-
161.《谢叶处士写照》 宋·楼钥
老我旧曾官日边,随众年除仍岁迁。
母子日夜念乡国,但欲共耕绵上田。
叶君写照妙一世,画我形模在山水。
有如虎头貌幼舆,正合置之岩石里。 -
162.《和使君巩大监秋阅》 宋·虞俦
金钲鼙鼓肃秋声,画戟油幢照座明。
千骑夹营横槊气,六花簇队焕新晴。
雍容坛上看儒将,潦倒尊前愧老兵。
横槊赋诗豪杰事,澄江休数谢宣城。 -
163.《从萧君来茶二首》 宋·赵蕃
旧传汉殿三眠柳,烧烛仍闻照海棠。
草木困春人可奈,政烦茗椀为禁当。 -
164.《十月一日陪使君领客之湖庄》 宋·曹彦约
鹳鸣双橹压中流,断送馀分不尽秋。
石罅有声轰壮语,风骄无计尼真游。
江神自合供如愿,艇子尤能送莫愁。
却笑湖庄真落寞,但留斜日照归驺。 -
165.《吴府君挽诗》 宋·魏了翁
人夸骂贼与尊君,我看闲家与事兄。
更识为人谋质实,便知处己事分明。
夜窗残梦鸾离照,风壑哀号乌失声。
从此长宁乡下路,两山明月一般情。 -
166.《吴府君挽诗》 宋·魏了翁
笃信宁违俗,徐行不竞时。
与人交乐易,处世事平夷。
甚矣古常者,伤哉今已而。
龙山春夜月,长照凤皇枝。 -
167.《和虞使君赋山茶花二首》 宋·程公许
眼明绝艳照凋年,傲雪凌霜分外妍。
鹤顶染砂那得似,犀棱削角自苍然。
若为白瑞三科里,独抱丹心一节坚。
岁晚须公与商略,尽渠春书万红嫣。 -
168.《别冯伯昭新放归三荣末句乞呈似使君王万里年》 宋·程公许
东郭沧江市桥柳,邂逅论心成二友。
仙曹如不往复来,永书论文间卮酒。
十五年间如掣电,屋梁落月几回首。
爱君冲静天机深,玉雪照我惊老丑。 -
169.《次韵单君范行李中诸诗前数章自道后二章为单》 宋·陈著
宇宙中閒战血腥,不才难应少微星。
穷顽得寿非三甲,老拙无文况六丁。
醉后时歌东里曲,閒中堪伴北山灵。
门前总是尘埃事,惟有梅花照眼醒。 -
170.《赠郡经历韩君美》 宋·陈著
易为六经彝训祖,诗关万里风化机。
周孔派外谁复得,商赐言后知者谁。
穿凿簸弄到今日,家自为诗人自易。
数不及理数亦妄,吟而无用吟何益。 -
171.《次韵杨君贵来访》 宋·陈著
云自悠悠日自长,栖栖破屋七峰阳。
危时不死风潮泡,耄境犹生石火光,衔袖殷勤迂客旆,联珠错落照山场。 -
172.《送谢刑部使君赴召》 宋·胡仲弓
中和报政二年间,五马朝天不可攀。
南国愿留申伯住,东山催起谢公还。
银钩铁画辉棠荫,玉鉴冰壶照笋斑。
名在御屏扒课最,前途重见玺书颁。 -
173.《此君轩》 宋·董嗣杲
潇洒幽扉掩碧丛,尘昏题扁想坡翁。
六千君子寒光落,十二阑干晚色空。
僧指旧基埋积雨,鸟翻新箨起枯风。
苍凉不障层坡峻,一击亭閒夕照中。 -
174.《玉漏迟 留别淇上诸君》 元·王恽
浙江江路杳。
苍茫自叹,南飞鸟鸟。
故国回头,梦里青山吟绕。
手把一麾南去,道不比、八州常调。 -
175.《感皇恩 寿左司吴君章母夫人》 元·王恽
晓色静帘栊,婺光千丈。
香满含真泛春酿。
洛花呈瑞,照眼一枝先放。
要将金屑粉、妆仙仗。
月榭焚香,松阴扶杖。
好个人间寿星样。
斓斑舞袖,辉映凤池春浪。
年年称庆日、长无恙。 -
176.《三月十日谭芝云翰林招同徕之宗武诸君灵谷寺》 近代·陈三立
灵窟负花辰,梦痕涴层迭。
荏苒春复还,僧约乃如谍。
提携缺望俦,轻车骋蹀躞。
驰道拥奇峰,晴郊明新叶。 -
177.《照君辞》 宋·释智圆
昭君停车泪暂止,为把功名奏天子。
静得胡尘唯妾身,汉家文武合羞死。 -
178.《方太君生朝四首》 宋·项安世
月姊飞来二月天,万花香里十分圆。
谁教婺女星知道,一夜才先照画筵。 -
179.《赠李君玉》 宋·章甫
老大何堪客,穷愁畧不醒。
发因閒事白,眼为好山青。
月下南飞鹊,风前自照萤。
倚君如玉树,蒲柳愧雕零。 -
180.《张使君以画屏求题》 宋·章甫
西湖景物天与奇,岁晚春风常探支。
水边竹外更幽绝,一夜花开南北枝。
何处飞来两鸂鶒,影碎晴波荡春碧。
荷盖凋零荇带寒,徘徊如与花相识。
短屏画手岂无心,待公归赴西湖春。
年年春色花照席,应念挥毫老宾客。