-
41.《杂曲歌辞·自君之出矣》 唐·卢仝
自君之出矣,壁上蜘蛛织。
近取见妾心,夜夜无休息。
妾有双玉环,寄君表相忆。
环是妾之心,玉是君之德。 -
42.《杂曲歌辞·自君之出矣》 唐·张祜
自君之出矣,万物看成古。
千寻葶苈枝,争奈长长苦。 -
43.《赴宣州使院,夜宴寂上人房,留辞前苏州韦使君》 唐·刘长卿
白云乖始愿,沧海有微波。
恋旧争趋府,临危欲负戈。
春归花殿暗,秋傍竹房多。
耐可机心息,其如羽檄何。 -
44.《罢郡归洛途次山阳,留辞郭中丞使君》 唐·刘禹锡
自到山阳不许辞,高斋日夜有佳期。
管弦正合看书院,语笑方酣各咏诗。
银汉雪晴褰翠幕,清淮月影落金卮。
洛阳归客明朝去,容趁城东花发时。 -
45.《罢郡归洛途次山阳,留辞郭中丞使君》 唐·刘禹锡
自到山阳不许辞,高斋日夜有佳期。
管弦正合看书院,语笑方酣各咏诗。
银汉雪晴褰翠幕,清淮月影落金卮。
洛阳归客明朝去,容趁城东花发时。 -
46.《杂曲歌辞·自君之出矣》 唐·雍裕之
自君之出矣,宝镜为谁明。
思君如陇水,长闻呜咽声。 -
47.《顺安辞呈赵使君二首》 宋·刘著
太平时世屡丰年,胜事空闻父老传。
郭外桑麻如几顷,船头鱼蟹不论钱。 -
48.《顺安辞呈赵使君二首》 宋·刘著
六朝兴废渡河年,旧国归来更黯然。
八月边城山未雪,芦花藉藉已漫天。 -
49.《杂曲歌辞·自君之出矣》 唐·辛弘智
自君之出矣,梁尘静不飞。
思君如满月,夜夜减容晖。 -
50.《河中使君修撰陆公挽辞三首》 宋·王安石
文采机云後,知名实妙年。
银钩工壮丽,金薤富清妍。
批凤多新贵,凭熊数外迁。
空令猗氏监,遗爱有良田。 -
51.《河中使君修撰陆公挽辞三首》 宋·王安石
皖城初得故人诗,叹息龙媒踠壮时。
太史滞留终不偶,中郎制作遂无施。
二千石禄今何有,四十车书昔漫知。
海曲冷云埋拱木,延州空挠暮年悲。 -
52.《河中使君修撰陆公挽辞三首》 宋·王安石
前旌一幅粉书名,行路知君亦涕零。
遂失词人空甫里,谩留悲鹤老华亭。
主张寿禄无三甲,收拾文章有六丁。
归处仙龛终不远,新坟东见海山青。 -
53.《处士葛君挽辞》 宋·王安石
楚人黄歇地,晋代葛洪家。
特擅山川秀,相承黻冕华。
猗君有清尚,於世不雄夸。
令子能传业,流光未可涯。 -
54.《永寿县太君周氏挽辞二首》 宋·王安石
永寿开新邑,长沙返旧茔。
金葩冷钿轴,粉字暗铭旌。
薤久露难湿,兰余风尚清。
庆锺知有在,令子合升卿。 -
55.《永寿县太君周氏挽辞二首》 宋·王安石
子引金闺籍,身开石穷封。
露輴悲吉路,象服俨虚容。
楚挽虽多相,莱衣不更缝。
谁知逝川底,剑自喜相逢。 -
56.《致仕虞部曲江谭君挽辞》 宋·王安石
同时献赋久无人,握手悲欢迹已陈。
它日白衣霄汉志,暮年朱绂水云身。
虚容剑几今长夜,小隐山林只旧春。
岂惜埋辞追往事,齿衰才尽独伤神。 -
57.《孙君挽辞》 宋·王安石
丧车上新垄,哀挽转空山。
名与碑长在,魂随帛暂迁。
无儿漫黄卷,有母亦朱颜。
俛仰平生事,相看一梦间。 -
58.《故太学徐君哀辞》 宋·方回
蹈海沈江合比踪,子阳蛙坎可能容。
自闻门外韩擒虎,岂乏云间陆士龙。
信矣百年谁不死,哀哉三子亦相从。
烂为井底泥无恨,肯顾区区马鬣封。 -
59.《彭城县太君挽辞二首》 宋·苏颂
封邑从夫贵,传家嗣子贤。
初闻板舆去,忽怆寿宫迁。
树隐长平外,川流濩泽前。
高门馀庆在,足以慰沈泉。 -
60.《彭城县太君挽辞二首》 宋·苏颂
寿考人间福,贤明阃内宗。
铭传史官笔,墓绕故乡松。
双剑归还合,南陔养莫容。
登堂曾拜客,凄怆望新封。