,椒殿春风香。
带日羡寒鸦,洒盐引痴羊。
那知韶葩妍,有此秋节刚。
千金非我爱,所重在行藏。 -
156.《以双笔赠照老用前韵》 宋·李流谦
三窟驱除后,千毫束缚初。
得封才五等,进位合中书。
炯炯银钩粲,翩翩薤叶疎。
恶诗同遣赠,荒类要君锄。 -
157.《送王君弼寺丞出守临邛》 宋·李流谦
昔人帝城愿一入,君今翩翩去何亟。
向来一念君亲同,夜梦倚门人发白。
人生适意富贵齐,况是求归真得归。
江风饱帆不可挽,恰恰春好花浓时。 -
158.《次韵沈史君怀冈梅花》 宋·楼钥
玉人迥立山谷里,不有使君谁与怜。
毋庸高牙煞风景,为著佳句增孤妍。
寒溪照影谩千树,横笛吹残又一年。
传闻年后更多在,便思跃马趋平川。 -
159.《饯李君亮著作守眉山分韵得翠字》 宋·楼钥
天下大峨山,雄秀盘厚地。
山虽不在眉,所在拥空翠。
矫矫三苏公,挹此淑灵气。
文章垂日星,照映盖一世。 -
160.《陪沈虞卿使君游钱园》 宋·楼钥
休沐无官事,公庭且放衙。
城中寻胜地,道上引高牙。
潭府临芳径,东岩玩物华。
山林真夐绝,栋宇谢豪奢。